به گزارش مشرق، پس از اینکه تیم ملی والیبال ایران نتوانست در مسابقات جام‌جهانی 2015 نتایج خوبی کسب کند و انتظارات را برآورده کند انتقادها از بخش‌های مختلف والیبال ایران آغاز شد؛ برخی‌ها به بازیکنان انتقاد کردند و برخی‌ها به کادر فنی و مدیریت فدراسیون، اما در این بین برخی‌ها معتقد بودند که سرپرست فدراسیون نقش پررنگی در این نتایج داشت.
پس از بازگشت تیم ملی والیبال کار به جایی رسید که وزارت ورزش به امیر خوش‌خبر، سرپرست تیم ملی والیبال ایران که مامور شده بود تا در این سمت فعالیت کند دستور داد که به وزارت بازگردد و سرپرستی تیم ملی را رها کند. امیر خوش‌خبر که خودش از کارمندان وزارت ورزش است و حدود 10 سال در تیم ملی فعالیت کرده درمورد این اتفاقات صحبت‌هایی را انجام داد که در زیر می‌خوانید:
ابتدا درمورد جلسه کارگروه بررسی عملکرد تیم ملی والیبال ایران در جام‌جهانی 2015 صحبت کنید.
من خودم را برای شرایط سخت‌تری آماده کرده بودم، چراکه انتقاد خاصی نشد. مسائلی عنوان شد که روشنگری نشده بود و ابهام درمورد آنها وجود داشت که من تا جایی که توانستم این ابهامات را برطرف کردم. سعی کردم نقاط مبهمی که وجود دارد را رفع کنم؛ برای مثال می‌گفتند که سرپرست تیم ملی ویزای ژاپن را دیر گرفته است، درحالی که من توضیح دادم این برنامه کادر فنی بود و من فقط مجری بودم.
یکی دیگر از انتقادهایی که از شما مطرح شد مربوط به عدم حضور آرمین تشکری در ترکیب تیم ملی بود.
دوستان نمی‌دانند پشت پرده چه صحبت‌هایی با تشکری شد تا به تیم ملی بازگردد، اما ظاهراً وی تصمیمش را گرفته بود. من اصولاً در مسائل فنی دخالت نمی‌کنم و تا آخرین لحظه منتظر بازگشت آرمین بودم، چراکه وی بسیار بازیکن خوب و با اخلاقی است. سوءتفاهمی برای وی ایجاد شده بود که من خیلی تلاش کردم آن را برطرف کنم، اما خودش حاضر نشد به تمرینات بیاید و من هم نتوانستم کار بیشتری انجام دهم.
بحث بازگشت شما به وزارت ورزش چیست؟ ارتباط عاطفی شدیدی بین شما و بازیکنان وجود دارد و فکر نمی‌کنید این موضوع به تیم ملی لطمه بزند؟
همه صحبت‌ها را کنار بگذاریم، اما اگر قرار است تیم ملی ایران با دادن یک قربانی اوضاعش خوب شود و تیم ملی به المپیک صعود کند، حتی اگر به من نگویند من خودم داوطلبانه از تیم ملی می‌روم تا همه چی خوب شود، اما تا آخرین لحظه ملی‌پوشان را حمایت می‌کنم و هر کاری از دستم برآید برایشان انجام می‌دهم. من کارمند وزارت ورزش هستم و روسای من از آنجا دستور می‌دهند که من کجا کار کنم و هرجا که بخواهند من موظف هستم کمک کنم. برخلاف وابستگی عاطفی که به فدراسیون والیبال دارم و خیلی برایم سخت است، اما اگر وزارت ورزش بخواهد که من برگردم حتماً اینکار را خواهم کرد.
درمورد انتقادهایی که از شما می‌شود، نظرتان چیست؟ آیا انتقادها منصفانه و منطقی هستند؟
خیر، انتقادها از من کاملاً غیرمنصفانه و بی‌رحمانه است. حرف‌هایی درمورد من زده می‌شود که اصلاً ورزشی نیست و مشخص است که سمت و سو دارد. در ژاپن صحبت‌هایی را شنیدم، اما جدی نگرفتم. زمانی که به ایران بازگشتم متوجه شدم که این حرف‌ها چه جریانی در والیبال به راه انداخته است. رشته‌هایی مانند بسکتبال و فوتبال هم در چنین شرایطی قرار گرفته‌اند، اما هیچگاه برای سرپرست تیم ملی خود را مورد انتقاد قرار ندادند. کار، کار گروهی است و اگر کوتاهی کرده‌ام در جلسه با مربیان و کارشناسان و از طریق رسانه‌ها از مردم عذرخواهی می‌کنم. برخی انتقادها ساخته ذهن افراد است و واقعیت ندارد. ورود به حریم شخصی افراد، تحقیر کردن و بیان حرف هایی که در شان ورزش ایران نیست خیانت است.
آیا مسئولان وزارت ورزش از شما راضی هستند که می‌خواهند شما به آنجا بازگردید یا چون ناراضی هستند این تصمیم را گرفته‌اند؟
من فکر می‌کنم این تصمیم یک جور تنبیه است. من تا آخر سال مامور هستم و اینکه بدون صحبت با من چنین دستوری صادر شده است قطعاً تنبیه است، اما من احترام می‌گذارم به این تصمیم و مجری خواهم بود.
آیا دوست دارید به بسکتبال بروید؟
فعلاً فقط آرامش را دوست دارم.
پس از بازگشت تیم ملی والیبال کار به جایی رسید که وزارت ورزش به امیر خوش‌خبر، سرپرست تیم ملی والیبال ایران که مامور شده بود تا در این سمت فعالیت کند دستور داد که به وزارت بازگردد و سرپرستی تیم ملی را رها کند. امیر خوش‌خبر که خودش از کارمندان وزارت ورزش است و حدود 10 سال در تیم ملی فعالیت کرده درمورد این اتفاقات صحبت‌هایی را انجام داد که در زیر می‌خوانید:
ابتدا درمورد جلسه کارگروه بررسی عملکرد تیم ملی والیبال ایران در جام‌جهانی 2015 صحبت کنید.
من خودم را برای شرایط سخت‌تری آماده کرده بودم، چراکه انتقاد خاصی نشد. مسائلی عنوان شد که روشنگری نشده بود و ابهام درمورد آنها وجود داشت که من تا جایی که توانستم این ابهامات را برطرف کردم. سعی کردم نقاط مبهمی که وجود دارد را رفع کنم؛ برای مثال می‌گفتند که سرپرست تیم ملی ویزای ژاپن را دیر گرفته است، درحالی که من توضیح دادم این برنامه کادر فنی بود و من فقط مجری بودم.
یکی دیگر از انتقادهایی که از شما مطرح شد مربوط به عدم حضور آرمین تشکری در ترکیب تیم ملی بود.
دوستان نمی‌دانند پشت پرده چه صحبت‌هایی با تشکری شد تا به تیم ملی بازگردد، اما ظاهراً وی تصمیمش را گرفته بود. من اصولاً در مسائل فنی دخالت نمی‌کنم و تا آخرین لحظه منتظر بازگشت آرمین بودم، چراکه وی بسیار بازیکن خوب و با اخلاقی است. سوءتفاهمی برای وی ایجاد شده بود که من خیلی تلاش کردم آن را برطرف کنم، اما خودش حاضر نشد به تمرینات بیاید و من هم نتوانستم کار بیشتری انجام دهم.
بحث بازگشت شما به وزارت ورزش چیست؟ ارتباط عاطفی شدیدی بین شما و بازیکنان وجود دارد و فکر نمی‌کنید این موضوع به تیم ملی لطمه بزند؟
همه صحبت‌ها را کنار بگذاریم، اما اگر قرار است تیم ملی ایران با دادن یک قربانی اوضاعش خوب شود و تیم ملی به المپیک صعود کند، حتی اگر به من نگویند من خودم داوطلبانه از تیم ملی می‌روم تا همه چی خوب شود، اما تا آخرین لحظه ملی‌پوشان را حمایت می‌کنم و هر کاری از دستم برآید برایشان انجام می‌دهم. من کارمند وزارت ورزش هستم و روسای من از آنجا دستور می‌دهند که من کجا کار کنم و هرجا که بخواهند من موظف هستم کمک کنم. برخلاف وابستگی عاطفی که به فدراسیون والیبال دارم و خیلی برایم سخت است، اما اگر وزارت ورزش بخواهد که من برگردم حتماً اینکار را خواهم کرد.
خیر، انتقادها از من کاملاً غیرمنصفانه و بی‌رحمانه است. حرف‌هایی درمورد من زده می‌شود که اصلاً ورزشی نیست و مشخص است که سمت و سو دارد. در ژاپن صحبت‌هایی را شنیدم، اما جدی نگرفتم. زمانی که به ایران بازگشتم متوجه شدم که این حرف‌ها چه جریانی در والیبال به راه انداخته است. رشته‌هایی مانند بسکتبال و فوتبال هم در چنین شرایطی قرار گرفته‌اند، اما هیچگاه برای سرپرست تیم ملی خود را مورد انتقاد قرار ندادند. کار، کار گروهی است و اگر کوتاهی کرده‌ام در جلسه با مربیان و کارشناسان و از طریق رسانه‌ها از مردم عذرخواهی می‌کنم. برخی انتقادها ساخته ذهن افراد است و واقعیت ندارد. ورود به حریم شخصی افراد، تحقیر کردن و بیان حرف هایی که در شان ورزش ایران نیست خیانت است.
آیا مسئولان وزارت ورزش از شما راضی هستند که می‌خواهند شما به آنجا بازگردید یا چون ناراضی هستند این تصمیم را گرفته‌اند؟
من فکر می‌کنم این تصمیم یک جور تنبیه است. من تا آخر سال مامور هستم و اینکه بدون صحبت با من چنین دستوری صادر شده است قطعاً تنبیه است، اما من احترام می‌گذارم به این تصمیم و مجری خواهم بود.
آیا دوست دارید به بسکتبال بروید؟
فعلاً فقط آرامش را دوست دارم.