به گزارش مشرق به نقل از پایگاه خبری انرژی نیوز، اعتقاد معمول این روزها بر این است که اوپک در نشست ماه دسامبر خود یا در نشست سال آینده خود تولیدش را کاهش نخواهد داد، زیرا سعودی ها همچنان قیمت نفت را فدای سهم بیشتر از بازار می کنند. هرچند اوپک ممکن است اوپک در سال 2016 همچنان فضای قیمت های پایین را حفظ کند، اما دلیل خوبی وجود دارد که احتمال دهیم برخی سناریوها ممکن است موجب کاهش تولید اوپک شوند. برای عربستان یا اوپک باید بیش از یکی از این فاکتورها رخ دهد تا تصمیم به کاهش تولید بگیرند.
با توجه به افزایش تولید نفت ایران و عراق و احتمال تدوام تولید بالای نفت در آمریکا، احتمال کاهش تولید در سال آینده دور از انتظار نیست. سعودی ها در بهترین موقعیت برای تحمل قیمت های پایین نفت هستند، اما ریاض و اوپک ممکن است تحت شرایط خاصی به کاهش تولید تن دهند، حال چه این کاهش به صورت صریح در نشست سازمان اعلام شود، یا به صورت غیررسمی در پشت پرده صورت بگیرد.
تدوام کاهش قیمت نفت و رسیدن آن به 20 تا 30 دلار یک احتمال واقع بینانه است و این اتفاق برای هیچ تولید کننده ای خوشایند نخواهد بود. با توجه به اینکه ایران قرار است پس از لغو تحریم ها صادرات نفت خود را افزایش دهد و عراقی ها هم برای جبران کاهش قیمت نفت و تامین هزینه های مقابله با داعش قصد دارند تولید خود را بالاتر ببرند، ممکن است تولید نفت اوپک در سال 2016 به بالای 32 میلیون بشکه در روز برسد، در حالی که این رقم تا اینجای امسال 31.17 میلیون بشکه بوده است. اگر اوضاع در لیبی آرام شود، افزایش تولید می تواند بیشتر شود و این کشور شمال آفریقا ممکن است به سرعت حدود یک میلیون بشکه به تولید خود اضافه کند. با افزایش تولید اعضای اوپک، بعید است کاهش تولید نفت که همچنان در بالای 9 میلیون بشکه قرار دارد، بتواند مجددا توازن را در بازار برقرار نماید.
ایران، عراق و لیبی مدت ها با تحریم و بی ثباتی دست به گریبان بوده اند، بنابراین هر چقدر هم که قیمت نفت افت کند، آنها تولید خود را افزایش خواهند داد و برای بازپس گیری سهم گذشته خود از بازار تخفیف هایی نیز خواهند داد. اما سعودی ها، باید به قیمت سر به سر نفت هم فکر کنند که در سال های اخیر رشدی انفجاری داشته و به 100 دلار در هر بشکه رسیده است.
استراتژی اخیر عربستان موجب وقوع خسارات مالی زیادی به کشورهای تولید کننده عضو و غیر عضو اوپک شده است، اما عربستان که تولید خود را در بالای 10 میلیون بشکه حفظ کرده، دارد به خود نیز ضربه می زند و به سرعت در حال خرج کردن ذخایر ارزی خود است. به بیان دیگر، در حالی که قیمت ها هنوز جای کاهش دارند، نفت حدودا 20 دلاری کابوسی برای همه تولید کنندگان است و این احتمال را به جودخواهد آورد که سعودی ها اندکی از میزان تولید خود بکاهند، ولو اینکه همه بار برقراری توازن مجدد در کل بازار را به عهده نگیرند.
هرچند مشخص است که عربستان علاقه ای به ایران و عراق ندارد، و تمایلی به تطبیق دادن خود با افزایش تولید این کشورها ندارد، اما روابط سعودی ها با اعضای عرب اوپک پیچیده تر است و ریاض ممکن است حداقل به پیشنهادات آنها برای کاهش تولید تن دهد. کشورهای کویت، قطر و امارات، که 20 درصد سهم اوپک از بازار را در اختیار دارند، دارای روابطی قوی با عربستان هستند و به لطف افزایش قیمت نفت از رشد قابل توجه سرمایه گذاری بهره مند شده اند. آنها نیز از ذخایر ارزی لازم برخوردارند و می توانند برای مدتی افت قیمت ها را تحمل کنند. اما هرچند این کشورها، آشفتگی ای نظیر آنچه ونزوئلا و نیجریه شاهد هستند را تجربه نکرده اند، با این وجود، منافع اقتصادی بلندمدت آنها ایجاب می کند که جلوی کاهش قیمت نفت را بگیرند. اقتصاد این کشورها در سال های اخیر رشد قابل توجهی را تجربه کرده، اما این رشد در سال 2015 متوقف شده است و این شاید اعراب حاشیه خلیج فارس را وادار به اقدام در جهت متقاعد کردن عربستان نماید.
با توجه به افزایش تولید نفت ایران و عراق و احتمال تدوام تولید بالای نفت در آمریکا، احتمال کاهش تولید در سال آینده دور از انتظار نیست. سعودی ها در بهترین موقعیت برای تحمل قیمت های پایین نفت هستند، اما ریاض و اوپک ممکن است تحت شرایط خاصی به کاهش تولید تن دهند، حال چه این کاهش به صورت صریح در نشست سازمان اعلام شود، یا به صورت غیررسمی در پشت پرده صورت بگیرد.
تدوام کاهش قیمت نفت و رسیدن آن به 20 تا 30 دلار یک احتمال واقع بینانه است و این اتفاق برای هیچ تولید کننده ای خوشایند نخواهد بود. با توجه به اینکه ایران قرار است پس از لغو تحریم ها صادرات نفت خود را افزایش دهد و عراقی ها هم برای جبران کاهش قیمت نفت و تامین هزینه های مقابله با داعش قصد دارند تولید خود را بالاتر ببرند، ممکن است تولید نفت اوپک در سال 2016 به بالای 32 میلیون بشکه در روز برسد، در حالی که این رقم تا اینجای امسال 31.17 میلیون بشکه بوده است. اگر اوضاع در لیبی آرام شود، افزایش تولید می تواند بیشتر شود و این کشور شمال آفریقا ممکن است به سرعت حدود یک میلیون بشکه به تولید خود اضافه کند. با افزایش تولید اعضای اوپک، بعید است کاهش تولید نفت که همچنان در بالای 9 میلیون بشکه قرار دارد، بتواند مجددا توازن را در بازار برقرار نماید.
ایران، عراق و لیبی مدت ها با تحریم و بی ثباتی دست به گریبان بوده اند، بنابراین هر چقدر هم که قیمت نفت افت کند، آنها تولید خود را افزایش خواهند داد و برای بازپس گیری سهم گذشته خود از بازار تخفیف هایی نیز خواهند داد. اما سعودی ها، باید به قیمت سر به سر نفت هم فکر کنند که در سال های اخیر رشدی انفجاری داشته و به 100 دلار در هر بشکه رسیده است.
استراتژی اخیر عربستان موجب وقوع خسارات مالی زیادی به کشورهای تولید کننده عضو و غیر عضو اوپک شده است، اما عربستان که تولید خود را در بالای 10 میلیون بشکه حفظ کرده، دارد به خود نیز ضربه می زند و به سرعت در حال خرج کردن ذخایر ارزی خود است. به بیان دیگر، در حالی که قیمت ها هنوز جای کاهش دارند، نفت حدودا 20 دلاری کابوسی برای همه تولید کنندگان است و این احتمال را به جودخواهد آورد که سعودی ها اندکی از میزان تولید خود بکاهند، ولو اینکه همه بار برقراری توازن مجدد در کل بازار را به عهده نگیرند.
هرچند مشخص است که عربستان علاقه ای به ایران و عراق ندارد، و تمایلی به تطبیق دادن خود با افزایش تولید این کشورها ندارد، اما روابط سعودی ها با اعضای عرب اوپک پیچیده تر است و ریاض ممکن است حداقل به پیشنهادات آنها برای کاهش تولید تن دهد. کشورهای کویت، قطر و امارات، که 20 درصد سهم اوپک از بازار را در اختیار دارند، دارای روابطی قوی با عربستان هستند و به لطف افزایش قیمت نفت از رشد قابل توجه سرمایه گذاری بهره مند شده اند. آنها نیز از ذخایر ارزی لازم برخوردارند و می توانند برای مدتی افت قیمت ها را تحمل کنند. اما هرچند این کشورها، آشفتگی ای نظیر آنچه ونزوئلا و نیجریه شاهد هستند را تجربه نکرده اند، با این وجود، منافع اقتصادی بلندمدت آنها ایجاب می کند که جلوی کاهش قیمت نفت را بگیرند. اقتصاد این کشورها در سال های اخیر رشد قابل توجهی را تجربه کرده، اما این رشد در سال 2015 متوقف شده است و این شاید اعراب حاشیه خلیج فارس را وادار به اقدام در جهت متقاعد کردن عربستان نماید.