به گزارش مشرق، بیوک میرزایی بازیگر نمایش «خرمالوهای گس» در خصوص این نمایش گفت: نمایش درباره تضاد نسل قدیم و جدید است که در راستای مسائلی پدر خود را می‌خواهد مجاب کند اما پدر مجاب نمی‌شود. به خاطر اینکه دیگر بدینگونه شکل گرفته و ذهنیات و عقایدش پردازش یافته است.
وی در رابطه با شرایط تئاتر امروزی بیان کرد: سال 1388 آخرین اجرای من روی صحنه بوده و پس از سالها که برگشته‌ام متاسفانه نقطه ضعف‌هایی را می‌بینیم. در آن سالها، زمان تمرین‌ها و اجراها بیشتر بود که این خود باعث بهتر شدن اثر نمایشی می‌شد اما حال گروه در زمان کوتاه تمرینات خود را انجام می‌دهد و اجرا به یک الی یک ساعت و نیم محدود می‌شود.
میرزایی در این راستا افزود: این تغییرات در طی این چندسال صورت گرفته و ما باید خودمان را با این شرایط وفق دهیم، چون ما عاشق تئاتر هستیم و خودمان را جزئی از آن می‌دانیم.
وی با بیان اینکه خیلی از سینمایی‌ها، تئاتر کار می‌کنند، اظهار داشت: امروزه تئاتر رونق گرفته، اما این رونق به ظاهر است و فقط برای اینکه بگویند ما تئاتری هستیم، روی صحنه می‌روند، جسارت بد نیست اما گاهی همین جسارت‌های نادرست آدم را به بیراهه می‌برد.
بازیگر «روزگار جوانی» در خصوص اولویت خود در سینما، تئاتر و تلویزیون عنوان کرد: ما در نهایت بازیگر تئاتر هستیم و حق انتخاب بین چندین اثر را داریم که معیار بیشتر بر حسب دلمان است. اما در کارهای تلویزیونی و سینمایی حق انتخاب کمتر می‌شود و بیشتر برای اعلام موجودیت است.
وی در رابطه با جنس نقش‌های خود اعلام کرد: در این مدت نقش‌های متفاوتی بازی کرده‌ام، نقش‌هایی که شاید یک زمینه را نشان داده‌اند اما هرکدام که در دلش برویم تفاوت‌های بسیاری داشته و برای هرکدام به صورت کارشناسانه شخصیت‌پردازی شده است. در کیمیا نقش یک «ژاندارم» را داشتم و در «مدار صفر درجه» شعبان بی مخ و هرکدام بازی متفاوتی برایشان ارائه شد. چون هرکدام سبک خاص خودشان را داشتند.
میرزایی در این راستا ادامه داد: گاهی یک نقش متناسب با جنس صدا و بازی او برای بازیگر جا می‌افتد که اگر نقشی از همین جنس را داشته باشند، می‌گویند فلان شخص خوب است برای آن، اما بازی‌های متفاوت هم می‌تواند برای آن شخص در نظر گرفته شود که بعضی اوقات کوتاهی می شود.