این شهید عزیز وصیت نامه ای را نوشته که متن آن در ادامه خواهد آمد:

به نام خالق هستی که جهان را آفرید تا بندگان در این توقف گاه کوتاه، عبادت خالق اقدس نمایند و شکر نعمتهای او را به جا آورند، و پیامبران و اهل بیت علیهم السلام را به این دنیا فرستاد، تا بنده های خود را به صداقت، دوستی، پاکدامنی و در یک کلام به تقوا و خداپرستی و راه راست، هدایت کنند.

 

خوشا به حال آنهایی که این راه را با تمام وجود احساس کردند، و قدم به این راه گذاشتند و عاقبت به خیر شدند و سود دو گیتی را بردند و سعادتمند شدند.

 

در این مأموریتی که در پیش دارم، به امید خدا و کمک اهل بیت علیهم السلام و یاری و نصرت خداوند تبارک و تعالی، پیروزی با جبهه حق خواهد بود و این فرصتی است که، ما باید با تمام توان و اراده ی قوی، بتوانیم استفاده کنیم و خوشا به حال کسانی که بتوانند با سرمایه ای که خداوند به ما هدیه کرده، در راه دین خدا هزینه کنیم. ان شاء الله

همانطور که امام خمینی(ره) فرمودند: "پیرو ولایت فقیه باشید تا به مملکت و اسلام ضربه نخورد"، اصل ولایت فقیه اصل بسیار مهمی است که همه ی کسانی که به خدا و اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام اعتقاد دارند باید به توجه ویژه به آن داشته باشند. هر کجا که دور شدیم و غفلت کردیم ضربه خوردیم.

 

مطمئن باشید که دین خدا و اسلام را خود خداوند به واسطه ی حجت خودش بر روی زمین محافظت می کند و حجت خدا بر روی زمین که امام زمان(عج) هستند به واسطه ی نائب آن حضرت که بلاشک مقام معظم رهبری هستند مدیریت می شود و وظیفه ی ما در این برهه از زمان که تمام کفر مقابل اسلام ایستاده اند تا آن را تضعیف و به خیال پوچ و بیهوده ی خود نابود کنند، سنگین است. و باید تمام تلاش خود را بکار ببریم که فرمایشات قرآن و اهل بیت علیهم السلام و نائب امام زمان(عج) را خوب درک کرده و در زندگی و روش و رفتار و کردار و عملمان نشان دهیم تا سعادتمند شویم.

 

به گفته شهید اهل قلم (آوینی): " اگر شهید نشدیم لاجرم باید مرد"

چه بهتر که انسان به واسطه ی ریختن خون خودش بتواند به دین اسلام کمک کند. چه چیزی بالاتر از این است که خیر دنیا و آخرت در پی دارد. البته این مطلب را بگویم که شهادت را به هر کس نمی دهند و خدا به بندگان ویژه ی خود می دهد و من این احساس را می کنم که لیاقت این امر را ندارم و از خدا می خواهم که این لیاقت را شامل من سر تا پا گناه و تقصیر کند. ان شاء الله

 

خطاب به همسر و فرزندانم:

همسر عزیز و مهربان و دوست داشتنی و همیشه همراه و همدل و هم مسیر من، تو را خیلی اذیت کردم این را خوب می دانم و درک می کنم در تمام مراحلی که من به مأموریت می روم سختی های زیادی را متحمل می شدی، خدا اجرت را در آخرت بدهد و تو را در زمره خوبان قرار دهد. مرا حلال کن، خیلی اذیتت کردم و همواره از خدا هم می خواهم مرا ببخشد.

 

خیلی خوب می دانی که وظیفه سنگینی بر عهده ی شما است، تربیت فرزندان، و انشاالله به یاری حق و اهل بیت علیهم السلام عاقبت به خیر شوید.

خواهشی که از شما دارم این است که از تمامی کسانی که مرا میشناسند حلالیت بگیری.

" دوست دارم، دوست دارم، حلالم کن، حلالم کن"

خطاب به پدر و مادر:

پدر و مادر عزیز، شما را احترام می کنم به پاس زحمات و سختیهایی که متحمل شدید تا من حقیر سر تا پا تقصیر به این جا برسم،‌ از شما تشکر و قدردانی ویژه می کنم، باشد که مرا حلال کنید آن طور که باید و شاید نتوانستم وظائفم را در قبال شما انجام دهم و از شما عاجزانه می خواهم که دعا کنید که عاقبت به خیر شوم و هر چه داریم از دعای پدر و مادر است. " التماس دعا"

اگر به لطف خدا توفیق شهادت پیدا کردم با لباس رزمی که شهید شدم کفنم کنید و هر کجا همسر عزیزم گفت مرا دفن کنید.