جواد کامور بخشایش از جمله دوستان و همکاران سرهنگی در حوزه هنری است که به مناسبت بزرگداشت مرتضی سرهنگی یادداشتی را برای این رسانه ارسال کرده است.
نام مرتضی سرهنگی با ادبیات دفاع مقدس عجین شده و شاید بتوان گفت با آن همزاد است. سرهنگی ، که باید حاج مرتضایش نامید، در ترویج فرهنگ و ادبیات ایثار و شهادت حقیقتی است انکارناپذیر ؛ حقیقتی که چون شمع بر لحظه لحظه های تکامل ادبیات نورتابانده ، برایش زحمت کشیده ، در جریان رشد و پویایی اش رنج ها دیده و عمرش را پای آن گذاشته است. هر آنچه او ترویج می کند صداقت و واقعیت در آن موج می زند و هرآنچه در جامعه موج ایجاد می کند احتمالا از زیر قلم و دست توانمند و هنرمندانه ی او عبور کرده است.
قلم سرهنگی در نگارش به زلالی باران است ، نثرش جذاب و گیراست و نصیحت ها و راهنمایی های پدرانه اش ثمربخش و دلنشین. هرآنچه می نویسد گویی از عمق دلش برآمده و جامه ی کلمه پوشیده و چنان روحی در هریک از واژه هایش جریان یافته که تا عمق روح و جان آدمی نفوذ می کنند.
ترویج فرهنگ و ادبیات دفاع مقدس برای او یک آرمان است ؛ آرمانی که شاید بتوان گفت شب و روز را از او گرفته ، عمرش را به پای آن صرف کرده و با تمام توان در تحقق آن کوشیده است. او برای ترویج این فرهنگ زمان و مکان نمی شناسد و حد و مرزی تعیین نمی کند و به پشتکاری و ایثار اوست که ادبیات دفاع مقدس در حال گذر از مرزها و نفوذ در قلب و فرهنگ دنیا و آدم های آن است:
این مرد پا به سن گذاشته، یک جریان فرهنگی است؛ جریانی که از رود باریک شروع شده و اکنون رودخانه ی خروشانی است که جامعه تشنه ای از آن سیراب می شود.
او یک معلم به تمام معنا واقعی است؛ معلم دلسوز و مهربانی که کمتر نویسنده ای را می توان در ادبیات دفاع مقدس یافت که از نظرها ، اندیشه ها ، راهنمایی ها و دلسوزی هایش بهره نبرده باشد.
این مدیر سپید موی همیشه در کارش جدی و سرسخت است. ساعت ها در اتاقش مشغول خواندن متن و ویرایش و پالایش آن هاست. دقت و نکته سنجی او در رفع ابهام های متن ، هدایت قلم و تولید یک متن درست و روان درس آموز است و روان ساختن متن از دغدغه ها و تخصص های اوست.
سرهنگی فرهنگی در کارش متخصص است. او قلب ادبیات دفاع مقدس را دائم پمپاژ و تقویت می کند و با تزریق خون تازه در رگ‌های آن، تپش و حرکت آن را هر روز پر سرعت تر از دیروز می گرداند.
او آرام، صبور و پرحوصله است. هر اثری را چندین بار می خواند و می کوشد به عنوان یک با تجربه با صاحب اثر گفتگو کند و آرام و صبور نظرات او را می شنود و راهنمایی های لازم را انجام می دهد.
مرتضی سرهنگی یک مربی است؛ نقش عمده ای که معمولا کمتر دیده می شود.او تربیت کننده نسلی از نویسنده هایی است که مجموع آثار آن ها ، خود ، جریان جدیدی در ادبیات دفاع مقدس ایجاد کرده است. از این منظر می توان گفت او آغازگر نهضت خاطره نویسی و تداوم دهنده این نهضت است؛ نهضتی که با نگارش آثاری به سبک جدید در دل و روح ملت تأثیر گذاشت و روح تازه ای در جامعه فرهنگی کشور پدید آورد.
او از مروجان فرهنگ ایثار و شهادت است. او به زبان هنر ، فرهنگی را ترویج می کند که بن مایه ی آن ایثار و شهادت ، زنده نگهداشتن نام و یاد شهدا و ثبت دقیق و درست تاریخ دفاع مقدس است.
سرهنگی ، این چراغ پرنور ادبیات دفاع مقدس، در عین الگو بودنش مرد آرام و متینی است که از صبح تا شب پشت میز کارش با چشم های نافذ و تیزبین اش پیوسته و مداوم با مطالعه آثار شاگردانش جریان فرهنگی ایثار و شهادت را رصد می کند.
و صد البته نباید از یاد برد که نام و یاد سرهنگی همواره با نام و یاد یار همیشگی اش ، هدایت الله بهبودی ، قرین است و این دو بزرگوار سهم ارزنده ای را در ادبیات و تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس از آن خود ساخته اند.
اجرشان با خدا و عمرشان مستدام.