گروه بین‌الملل مشرق - در چارچوب رویارویی‌ها و قیام مردمی که اغلب شهرهای کرانه باختری از اوایل ماه اکتبر گذشته شاهد آن است، استان «الخلیل» در راس مناطقی بود که شاهد بیشترین و گسترده ترین میزان رویارویی ها بین جوانان فلسطینی و نظامیان اشغالگر صهیونیست بود و نام این استان بیش از هر استان و منطقه دیگری در رسانه ها و مطبوعات فلسطینی و صهیونیستی درج شده، به گونه ای که عنوان «پایتخت انتفاضه سوم» به این استان داده شد.

توسعه روزانه دامنه و گستره شهرک سازی صهیونیستی و تجاوزات تقریبا روزانه نظامیان این رژیم و فتنه انگیزی و تحریکات شهرک نشینان صهیونیست، در کنار اعدام های میدانی فلسطینیان، زمینه را برای قیامی دیگر از سوی فلسطینیان مهیا کرد و در همان ماه اول شهادت شماری از آنها و زخمی شدن تعدادی دیگر را درپی داشت و این جدای از فلسطینیانی است که طی این یک ماه به اسارت گرفته شده اند و یا تحت تعقیب قرار دارند.

یک: رژیم صهیونیستی در استان الخلیل دست به چه اقداماتی می زند؟
تا زمان نگارش این مطلب، درگیری بین فلسطینی های ساکن الخلیل و نظامیان اشغالگر اسرائیلی و همچنین شهرک نشینان صهیونیست همچنان ادامه دارد و به همین دلیل روزانه شماری از جوانان فلسطینی به اتهام تشویق و اقدام به خشونت و مشارکت در حمله به صهیونیست‌ ها بازداشت شده اند، اما در کنار این درگیری ها شهرک نشینان صهیونیست قرار دارند که از پای ننشسته و خانه های فلسطینیان را به آتش می کشند.

استان الخلیل ظرف یک ماهی که از آغاز انتفاضه می گذرد، 20 شهید را تقدیم کرده است که در میان آنها مجری عملیات حمله با کارد به یک نظامی صهیونیست در مانع نظامی «جرادات» نیز مشاهده می شود.

البته رژیم صهیونیستی مدعی است، در میان این 20 شهید بودند، فلسطینی هایی که تلاش داشتند، عملیات مشابهی را علیه نظامیان این رژیم اجرا کنند که از سوی منابع فلسطینی رد و تاکید شده، توسل تل آویو به این دستاویزها تلاشی برای سرپوش نهادن به تجاوزات و کشتارهایش علیه فلسطینیان است.

براساس آمارهای منتشر شده، نقاط رویارویی در استان الخلیل به 19 نقطه بالغ شده که از جمله آنها می‌توان به حلحول، مدخل سعير، بيت أمر، بيت عوا، بني نعيم، صوريف، خرسا، يطا، الفوار، العروب، رأس الجورة و ورودی شهر الخلیل معروف به «بيت عينون» اشاره کرد.

وجود برخی متغییرها مقاومت فلسطینی ها در الخلیل را از دیگر مناطق سرزمین های اشغالی متمایز می کند که مهمترین آنها «خط تماس مستقیم و رو در رو» با شهرک نشینان صهیونیست است که درگیری و رویارویی جوانان فلسطینی با صهیونیست ها را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.


علاوه بر آن باید از انجام بیشترین تعداد عملیات شهادت طلبانه فردی در این منطقه یاد کرد که به شدت امنیت شهرک نشینان صهیونیست در الخلیل را تهدید کرده و آنها را به واکنش واداشته است.

نقشه ارائه شده درباره نقاط درگیری و رویارویی در مناطق مختلف سرزمین های اشغالی از وجود 480 نقطه رویارویی و درگیری خبر می‌ دهد که اغلب آنها در استان الخلیل واقع شده است.

دو: چرا رویارویی های کنونی داخل الخلیل تمرکز یافته است؟
طی سال های پس از انتفاضه الاقصی یعنی انتفاضه دوم فلسطینی ها، رژیم صهیونیستی به دلیل درگیری های رخ داده در نقاط مختلف این استان همواره به الخلیل به عنوان بشکه باروتی نگاه کرده که هر آن احتمال انفجار آن می رود.

این درحالی است که نباید این نکته را نادیده گرفت که منطقه الخلیل در کرانه باختری به شدت تحت تاثیر اندیشه های جنبش «حماس» است و این جنبش دارای زیر ساختی قدرتمند در این استان است.


افزون بر اینکه جنبش حماس بر موسسات و نهادهای اداری و محلی فلسطینی این استان درحالی سیطره و حاکمیت دارد که چند متر آن طرف تر شهرک ها و مناطق صهیونیست نشین الخلیل واقع شده اند و این موجب افزایش حساسیت ها میان شهرک نشینان صهیونیست از یک سو و فلسطینیان بطور عام و اعضای حماس در این استان به طور خاص می‌ شود.

اقامت و سکونت خاخام های یهودی افراطی که از جمله تندروترین خاخام های ساکن سرزمین های اشغالی به شمار می آیند، در منطقه الخلیل و صدور فتواهای تحریک آمیز علیه فلسطینیان و لزوم رویارویی ها علیه آنچه آن را تروریسم فلسطینی می نامند، از عوامل مهم دیگری است که موجب تشدید درگیری ها در این استان شده است.

«نیتسان آلون»، فرمانده سابق ارتش رژیم صهیونیستی در کرانه باختری در این خصوص معتقد است که درگیری بین فلسطینی ها و شهرک نشینان در مناطق مختلط از جمله الخلیل بیش از مناطق دیگر است و این سهم بسزایی در انگیزه بخشی به جوانان فلسطینی جهت عملیات های شهادت طلبانه می دهد.

فرمانده سابق ارتش رژیم صهیونیستی در الخلیل تاکید می کند که اتخاذ تدابیر امنیتی به تنهایی برای مقابله با پدیده حمله فلسطینی ها با کارد به شهرک نشینان بدون رسیدگی و مقابله با خشونت اعمال شده از سوی شهرک نشینان علیه فلسطینیان کافی نیست.

سه: مهمترین مراحل یهودی سازی الخلیل
لازم به ذکر است که استان و شهر الخلیل در طول تاریخ فلسطین همواره جایگاه و موقعیت راهبردی داشته است. کوه های این منطقه از یک سو به دشت ساحلی و دره اردن مشرف است و از سوی دیگر حلقه ارتباط کشورهای سوریه، عراق و لبنان به مصر و عربستان و یمن است.

اما مهمترین مراحل یهودی سازی این منطقه را می توان در موارد زیر ملاحظه کرد:
1- تاسیس شهرک صهیونیست نشین «کریات اربع» در سال 1970 میلادی خارج از شهر الخلیل به اولین گام جهت نفوذ صهیونیست ها به داخل شهر که 4 مجتمع مسکونی صهیونیستی را در برمی گرفت.

2- تسلط بر برخی از بناها و ساختمان های داخل شهر و اسکان یهودیان در آن و مبدل کردن آنها به کوی ها و محله های یهودی نشین.

3- ارتباط جغرافیایی کوی ها و محله های یهودی داخل شهر با یکدیگر از یک سو و با شهرک کریات اربع از سوی دیگر به واسطه حفر تونل ها و ایجاد جاده ها و راه ها که مستلزم غصب و سیطره بر اراضی و املاک فلسطینی است.

4- تقسیم حرم شریف ابراهیمی و ممانعت از پخش اذان در آن و قرار دادن درب های الکترونیکی در ورودی های آن.

چهار: مهمترین شهرک های صهیونیست نشین احداث شده در الخلیل
طرح یهودی سازی شهر الخلیل در سال 1976 میلادی با ورود 73 شهرک نشین صهیونیست به استان الخلیل آغاز شد. این یهودیان در هتل «النهر الخالد» اقامت کرده و قصد اقامت یهودیان در شهر الخلیل را افشا و تاکید کردند که با هرگونه مخالفت کابینه صهیونیستی با خروج از این شهر مقابله می کنند.

استان الخلیل از زمان آغاز انتفاضه الاقصی با عملیات شهرک سازی گسترده ای مواجه شد که طی آن 28 شهرک ساخته شدند. حدود 17 هزار شهرک نشین صهیونیست ساکن این شهرک ها شدند.