به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، منطقه خلیج فارس از دیرباز ناحیه ای چالش برانگیز برای شناورهای نظامی بزرگ بوده است چراکه جغرافیای خاص زیر آبی این منطقه و عمق کم آب در بسیاری از نقاط آن، مانور در این پهنه آبی را برای این شناورها محدود کرده و این محدودیت ها برای برخی سیستم های از جمله سامانه های سونار این شناورها نیز وجود دارد. این محدودیت ها در سالهای اخیر موجب بروز برخی از حوادث از جمله برخورد عجیب زیردریایی اتمی آمریکایی با نفت کش ژاپنی در تنگه هرمز شد.

جمهوری اسلامی ایران نیز با توجه به همین محدودیت ها از ابتدا برنامه متفاوتی را برای منطقه خلیج فارس در پیش گرفت و حفظ امنیت در روی سطح در این منطقه به شناورهای کوچک اما پر سرعت و مدرن سپاه پاسداران سپرده شد.

در عین حال، حفاظت و رصد زیر سطحی این منطقه و سایر آبهای موجود در جنوب کشور نیز اهمیت خاصی داشت که بر اساس آن، صنایع دفاعی ایران طراحی و ساخت زیردریایی های سبک غدیر را آغاز کردند. خط تولید این زیردریایی در شهریور ماه 1385 افتتاح شده و رشته های دانشگاهی مورد استفاده در طراحی و ساخت زیردریایی غدیر شامل مکانیک، الکترونیک، فیزیک، ناوبری، مخابرات، رایانه، تسلیحات، شیمی، اقیانوس شناسی، هیدرولیک و نیوماتیک بوده که حاصل فعالیت آنها سامانه های گوناگونی مانند سامانه هیدرولیک، سامانه هوای پرفشار، سامانه تقسیم آب، کنترل هیدرواستاتیک، تصفیه و تهویه هوا(جذب دی اکسیدکربن و تأمین اکسیژن)، سامانه خاموش کردن آتش، نجات خدمه و سامانه های تولید تولید توان شامل موتور دیزل برای سطح آب و موتور الکتریکی یا سامانه های مختلف مستقل از هوا(AIP) در زیر آب است.


غدیر برای آبهای خلیج فارس و دریای عمان طراحی شده است و داری قابلیت بالا در غوص و صعود و مانور است؛ تنها در مدت 30 ثانیه از اسکله جدا شده و از این نظر توانایی بالایی در ورود به حالت عملیاتی دارد. این زیردریایی 29 متری که وزن آن 115 تن است قابلیت قرارگیری در بستر دریا را داشته و در این وضعیت سامانه های راداری توانایی ردگیری آن را ندارند. زیردریایی غدیر در عین تجهیز به امکانات مدرن شناسایی، به دو پرتابگر 533 میلی متری اژدر نیز مجهز شده است.


تعداد عملیاتی این زیردریایی با توجه به رونمایی های مختلف، توسط برخی منابع غربی بیش از 20 فروند اعلام شده است. اگرچه طراحی و تجهیزات بکار رفته روی این زیردریایی چابک و موثر، نشان از تجهیز آن به اژدرهایی پیشرفته داشته اما تاکنون تصاویری مبنی بر شلیک اژدر از زیردریایی غدیر منتشر نشده بود.

روز سه شنبه، وزیر دفاع کشورمان از نسل جدیدی از اژدرهای ایرانی به نام "والفجر" رونمایی کرد و به همراه آن نیز فیلم کوتاهی از پرتاب اژدر والفجر از یک فروند زیردریایی کلاس غدیر منتشر شد. اطلاعات رسمی درباره مشخصات این اژدر توسط مسئولین اعلام نشده است اما با توجه به پرتاب این اژدر از زیردریایی مورد نظر و دقت به تصاویر این اژدر می توان آن را از گونه با قطر 533 میلی متر معرفی کرد.

اژدرهای با این کالیبر امروزه به شکل استاندارد در بسیاری از نیروهای دریایی جهان مورد استفاده قرار می گیرند. اما در جریان این آزمایش نکته بسیار جالبی مشخص شد.

تست اژدر والفجر از زیردریایی کلاس غدیر

 
هدف اژدر ایرانی در این آزمایش عملیاتی، یک شناور بزرگ بود که به نظر یک کشتی باربری یا یک نفت کش است. ظاهر این کشتی نشان می دهد که وزن آن حداقل 10 هزار تن بوده و زمانی که این وزن را با شناورهای نظامی مقایسه کنیم به این نکته خواهیم رسید که عمده شناورهای رزمی مثل ناوشکن ها و یا ناوهای محافظ وزنی به مراتب کمتر از این شناور هدف دارند.


اژدرهای این کلاس در دنیا معمولا از سر جنگی حامل 300 کیلوگرم مواد منفجره استفاده می کنند. در موشک های ضد کشتی شاید برخورد موشکی با این وزن سر جنگی تابع شرایط خاصی برای ایجاد حداکثر خسارت به هدف مورد نظر باشد، اما انفجار در زیر هدف مورد نظر، همان گونه که در فیلم مشخص است، به انهدام آنی هدف منجر شد.

همانطور که در تصاویر نیز مشخص است، برخورد یک تیر از اژدر والفجر به این هدف سنگین وزن به سرعت این شناور بزرگ منهدم کرده و به قعر آب فرستاد. برخورد این اژدر به شناورهای رزمی نیروهای متخاصم به راحتی می تواند نابودی آنی هدف را رقم زده به احتمال فراوان تلفات انسانی دشمن نیز بسیار بالا خواهد بود.

حتی اگر برد این اژدرها که در حالت کلاسیک و استاندارد آن بیش از 20 کیلومتر است، به آن اندازه نباشد، زیردریایی غدیر این توان را دارد که در نزدیکترین فاصله از ناوهاب مدرن دشمن قرار گرفته و به اجرای عملیات بپردازد.

در تایید این ادعا باید به خبر چند هفته پیش مسئولان نیروی دریایی ارتش اشاره کرد که بر اساس آن، یک فروند از زیردریایی های کلاس غدیر بدون شناسایی شدن موفق شده تا خود را به کنار ناو هواپیمابر آمریکا برساند و عملیات شناسایی خود را به انجام برساند. باید مطئمن بود اگر آمریکایی ها از این اقدام مهم اطلاعاتی - عملیاتی مطلع می شدند همانند نزدیک شدن قایق های نیروی دریایی سپاه به شناورهای خود، جار و جنجال فراوانی به راه می انداختند.

شلیک همزمان دو اژدر از این زیردریایی بر علیه یک ناو هواپیمابر، در شرایط جنگی، می تواند خسارت بسیار بالایی به این شناورهای غول پیکر وارد کند.

آنچه که می توان از نصب این اژدر بر روی زیردریایی های کلاس غدیر و قدرت تخریب بالای آن متوجه شد این مسئله است که نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تاکتیک نبرد نامتقارن در زیر سطح را به خوبی آموخته و یک زیردریایی سبک وزن و کوچک را با استفاده از توان بومی طراحی و ساخته و در عین حال آن را نه فقط تبدیل به یک شناور پنهانکار کرده که در عین حال سلاحی بسیار مخرب را بر روی آن نصب کرده است.

ترکیب زیردریایی غدیر با اژدر "والفجر" این زیرسطحی سبک وزن ایرانی را به عنوان یک عامل بازدارنده سنگین وزن در منطقه خلیج فارس، تنگه هرمز و دریای عمان بدل می کند تا دشمن متجاوز، مزه این فلفل ایرانی را در شکست های آتی خود به خوبی بچشد.