ایران، امارات را در مجموع 4 ـ صفر برد و به بازی برابر ایرلند رسیدیم. در دابلین، 2 ـ صفر باختیم اما 2 موقعیت تک به تک گل که علی کریمی به دست آورد، امیدوارمان کرد که بتوانیم ایرلند را ببریم، امیدواری ما وقتی بیشتر شد که روی کین کاپیتان ایرلند و ستاره باتجربه منچستریونایتد به علت مصدومیت در بازی حضور نداشت.
ایران و ایرلند، ساعت 17 روز 24 آبان 80 در حضور 100 هزار تماشاگر به مصاف هم رفتند. ایران هر چه تلاش کرد برای رسیدن به گل موفق نبود. لحظات آخر بازی بود که ضربه کاشته مهدوی‌کیا از راست با ضربه سر یحیی گل‌محمدی بدل به گل بردمان شد، بردی که تنها اشک در پی داشت. همه مطمئن بودیم که نمی‌توانیم گل دوم را بزنیم.
در آن لحظات اشک‌های لغزان یحیی که تصور می‌کردیم به علت 31 ساله بودنش نمی‌تواند جام‌جهانی دیگری به چشم ببیند متاثرمان کرد اما تقدیر چنان بود که او یک جام‌جهانی دیگر را به چشم دید، در جام جهانی گل زد (برابر مکزیک) و کاپیتان شد (مقابل پرتغال) و البته مصدمو هم شد و بازی سوم را برابر آنگولا از دست داد!