محرم اوج عشق‌بازی رزمندگان بود. آن‌ها به صحنه‌ای آمده بودند تا از اسلامی دفاع کنند که 14 قرن پیش امام حسین(ع) و یارانش در کربلا جان خود را برای آن فدا کردند. سال‌های جنگ، روز عاشورا و مناطق عملیاتی جنوب، غرب و شمالغرب کربلا بود.
شب‌های دهه اول محرم، حسینیه‌های گردان، لشکر و پادگان غلغله‌ای بود. بعد از نماز مغرب و عشا مراسم‌ها شروع می‌شد و تا نیمه‌های شب عاشقانه بر سر و سینه می‌زدند و اشک می‌ریختند. فرمانده و سرباز هم فرقی نداشتند. در مجلس عزای امام حسین(ع) همه‌ی عاشقان شهادت با پای برهنه در محوطه‌ی گردان عزاداری می‌کردند.