در ابتدای نشست محمدرضا آهنج گفت: ایده اولیه ساخت «آسمان من» در سال 81 و با ساخت سریال «معما» در ذهنم ایجاد شد و همان زمان سیلابس 136 صفحه ای آن از سوی هومان فاضل نوشته شد؛ با این حال مسئولان رسانه ملی در آن دوران اراده ای برای ساخت این سریال نداشتند تا وقتی در سال 90 موسسه رسانه ای اوج از این طرح حمایت کرد و در نهایت این سریال ساخت شد.

کارگردان مجموعه «آسمان من» با بیان اینکه این سریال در 29 قسمت در نوروز 94 از شبکه افق به روی آنتن رفت، اظهار داشت: قطعا اگر حمایت های همه جانبه موسسه فرهنگی و رسانه ای اوج اعم از حمایت مادی، معنوی و فکری نبود «آسمان من» هیچگاه ساخته نمی شد.

آهنج با اشاره به حضور شخصیت زن در قالب مامور امنیت پرواز افزود: اینکه زنان در این سریال اینگونه حضور داشته باشند به عنوان یک تاکتیک در سریال گنجانده شد؛ چرا که نمی خواستیم بعد از ساخت سریال بگویند که «آسمان من» سریال زنانه و یا مردانه است.

وی درباره تعداد بالای بازیگران نقش اصلی در این سریال ادامه داد: قطعا حس درست این است که کارگردان دست یاری خود را به سمت بازیگرانی دراز کند که از آن استقبال می کنند؛ از سوی دیگر مخاطبان حق دارند که بازیگران خوب را در سریال ببینند.

کارگردان مجموعه «آسمان من» با بیان اینکه زمانی که می خواستیم بازیگران را انتخاب کنیم اصلا به دستمزدها فکر نکردیم، گفت: البته برای انتخاب بازیگران به چهره آنها و شخصیتی که برایشان در نظر گرفته شد، توجه کردیم؛ چرا که همخوانی فیزیک و چهره مخاطب با شخصیت سریال باعث می شد تا مخاطب با شخصیت ها همزادپنداری کنند.

وی در پاسخ به سوالی مبنی بر بازخوردهای منفی که درباره موضوع این سریال وجود داشت، تصریح کرد: همانطور که گفتم سوژه سریال برای سال 81 بود ولی بعد از گذشت چند سال توانستیم آن را تولید کنیم؛ با این حال برای ساخت سریال از مشاوران امنیت پرواز کمک گرفتیم.

آهنج با بیان اینکه هواپیماربایی که در دوران دفاع مقدس رخ داد به دلیل حضور سپاه در قالب نیروهای امنیت پرواز در آن هواپیما بوده است، ادامه داد: به عنوان فیلمساز به سوژه امنیت پرواز پرداختم تا بتوانم سبک زندگی درستی را از این ماموران به مخاطب نشان دهم.

کارگردان مجموعه «آسمان من» با اشاره به تجهیزات نظامی این سریال گفت: با همکاری سپاه پاسداران توانستیم از تجهیزات جنگی استفاده کرده و صحنه های جنگ را بازسازی کنیم و حتی توانستیم از تجهیزات صنعت هواپیماسازی و انواع فوکرها در ساخت این سریال استفاده کنیم.

وی با بیان اینکه با همکاری صنعت هواپیمایی کشور توانستیم هواپیمایی را به 8 قسمت تقسیم کنیم، اظهار داشت: «آسمان من» به خاطر سوژه ای که دارد در تاریخ صدا و سیما ماندگار خواهد شد؛ چرا که کمبود بودجه رسانه ملی و همچنین ترس فیلمسازان از ساخت چنین آثاری باعث شده تا به امروز کمتر کارگردانی به سراغ چنین سوژه هایی برود.

آهنج در پایان درباره کارهای آتی اش گفت: در نظر دارم تا به زودی زندگی خلبانان، تیم پرواز، میهمانداران و ... را بسازم و البته سوژه این کار نیز از سوی سوی سازمان هواپیمایی کشور ارائه شده است.  

در ادامه هومان فاضل نویسنده این سریال درباره تعدد بازیگران گفت: امنیت پرواز در کشور دارای شکل های مختلفی است و به همین دلیل ما باید این مشاغل را در سریال نشان می دهیم؛ از این رو نیاز به شخصیت ها و نقش های اصلی زیادی در این سریال داشتیم که در نهایت باید عنوان کرد که «آسمان من» مجموعه ای پرلوکیشن بوده است.

وی درباره چگونگی نگارش این سریال افزود: از اسناد مکتوب و مصاحبه با مسئولین امنیت پرواز و همچنین مشاوره با کارگردان توانستم فیلمنامه «آسمان من» را بنویسم که برخی از اتفاقات سریال بر اساس واقعیت ها و برخی دیگر نیز بر اساس تخیل بوده است.

نویسنده فیلمنامه «آسمان من» تصریح کرد:قصد داشتیم در این سریال با نمایش نسل های مختلف از ماموران امنیت پرواز به مخاطب نشان دهیم که اگر پیشکسوتان این حوزه بازنشسته شده اند ولی نسل جدید در این حوزه توانسته با آزمون و خطا این شغل را به خوبی یاد بگیرد.

فاضل افزود: همه شخصیت های «آسمان من» به نوعی قهرمانانی به شمار می روند که در برابر هواپیما که به نوعی مظهری از خاک کشور بود، قرار گرفتند و دست به کارهای قهرمانانه زدند، البته شخصیت های دیگر به نوعی مکمل شخصیت های اصلی به شمار می روند.

وی خاطر نشان کرد: همه سعی مان را کردیم که با «آسمان من» بتوانیم به نوعی نسبت به خانواده های شهدای امنیت پرواز ادای دین کنیم.

در ادامه رضا توکلی گفت: جامعه ما به ساخت چنین آثاری نیازمند است و باید بگویم که تا زمان ساخت این سریال هیچ اطلاعی از سختی شغل امنیت پرواز و نوع زندگی آنها نداشتم.

ویدا جوان هم افزود: بازی در این فیلم برایم جذاب و دلپذیر بود؛ چرا که مامور امنیت پرواز زن در کشورمان نداریم و خیالی بودن این شخصیت به جذابیت آن اضافه کرد.