به گزارش مشرق، با افزايش جنگ و درگيريها در افغانستان، هزاران نفر از شهروندان اين کشور در حال خروج از کشور هستند. در اين ميان برخي کشورهاي همسايه همچون پاکستان که پيشتر از اين افراد استقبال ميکردند، رويه خود را تغيير دادهاند. حال اين موج جديد از مهاجران و آوارگان، به سمت اروپا به حرکت در آمدهاند. اين در حالي است که با وجود افزايش تعداد آوارگان افغان، سياستمداران غربي هنوز واکنش و پاسخ مناسبي به اين معضل ندادهاند.
موج جديد اين آوارگان پس از حملات تازه طالبان در سال جاري آغاز شد و با رسيدن اين درگيريها به قندوز و حتي تصرف چند روزه اين شهر به دست شبهنظاميان، بحران عميقتر شد. در همين رابطه کارمندان اداره گذرنامه افغانستان ماه گذشته اعلام کردند بهطور ميانگين روزانه 2000 نفر براي خروج از اين کشور به اين اداره مراجعه ميکنند. اين آمار در مقايسه با شش ماه گذشته، رشدي سه برابري داشته است.
در دهههاي اخير بسياري از آوارگان اين کشور، پاکستان را بهعنوان مقصد خود انتخاب ميکردند و به همين دليل در حال حاضر نزديک به سه ميليون افغاني در پاکستان زندگي ميکنند. اما افغانها ميگويند مقامات پاکستان امسال رفتارشان تغيير کرده و آنها را مجبور به ترک اين کشور کردهاند. سازمان بينالمللي مهاجرت ميگويد از ابتداي ماه ژانويه تاکنون نزديک به 90 هزار افغاني مجبور به ترک پاکستان شدهاند.
همچنين شنيده ميشود اسلامآباد قصد دارد کارت شناسايي نزديک به 5/1 ميليون مهاجر افغان را در پايان سال جاري تمديد نکند.
اخراج از پاکستان سر آغاز مشکلات اين افراد است. بسياري از آنها بايد در کمپهاي سازمان ملل در جلالآباد مستقر شوند؛ شهري که مرکز سابق طالبان بوده و شبه نظاميان فعال در آنجا به داعش پيوستهاند. خطر بيشتر براي آن دسته از آوارگاني است که متعلق به شيعيان هزاره هستند زيرا بسياري از آنها بهدليل ترس از کشتار طالبان مجبور به ترک کشور مي شوند. از سوي ديگر، افغانها نميتوانند انتظار کمک زيادي از دولت خود داشته باشند. يکي از مقامات آمريکايي که نميخواهد نامش فاش شود ميگويد وزارت خارجه آمريکا پس از آن که متوجه شد وزارت پناهجويان افغانستان فاسد و ناکارآمد است، کمکهاي خود به اين وزارتخانه را متوقف کرده است.
همين شرايط باعث شده افغانها اروپا را بهعنوان مقصد بعدي خود انتخاب کنند. بنا به گفته سازمان ملل و کشورهاي اروپايي، حدود 20 درصد از 500 هزار نفري که سال جاري از طريق مديترانه به اروپا رسيدهاند، افغاني هستند. اين موج ميتواند چالشي جدي براي اروپا باشد که اين روزها با بزرگترين بحران پناهجويان از زمان جنگ جهاني دوم روبهروست. از سوي ديگر اگر اروپا مرزهاي خود را روي اين افراد ببندد، تنها نتيجهاش اين است که پاکستان با چالشي تازه رو به رو مي شود. اينجا نياز است جامعه بينالملل هر چه سريعتر براي از بين بردن اين درد فزاينده افغانها وارد عمل شود. دولت افغانستان که درگير جنگ و بيثباتي است، نميتواند راهحل مناسبي براي بحران مهاجران پيدا کند. کشورهايي همچون پاکستان نيز نسبت به اين معضل بيتفاوت هستند.
در اين ميان نقش کشورهاي اروپايي و غربي بسيار مهم است. اروپاييها که نظاميانشان در عمليات ناتو در افغانستان مشارکت داشتهاند بايد از تامين امنيت مهاجران افغان در مرزهاي خود اطمينان حاصل کنند. واشنگتن نيز بايد اعطاي ويزاي مخصوص به آن دسته از افغانها را که براي ايالات متحده کار ميکردند، تسهيل کند. چند وقت پيش اعلام شد نزديک به 13 هزار افغاني و عراقي با چنين شرايطي در انتظار پاسخ از سوي آمريکا هستند.
علاوه بر تامين امنيت، گروههاي کمک رسان بينالمللي بايد روند ايجاد مناطق امن در افغانستان را سرعت بخشند. اين نياز زماني بيش از پيش احساس ميشود که سازمان ملل اعلام کرده نزديک به يک ميليون افغاني در داخل مرزهاي اين کشور آواره هستند.
با توجه به نبود تلاش کافي براي پايان دادن به خشونت، فساد و بحران اقتصادي در افغانستان، به نظر ميرسد ايجاد اين مکانهاي امن بهترين انگيزه بهمنظور نگه داشتن افغانها در کشور خودشان است. گرچه اين راهکار موقتي است، اما ممکن است بتواند اين بحران خطرناک را تا حدودي کنترل کند.
منبع: جام جم
موج جديد اين آوارگان پس از حملات تازه طالبان در سال جاري آغاز شد و با رسيدن اين درگيريها به قندوز و حتي تصرف چند روزه اين شهر به دست شبهنظاميان، بحران عميقتر شد. در همين رابطه کارمندان اداره گذرنامه افغانستان ماه گذشته اعلام کردند بهطور ميانگين روزانه 2000 نفر براي خروج از اين کشور به اين اداره مراجعه ميکنند. اين آمار در مقايسه با شش ماه گذشته، رشدي سه برابري داشته است.
در دهههاي اخير بسياري از آوارگان اين کشور، پاکستان را بهعنوان مقصد خود انتخاب ميکردند و به همين دليل در حال حاضر نزديک به سه ميليون افغاني در پاکستان زندگي ميکنند. اما افغانها ميگويند مقامات پاکستان امسال رفتارشان تغيير کرده و آنها را مجبور به ترک اين کشور کردهاند. سازمان بينالمللي مهاجرت ميگويد از ابتداي ماه ژانويه تاکنون نزديک به 90 هزار افغاني مجبور به ترک پاکستان شدهاند.
همچنين شنيده ميشود اسلامآباد قصد دارد کارت شناسايي نزديک به 5/1 ميليون مهاجر افغان را در پايان سال جاري تمديد نکند.
اخراج از پاکستان سر آغاز مشکلات اين افراد است. بسياري از آنها بايد در کمپهاي سازمان ملل در جلالآباد مستقر شوند؛ شهري که مرکز سابق طالبان بوده و شبه نظاميان فعال در آنجا به داعش پيوستهاند. خطر بيشتر براي آن دسته از آوارگاني است که متعلق به شيعيان هزاره هستند زيرا بسياري از آنها بهدليل ترس از کشتار طالبان مجبور به ترک کشور مي شوند. از سوي ديگر، افغانها نميتوانند انتظار کمک زيادي از دولت خود داشته باشند. يکي از مقامات آمريکايي که نميخواهد نامش فاش شود ميگويد وزارت خارجه آمريکا پس از آن که متوجه شد وزارت پناهجويان افغانستان فاسد و ناکارآمد است، کمکهاي خود به اين وزارتخانه را متوقف کرده است.
همين شرايط باعث شده افغانها اروپا را بهعنوان مقصد بعدي خود انتخاب کنند. بنا به گفته سازمان ملل و کشورهاي اروپايي، حدود 20 درصد از 500 هزار نفري که سال جاري از طريق مديترانه به اروپا رسيدهاند، افغاني هستند. اين موج ميتواند چالشي جدي براي اروپا باشد که اين روزها با بزرگترين بحران پناهجويان از زمان جنگ جهاني دوم روبهروست. از سوي ديگر اگر اروپا مرزهاي خود را روي اين افراد ببندد، تنها نتيجهاش اين است که پاکستان با چالشي تازه رو به رو مي شود. اينجا نياز است جامعه بينالملل هر چه سريعتر براي از بين بردن اين درد فزاينده افغانها وارد عمل شود. دولت افغانستان که درگير جنگ و بيثباتي است، نميتواند راهحل مناسبي براي بحران مهاجران پيدا کند. کشورهايي همچون پاکستان نيز نسبت به اين معضل بيتفاوت هستند.
در اين ميان نقش کشورهاي اروپايي و غربي بسيار مهم است. اروپاييها که نظاميانشان در عمليات ناتو در افغانستان مشارکت داشتهاند بايد از تامين امنيت مهاجران افغان در مرزهاي خود اطمينان حاصل کنند. واشنگتن نيز بايد اعطاي ويزاي مخصوص به آن دسته از افغانها را که براي ايالات متحده کار ميکردند، تسهيل کند. چند وقت پيش اعلام شد نزديک به 13 هزار افغاني و عراقي با چنين شرايطي در انتظار پاسخ از سوي آمريکا هستند.
علاوه بر تامين امنيت، گروههاي کمک رسان بينالمللي بايد روند ايجاد مناطق امن در افغانستان را سرعت بخشند. اين نياز زماني بيش از پيش احساس ميشود که سازمان ملل اعلام کرده نزديک به يک ميليون افغاني در داخل مرزهاي اين کشور آواره هستند.
با توجه به نبود تلاش کافي براي پايان دادن به خشونت، فساد و بحران اقتصادي در افغانستان، به نظر ميرسد ايجاد اين مکانهاي امن بهترين انگيزه بهمنظور نگه داشتن افغانها در کشور خودشان است. گرچه اين راهکار موقتي است، اما ممکن است بتواند اين بحران خطرناک را تا حدودي کنترل کند.
منبع: جام جم