البته باوجود سخنان ظریف که در اقدام تنبیهی نمایندگان پارلمان اروپا را در کشورمان نخواهیم پذیرفت، قبل از سفر شولتز به ایران هیئتی از نمایندگان پارلمان اروپا به کشورمان سفر کردند که حجاب و رفتار غیر دیپلماتیک آنان در حضور مقامات ایرانی جنجال زیادی به وجود آورد.[3]

لازم به یادآوری است که تحرکات ضد ایرانی مقامات پارلمان اروپا تنها به صدور قطعنامه علیه کشورمان ختم نمی‌شود و طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های مختلف که روی خط انحرافی «حقوق بشر» اجرا می‌شود را در برمی‌گیرد.[4]

رفت‌و آمدهای یک تروریست در پارلمان اروپا

اقدامات مارتین شولتز که به‌عنوان رئیس پارلمان اتحادیه اروپا به تهران سفر کرد، نیز از سیاست‌های ضد ایرانی این پارلمان مبرا نیست و درواقع خود وی نقشی اساسی در اتخاذ مواضع ضد ایرانی با بهانه حقوق بشر ایفا می‌کند.

شولتز اقدامات و دیدارهایی نیز در این راستا انجام داده که بسیار قابل‌تأمل است و دایره آن از اعطای جوایز و تشویق عناصر فتنه‌گر تا دیدار با اعضای باقی‌مانده از حکومت اسقاط شده پهلوی و همیاری با منافقین گسترده هست.

دوران ریاست شولتز مصادف است با تشدید تحرکات ضد ایرانی در پارلمان اتحادیه اروپا؛ در همین راستا درست بعد از صدور قطعنامه ضد ایرانی، کنفرانسی در بروکسل با محوریت ایران و با حضور منافقین و به ریاست «استروان استیونسون» برگزار شد.

بسیاری از اعضای ارشد پارلمان اروپا از گروه‌های سیاسی مختلف، ازجمله «آلخو ویدال کوادراس» معاون پارلمان و «میشل آلیو ماری» وزیر سابق خارجه و دفاع فرانسه در این جلسه سخنرانی کردند.

جلسه در بروکسل همزمان با دور دیگری از گفتگوهای اتمی بین ایران و کشورهای 1+5 در وین برگزار شد.[5] این درحالی است که منافقین رابطه جدی را با اعضای پارلمان اروپا برقرار کرده‌اند و پارلمان اروپا نیز حمایت‌های ویژه‌ای از این گروهک تروریستی انجام می‌دهد و مریم رجوی سرکرده این گروهک رفت‌وآمد زیادی به محل پارلمان اروپا دارد و در این پارلمان به وی لقب «رئیس‌جمهور برگزیده منافقین» اعطا شده و به رجوی اجازه داده می‌شود تا با دروغ‌پراکنی، گستاخانه در مورد تغییر و براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران در پارلمان اروپا سخن بگوید.[6]

این درحالی است که موضع جانب‌دارانه پارلمان اروپا با پروبال دادن به منافقین که دست در دست داعش دارند، مورد اعتراض اعضای جدا شده این گروهک تروریستی و حامیان حقیقی حقوق بشر قرار گرفته است. در همین زمینه «علیرضا میرعسگری» از اعضای جدا شده گروهک منافقین که در آلمان اقامت دارد به شولتز شکوایه‌ای نوشت و گفت:‌« حضور مریم رجوی تحت نام رئیس جمهور برگزیده مقاومت در پارلمان اروپا و حمایت گروهی از همکاران شما، از گروهی با سابقه خشونت و ترور قابل تأمل است.»

وی به شولتز نوشت که چگونه پارلمان اروپا که ادعای حمایت از حقوق بشر دارد از یک تروریست آدم کش حمایت می‌کند؟!

این عضو جدا شده گروهک منافقین درباره اعمال ضدبشری منافقین به شولتز نوشت:‌ « فکت‌های زیادی از اقدامات خشونت‌بار در سازمان مجاهدین خلق وجود دارد. در این گروه ازدواج ممنوع است و اعضای ازدواج کرده با اجبار مجبور به طلاق از همسرانشان شده‌اند. زندانی شدن به خاطر انتقاد یا مخالفت با رهبران سازمان مجاهدین امری طبیعی است. مجازات اعدام یا شکنجه افراد به‌صورت سیستماتیک در سازمان مجاهدین اجرا می‌شود. شخصاً در سال 1994 به دلیل مخالفت با اعمال تروریستی سازمان مجاهدین و همکاری این گروه با دیکتاتور سابق عراق (صدام حسین) به زندان محکوم شده و مورد شکنجه و آزار قرار گرفتم.»[7]

پارلمان اروپا پناهگاه اپوزیسیون خارج نشین

پارلمان اروپا در اقدامات حمایتی از عناصر ضدایرانی نقش برجسته‌ای را ایفا و به‌عنوان پناهگاه اپوزیسیون خارج نشین عمل می‌کند. یکی از این اقدامات حمایتی پارلمان اروپا اعطای جایزه ساخاروف به دو تن از عناصر حاشیه‌دار و فتنه‌گر است.

در همین راستا پارلمان اروپا با اعطای جایزه ساخاروف به نسرین ستوده، و جعفر پناهی، با پز دفاع از حقوق بشر از این عناصر فتنه‌گر حمایت کرد. در این شو ضدایرانی افرادی چون «شیرین عبادی»‌ نیز به عنوان نمایدگان این دو فتنه گر حضور داشتند و جایزه آنها به وی اعطا شد.

اظهارات شولتز در این مراسم نیز قابل توجه است. وی اعطای جایزه ساخاروف به ستوده و پناهی را با عنوان قدردانی از تلاش آن‌ها برای «اعتلای کرامت انسانی، آزادی‌های اساسی و تغییر سیاسی» قلمداد کرد.[8]

رئیس پارلمان اروپا همچنین در این مراسم گفت: «مردم ایران حق دارند از حکومتی برخوردار باشند که به حقوق بشر احترام می‌گذارد و متفاوت از حکومت فعلی باشد.»[9]

دیدار شولتز با رضا ربع پهلوی

در ادامه اقدامات ضد ایرانی شولتز با استقبال وی، گفتگوی دوجانبه میان وی و رضا ربع پهلوی در مورد آنچه به‌زعم آن‌ها چگونگی گذر از بحران‌های کنونی ایران و همچنین معرفی شورای ملی ایران برای برگزاری انتخابات آزاد، به‌عنوان بدیلی دمکراتیک و سکولار عنوان شد، گفت‌وگو انجام گردید.

در این دیدار، شولتز بازهم در سخنانی عجیب و مداخله‌جویانه حاکی از موضع‌گیری یک‌سویه سیاسی علیه کشورمان از شرایط ایران ابراز تأسف نموده و یادآور شد که پارلمان اروپا به موارد نقض مستمر حقوق بشر در ایران بسیار حساس هستند.

وی همچنین به جایزه ساخاروف اهدایی به نسرین ستوده و جعفر پناهی اشاره نمود و به اهتمام پارلمان تحت ریاستش در تحرکات ضدایرانی اشاره کرد؛ چراکه برای اولین بار این مورد با توافق کل آرای نمایندگان پارلمان اروپا به تصویب رسید.[10]

شولتز همچنین در اقداماتی مداخله‌جویانه دیگر موارد حقوقی کشورمان را نقض حقوق بشر خوانده و در نامه‌ای به علی لاریجانی رئیس قوه مقننه در پرونده ریحانه جباری که به قتل متهم شده بود دخالت کرد و از مقامات ایرانی خواست که اعدام وی را متوقف کنند.[11]

وی از علی لاریجانی خواسته بود که تمام اقدامات لازم را برای تضمین اعاده دادرسی عادلانه برای ریحانه جباری بر اساس موازین مسلم جهانی و بدون توسل به مجازات اعدام انجام دهد.

مارتین شولتز همچنین خواهان اطلاعات به‌روز درباره وضعیت حقوقی پرونده ریحانه جباری و رفتار انسانی با او در زندان بر اساس موازین بین‌المللی شد.[12]

همه این موارد در حالی است که مقامات پارلمان اروپا اعلام کرده‌اند که سفر رئیس پارلمان به ایران غیر از یک جنبه رسمی و دیدار با مقامات کشورمان جنبه غیررسمی دیگری نیز دارد و آن دیدار با فتنه‌گرانی است که آنان را نمایندگان جامعه مدنی ایران می‌خوانند.[13]

به هر جهت به نظر می‌رسد گرچه ایجاد ارتباطات حسنه با کشورهای مختلف و مقامات آن‌ها ازجمله مواردی است که کشورمان نیز بدان توجه دارد اما نوع رابطه و همچنین اینکه با چه کسانی این ارتباطات صورت می‌گیرد، نیز در جای خود بسیار مهم و حیاتی است؛ به‌ویژه اینکه بایستی اهداف سفرهای مقامات مربوطه را نیز به‌درستی بایستی رصد کرد و متعاقب و مناسب آن مواضع مشخص و مقتدری را اتخاذ نمود که نمایندگان و رئیس اتحادیه اروپا یکی از این موارد حاشیه‌دار هستند که برخورد با آنان دقت و هوشیاری خاصی می‌طلبد.