ایران در دوبلین نتیجه را دو بر صفر میبازد. علی کریمی در آن مسابقه دو موقعیت تک به تک را مقابل شی گیون از دست داد تا ایران نتواند در بازی رفت گل بزند و همه چیز مانده بود به بازی برگشت در تهران.
۲۴ آبان ۱۳۸۰، درست ۱۴ سال قبل . صد هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی به این امید که ایران بتواند نتیجه بازی رفت را تکرار کند. اما ایرلند دو سال بود که در مسابقات رسمی نباخته بود.
کار سخت به نظر می رسید اما همه امیدوار بودند. امیدوار به جادوی جادوگر اما باز هم علی کریمی ناکام بود. یحیی گل محمدی یک گل در دقایق پایانی میزند اما این گل برای صعود ایران کافی نیست. ایران مسابقه را با همان یک گل میبرد اما...
۱۰۰ هزار نفر هوادار خشمگین . خشمگین از موقعیتهای از دست رفته ، از آرزوی بر باد رفته، از حسرت بر دل مانده. هر چیزی که به دستشان می آید به زمین پرتاب میکنند و بر ضد بازیکنان شعار می دهند.
تلخ ترین پیروزی تاریخ ایران ۱۴ سال قبل رقم میخورد و خداحافظ میروسلاو بلاژویچ.