به گزارش مشرق، هادی نوروزی کاپیتان تیم فوتبال پرسپولیس روز پنجشنبه 9 مهرماه بر اثر ایست قلبی در سن 30 سالگی جان به جان آفرین تقدیم کرد و به دیار باقی شتافت. مراسم هفتمین روز درگذشت وی روز پنجشنبه 16 مهرماه در روستای کپورچال با حضور جمعیتی پرتعداد برگزار شد.
پس از این مراسم خانواده مرحوم هادی نوروزی متنی را در اختیار رسانه ها قرار دادند تا از همه کسانی که در این مصیبت با آنها همدردی کردند تشکر کنند.
در این متن آمده است:
« چه کردی با ما ای داغ بر دل نشسته... دلمان شکسته. قلبمان آتش گرفته. جگرمان سوخته. روزی هزار بار مردیم و زنده شدیم از این غم بی پایان. چند روز گذشت بدون او که تنهایمان گذاشته. رفته که رفته. مانده ایم بی او چه کنیم. چه بگوییم. سرگشته ایم و حیران، اشک امانمان نمی دهد. دلمان آتش گرفته از این غم.
تسلی دلمان این است که همه آمدند، از هواداران که اشکهایشان سیلابی به راه انداخت تا همراهی اهالی رسانه که گریستند و لحظه به لحظه کنارمان بودند و خواستند بگویند فراموشت نمی کنند. از خبرگزاری ها و مطبوعات گرفته تا رسانه ملی که مهر و محبت را در حقمان تمام کردند.
از همان لحظه آغاز غم بیپایان. همه آمدند. دوست و آشنا. از اهالی خانواده بزرگ ورزش هیچ بزرگی بزرگیاش را از ما دریغ نکرد. همه آمدند کنارمان. همه فوتبالی های با معرفت. از مدیر و مربی گرفته تا بازیکن و هواداری که دلش خون است و ما شرمنده آنها.
همه آمدند و مرهمی گذاشتن روی این زخم. هنرمندان بزرگوار. مسئولان عالیرتبه عزیز. هم استانی ها و همشهریان با معرفت. از همه ممنونیم. همه آحاد ملت ایران. به خدا شرمنده ایم که هر چه فکر کردیم به نتیحه ای نرسیدیم جز کلی گویی و تشکری بدون نام بردن از باشگاه. فرد، نهاد یا ارگان و شهری.
این همراهی و همدلی شما ملت بزرگوار آنچنان عظیم بود که حتی ترجیح دادیم از خانواده بزرگ پرسپولیس یا بابل و کپورچالیهای عزادار هم نامی نبریم تا مبادا در ورای این نام بردنها نامی از قلم بیفتد. ممنونیم. خاک پایتان سرمه چشمهایمان. دست های پرمهرتان را بوسه می زنیم و می گوییم: مردم دوست داشتنی، بزرگوار و با معرفت ایران، مردمی که همراه ما اشک ریختید و بر سر و سینه زدید؛ شما به ما تسلیت گفتید و همراهمان بودید و همدم بدترین روزهای ما، اما این همراهی تان، این سوگواریتان چنان خالصانه و عاشقانه بود که ما هم باید به شما عزیزان تسلیت بگوییم.
اری. یار سفرکرده مان فقط متعلق به ما نبود. رفت و همه را داغدار کرد. هادی نوروزی رفت تا ما قدر همدیگر را بیشتر بدانیم.»
پس از این مراسم خانواده مرحوم هادی نوروزی متنی را در اختیار رسانه ها قرار دادند تا از همه کسانی که در این مصیبت با آنها همدردی کردند تشکر کنند.
در این متن آمده است:
« چه کردی با ما ای داغ بر دل نشسته... دلمان شکسته. قلبمان آتش گرفته. جگرمان سوخته. روزی هزار بار مردیم و زنده شدیم از این غم بی پایان. چند روز گذشت بدون او که تنهایمان گذاشته. رفته که رفته. مانده ایم بی او چه کنیم. چه بگوییم. سرگشته ایم و حیران، اشک امانمان نمی دهد. دلمان آتش گرفته از این غم.
تسلی دلمان این است که همه آمدند، از هواداران که اشکهایشان سیلابی به راه انداخت تا همراهی اهالی رسانه که گریستند و لحظه به لحظه کنارمان بودند و خواستند بگویند فراموشت نمی کنند. از خبرگزاری ها و مطبوعات گرفته تا رسانه ملی که مهر و محبت را در حقمان تمام کردند.
از همان لحظه آغاز غم بیپایان. همه آمدند. دوست و آشنا. از اهالی خانواده بزرگ ورزش هیچ بزرگی بزرگیاش را از ما دریغ نکرد. همه آمدند کنارمان. همه فوتبالی های با معرفت. از مدیر و مربی گرفته تا بازیکن و هواداری که دلش خون است و ما شرمنده آنها.
همه آمدند و مرهمی گذاشتن روی این زخم. هنرمندان بزرگوار. مسئولان عالیرتبه عزیز. هم استانی ها و همشهریان با معرفت. از همه ممنونیم. همه آحاد ملت ایران. به خدا شرمنده ایم که هر چه فکر کردیم به نتیحه ای نرسیدیم جز کلی گویی و تشکری بدون نام بردن از باشگاه. فرد، نهاد یا ارگان و شهری.
این همراهی و همدلی شما ملت بزرگوار آنچنان عظیم بود که حتی ترجیح دادیم از خانواده بزرگ پرسپولیس یا بابل و کپورچالیهای عزادار هم نامی نبریم تا مبادا در ورای این نام بردنها نامی از قلم بیفتد. ممنونیم. خاک پایتان سرمه چشمهایمان. دست های پرمهرتان را بوسه می زنیم و می گوییم: مردم دوست داشتنی، بزرگوار و با معرفت ایران، مردمی که همراه ما اشک ریختید و بر سر و سینه زدید؛ شما به ما تسلیت گفتید و همراهمان بودید و همدم بدترین روزهای ما، اما این همراهی تان، این سوگواریتان چنان خالصانه و عاشقانه بود که ما هم باید به شما عزیزان تسلیت بگوییم.
اری. یار سفرکرده مان فقط متعلق به ما نبود. رفت و همه را داغدار کرد. هادی نوروزی رفت تا ما قدر همدیگر را بیشتر بدانیم.»