به گزارش مشرق، لیلا رجبی در مورد شرایطش عنوان کرد: تمرین می‌کنم اما نه برای المپیک و مسابقات پیش رو بلکه برای سلامتی خودم. فدراسیون هیچ کاری برای من انجام نمی‌دهد و با برنامه‌ها و اردوهای آماده سازی‌مان موافقت نشده است. من برنامه خود را اردیبهشت ماه و خرداد به فدراسیون ارائه دادم اما ترتیب اثری داده نشد و آخرین بار سه هفته پیش بود که به کیهان رئیس جدید دوومیدانی ارائه دادم اما باز هم هیچ کاری صورت نگرفته است.
وی ادامه داد: وقتی برنامه را دادیم به ما گفتند بروید و تمرین کنید و خبرتان می‌کنیم. حقوق من هم از مردادماه تاکنون پرداخت نشده است. وقتی حقوق ماهیانه را پرداخت نمی‌کنند بقیه موارد بماند. ورزش حرفه‌ای هزینه زیادی دارد من چطور می‌توانم اردو و تمرین بگذارم.
نایب قهرمان پرتاب وزنه بازی‌های آسیایی اینچئون عنوان کرد: بعد از بازی آسیایی یک اردو هم نداشتم و تنها یک میلیون تومان هزینه مکمل به من دادند. با این وضعیت نه تنها به المپیک نمی‌روم بلکه ورزش حرفه‌ای را هم کنار گذاشتم. 8 سال در ایران حضور دارم و در طول این مدت بدون مربی و امکانات کار کردم و مدال گرفتم. برای المپیک ریو با درد و آسیب دیدگی تلاش کردم و سهمیه گرفتم برنامه‌ام این بود که یکسال زودتر برای المپیک آماده شودم اما هیچ‌کس کاری برایم انجام نداد.
رجبی عنوان کرد: به هر حال هر ورزشکاری صبری دارد من چند سال می‌توانم به این شکل ادامه دهم. رقیبان من همه در اروپا اردو زده‌اند و مربی دارند اما ظاهراً من برای هیچ‌کس مهم نیستم. وقتی بدون مربی امکانات مدال می‌گیرید و ارزشی قائل نیستند دیگر برای چه ادامه دهم.
وی در پایان پاسخ به این سوال که آیا اگر همین حالا برای وی مربی تعیین کنند و اردو بگذارند نظرش تغییر می‌کند یا خیر گفت: من دیگر همه چیز را کنار گذاشتم و مطمئنم اگر الان هم این کار را انجام بدهند یک ماه دیگر باز هم دردسرمان شروع می‌شود و باید دنبال مسئولان بدویم. چون این موضوع را چندین بار تجربه کرده‌ام.
وی ادامه داد: وقتی برنامه را دادیم به ما گفتند بروید و تمرین کنید و خبرتان می‌کنیم. حقوق من هم از مردادماه تاکنون پرداخت نشده است. وقتی حقوق ماهیانه را پرداخت نمی‌کنند بقیه موارد بماند. ورزش حرفه‌ای هزینه زیادی دارد من چطور می‌توانم اردو و تمرین بگذارم.
نایب قهرمان پرتاب وزنه بازی‌های آسیایی اینچئون عنوان کرد: بعد از بازی آسیایی یک اردو هم نداشتم و تنها یک میلیون تومان هزینه مکمل به من دادند. با این وضعیت نه تنها به المپیک نمی‌روم بلکه ورزش حرفه‌ای را هم کنار گذاشتم. 8 سال در ایران حضور دارم و در طول این مدت بدون مربی و امکانات کار کردم و مدال گرفتم. برای المپیک ریو با درد و آسیب دیدگی تلاش کردم و سهمیه گرفتم برنامه‌ام این بود که یکسال زودتر برای المپیک آماده شودم اما هیچ‌کس کاری برایم انجام نداد.
رجبی عنوان کرد: به هر حال هر ورزشکاری صبری دارد من چند سال می‌توانم به این شکل ادامه دهم. رقیبان من همه در اروپا اردو زده‌اند و مربی دارند اما ظاهراً من برای هیچ‌کس مهم نیستم. وقتی بدون مربی امکانات مدال می‌گیرید و ارزشی قائل نیستند دیگر برای چه ادامه دهم.
وی در پایان پاسخ به این سوال که آیا اگر همین حالا برای وی مربی تعیین کنند و اردو بگذارند نظرش تغییر می‌کند یا خیر گفت: من دیگر همه چیز را کنار گذاشتم و مطمئنم اگر الان هم این کار را انجام بدهند یک ماه دیگر باز هم دردسرمان شروع می‌شود و باید دنبال مسئولان بدویم. چون این موضوع را چندین بار تجربه کرده‌ام.