به گزارش مشرق ، استفاده از کنتورهای مشترک در آپارتمان‌های مسکونی در برخی مواقع یکی از عوامل ایجاد نارضایتی و بروز اختلاف در آپارتمان‌های چندین واحدی است.
در آپارتمان‌های چندین واحدی، میزان مصرف بر اساس جمعیت ساکن در آپارتمان محاسبه می‌شود و برای هر واحد به تناسب جمعیت خانوار، هزینه‌های مصرف محاسبه شده و به مدیر ساختمان یا مسئول جمع آوری شارژ که بیشتر مواقع سرایدارها هستند، پرداخت می شود.
در صورتی که یکی از ساکنان نسبت به مدیریت مصرف خود، بی توجهی کند و متوسط هزینه مصرف آب، برق یا گاز که کنتور مشترکی دارند، بیش از حد متعارف رشد پیدا کند؛ این موضوع موجب بروز نارضایتی و گاه بروز اختلاف می شود.
یکی از راهکارهای اعمال شده در این خصوص این است که واحدهای نوساز با کنتورهای تفکیک شده گاز و برق ساخته خواهند شد و این موردی است که در زمان اخذ مجوز ساخت به سازنده گوشزد می شود. اما در اکثر موارد، به دلیل کمبود جا برای نصب کنتور آب در آپارتمان های مسکونی، کنتور مشترک در بخش آب مرسوم است.
با این حال، آپارتمان های بسیاری در سراسر کشور وجود دارند که دارای کنتور مشترک برق، گاز و آب هستند.
طرح جداسازی کنتورهای آب که در سال 89 با آغاز قانون هدفمندی یارانه ها و نگرانی عمومی از افزایش افسارگسیخته قیمت ها، در دستور کار قرار گرفته بود، اکنون تقریبا به فراموشی سپرده شده است. مانع اجرای این طرح، کمبود فضای نصب کنتورهای معمولی آب در ساختمان مسکونی به تعداد واحدها عنوان شده بود.
جداسازی کنتورهای برق اما طرحی بود که به درخواست خود مشترکان موکول شد و در اقصی نقاط کشور به دلیل وجود تمامی شرایط اینکار، درخواست ها یکی پس از دیگری برای ساختمان های قدیمی ساز به ادارات برق محدوده سکونت رفت و کنتورهای برق ساختمان های قدیمی از هم جدا شدند. واحدهای نوساز نیز که با کنتورهای برق تفکیک شده، حتی برای مصارف عمومی آپارتمان، احداث می شوند. اما هنوز هستند واحدهای چند واحدی یا چندین واحدی در برخی نقاط کشور که با یک کنتور برق روزگار می گذرانند؛ اما مانعی برای تفکیک ندارند.
طرح جداسازی کنتورهای گاز نیز در برخی موارد بدون مانع با درخواست مشترکان انجام شد اما در برخی آپارتمان ها به دلیل قدیمی بودن خطوط لوله گاز و نوع چیدمان فضایی آن در طول و عرض واحدهای مسکونی، در عمل لازمه جداسازی کنتورهای گاز واحدهای آن، تعویض تمامی خطوط لوله گاز در سراسر آپارتمان و نوسازی آن بود که در برخی موارد با نوسازی کلی آپارتمان، موضوع حل می شود و در برخی موارد نیز، مشترکان از انجام تفکیک کنتور به دلیل تحمیل هزینه های تعویض خطوط لوله خودداری می کنند.
جداسازی کنتورهای گاز نیز از نظر شرکت ملی گاز ایران با مانعی مواجه نیست اما هزینه های خرید کنتورهای جدید و در صورت نیاز تعویض خطوط لوله، برعهده مشترکان است که در عمل هزینه های تعویض لوله به عنوان مانعی بازدارنده، ساکنان آپارتمان های قدیمی ساز را از این کار باز می دارد.
در آپارتمان‌های چندین واحدی، میزان مصرف بر اساس جمعیت ساکن در آپارتمان محاسبه می‌شود و برای هر واحد به تناسب جمعیت خانوار، هزینه‌های مصرف محاسبه شده و به مدیر ساختمان یا مسئول جمع آوری شارژ که بیشتر مواقع سرایدارها هستند، پرداخت می شود.
در صورتی که یکی از ساکنان نسبت به مدیریت مصرف خود، بی توجهی کند و متوسط هزینه مصرف آب، برق یا گاز که کنتور مشترکی دارند، بیش از حد متعارف رشد پیدا کند؛ این موضوع موجب بروز نارضایتی و گاه بروز اختلاف می شود.
یکی از راهکارهای اعمال شده در این خصوص این است که واحدهای نوساز با کنتورهای تفکیک شده گاز و برق ساخته خواهند شد و این موردی است که در زمان اخذ مجوز ساخت به سازنده گوشزد می شود. اما در اکثر موارد، به دلیل کمبود جا برای نصب کنتور آب در آپارتمان های مسکونی، کنتور مشترک در بخش آب مرسوم است.
با این حال، آپارتمان های بسیاری در سراسر کشور وجود دارند که دارای کنتور مشترک برق، گاز و آب هستند.
طرح جداسازی کنتورهای آب که در سال 89 با آغاز قانون هدفمندی یارانه ها و نگرانی عمومی از افزایش افسارگسیخته قیمت ها، در دستور کار قرار گرفته بود، اکنون تقریبا به فراموشی سپرده شده است. مانع اجرای این طرح، کمبود فضای نصب کنتورهای معمولی آب در ساختمان مسکونی به تعداد واحدها عنوان شده بود.
جداسازی کنتورهای برق اما طرحی بود که به درخواست خود مشترکان موکول شد و در اقصی نقاط کشور به دلیل وجود تمامی شرایط اینکار، درخواست ها یکی پس از دیگری برای ساختمان های قدیمی ساز به ادارات برق محدوده سکونت رفت و کنتورهای برق ساختمان های قدیمی از هم جدا شدند. واحدهای نوساز نیز که با کنتورهای برق تفکیک شده، حتی برای مصارف عمومی آپارتمان، احداث می شوند. اما هنوز هستند واحدهای چند واحدی یا چندین واحدی در برخی نقاط کشور که با یک کنتور برق روزگار می گذرانند؛ اما مانعی برای تفکیک ندارند.
طرح جداسازی کنتورهای گاز نیز در برخی موارد بدون مانع با درخواست مشترکان انجام شد اما در برخی آپارتمان ها به دلیل قدیمی بودن خطوط لوله گاز و نوع چیدمان فضایی آن در طول و عرض واحدهای مسکونی، در عمل لازمه جداسازی کنتورهای گاز واحدهای آن، تعویض تمامی خطوط لوله گاز در سراسر آپارتمان و نوسازی آن بود که در برخی موارد با نوسازی کلی آپارتمان، موضوع حل می شود و در برخی موارد نیز، مشترکان از انجام تفکیک کنتور به دلیل تحمیل هزینه های تعویض خطوط لوله خودداری می کنند.
جداسازی کنتورهای گاز نیز از نظر شرکت ملی گاز ایران با مانعی مواجه نیست اما هزینه های خرید کنتورهای جدید و در صورت نیاز تعویض خطوط لوله، برعهده مشترکان است که در عمل هزینه های تعویض لوله به عنوان مانعی بازدارنده، ساکنان آپارتمان های قدیمی ساز را از این کار باز می دارد.