وی سپس اعلام کرد: در تدارک ساخت یک فیلم سینمایی با عنوان «لاله‌های واژگون» بودم و در حالی که تنها سه روز از تصویربرداری این کار باقی مانده بود، دچار حمله قلبی و راهی بیمارستان شدم.
ایرانمنش گفت: ابتدا قرار بود فقط نقش اول فیلم «لاله‌های واژگون» کاری از احمد عبداللهیان را ایفا کنم اما زمانی که وارد پروژه شدم کارگردانی و بازنویسی این کار را هم بر عهده گرفتم. در همان موقع بود که فشارهای عصبی به من وارد شد و در حالی که سه روز از کار باقی مانده بود تا آن را در شهرک دفاع مقدس به پایان برسانیم این اتفاق برایم پیش آمد و قرار شد که بقیه این فیلم را زمانی که حالم بهتر شد بگیریم. تمام تلاشمان این است که بتوانیم «لاله‌های واژگون» را به جشنواره برسانیم. اکنون من آمادگی به پایان رساندن این فیلم را دارم؛ چراکه بخش سبک این کار در شهرک دفاع مقدس باقی مانده است و چندان هم دشوار نیست.
این جانباز شیمیایی در بخشی از صحبت‌هایش در پاسخ به اینکه آیا طی چند روزی که در بیمارستان بستری بود، از اهالی سینما و تلویزیون به دیدنش رفتند؟ اظهار کرد: کسی سراغم نیاید بهتر است؛ چراکه برخی افراد وقتی روی تخت بیمارستان می‌افتم سراغم را می‌گیرند اما در روزهای عادی احوالی از من نمی‌پرسند، بنابراین راحت‌ترم که کسی به دیدنم نیاید؛ البته دوستانی بودند که به دیدنم آمدند که همیشه پیگیر حالم هستند و دیدن‌شان برایم تسکین است اما کسانی که ادعایشان خیلی زیاد است معمولا در چنین مواقعی پیدایشان نمی‌شود.
ایرانمنش سپس از تیم پزشکی بیمارستان آتیه تشکر کرد و گفت: تیم پزشکی بیمارستان آتیه و همچنین پزشک معالجم طی این چند روزی که من در آنجا بستری بودم، واقعا زحمت کشیدند. با توجه به اینکه با مرحوم هادی نوروزی در یک اتاق بودیم، واقعا از نزدیک دیدم که پزشکان تمام تلاششان را کردند تا هادی عزیز حالش خوب شود اما متاسفانه موفق نشدند و به من هم می‌گفتند اگر پنج دقیقه دیرتر آمده بودم به همین وضعیت دچار می‌شدم. همچنین جا دارد از مردم عزیزمان که همواره طی این چند روز در فضای مجازی و یا به شکل پیامک با من در ارتباط و جویای احوالم بودند سپاسگزاری کنم.
این هنرمند در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم هیچ بیماری روی تخت بیمارستان نباشد. برای همه ملت ایران آرزوی سلامتی دارم.