وی افزود: قبل از انقلاب فیلم‌ها از فرمولی تکراری و مبتذل استفاده می‌کردند که کافه، رقص و تعقیب و گریز بیشترین نماد و سناریوی آن زمان بود.
بازیگر تلویزیون و سینمای ایران تصریح کرد: قبل از انقلاب موضوع بازیگری و کارگردانی در سینمای ایران از اهمیت خاصی برخوردار نبود.
جهانزاده تصریح کرد: بعد از انقلاب این اتفاق روی داد و تمام زمینه‌‌ها از نظر سناریونویسی، بازیگری، طراحی صحنه و همه عوامل موثر در یک اثر هنری برجسته شده و ارزش خود را پیدا کردند.
وی در پاسخ به سئوالی مبنی به اینکه سینمای ایران در چه حوزه‌های کمرنگ‌تر ظاهر شده و نیاز امروز سینمای ایران چیست، گفت: غیر از برخی موضوعات روز جامعه که نیاز امروز سینمای ایران برای ساخت فیلم است، فرایند آزادی هنرمندان باید برجسته‌تر باشد تا هنرمند به راحتی حرف خود را بیان کند.
این بازیگر سینمای ایران افزود: وقتی آزادی وجود داشته باشد هنرمند سوژه خود را پیدا کرده و در خصوص آن اقدام به تهیه اثر می‌کند.