فرناندو هیرو
بعد از به قدرت رسیدن «فلورنتینیو پرز» به عنوان نفر اول باشگاه رئال مادرید دوران ولخرجی ها کهکشانی شدن ها آغاز شد. دورانی که خوش تیپ ها و اسمی ها وارد باشگاه شدند و قدیمی ترها باید تیم را ترک می کردند تا به خیال آقای جاه طلب افتخارآفرینی های گذشته دوباره تکرار شود. گل سرسبد این ولخرجی ها خرید «دیوید بکهام» از منچستریونایتد و ریختن چندین برزیلی در ترکیب اصلی رئال مادرید بود.اما هیچ کدام از این خرید ها جامی را برای رئالی ها به همراه نداشت. خریدهای پرز یک قربانی بزرگ هم داشت. کاپیتان «فرناندو هیرو» حالا باید بعد از ۱۴ سال ساکش را جمع می کرد و از مادرید به الریان قطر می رفت. هیرو یک سال پیش از این اتفاق در فهرست منتخب جام جهانی حضور داشت اما با بی مهری باشگاه مواجه شد.
رائول گونزالس
«لوئیس آراگونس» فقید اگرچه توانست اسپانیایی ها را بعد از چندین سال حسرت قهرمان جام ملتهای ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰ کند اما برای هواداران مادرید نقطه سیاهی در کارنامه اش دارد. آراگونس اولین سرمربی بود که جرات کرد کاپیتان افسانه ای رئالی ها را به تیم ملی دعوت نکند تا پوشیدن پیراهن شماره ۷ تیم ملی اسپانیا برتن «داوید ویا» به مذاق هواداران مادریدی خوش نیاید. بعد از جام جهانی ۲۰۱۰ و قهرمانی اسپانیا رائول دوران تلخ تری را گذراند و بعد از یک دوره تلخ همراه با پیگیرینی در نیمکت مادرید با ورود مورینیهو مجبور شد باشگاهش را بعد از ۱۴ سال با ۵۵۰ بازی و ۲۲۸ گل زده برای همیشه ترک کند تا لقب « پسر برنابئو» تبدیل به یک خاطره شود. رائول به شالکه رفت و این بار شماره ۷ آبی ها را پوشید تا با درخشش در این تیم آلمانی ۲۸ گل به ثمر برساند. این بار آلمانی ها قدردان تر از اسپانیایی ها حاضر شدند و بعد از پایان کار رائول در این تیم، سران باشگاه شالکه تصمیم گرفتند به احترام رائول پیراهن شماره ۷ تیمشان را برای مدتی بازنشسته اعلام کنند. رائول بعد از شالکه به السد قطر رفت و در فصل گذشته در یک بازی تشریفاتی بین رئال مادرید و السد با پیراهن شماره ۷ رئال وارد زمین شد تا رسما با این بازی از فوتبال حرفه ای خداحافظی کند. اما هیچ کدام از این بازی ها نمی تواند جای بی اعتنایی سران باشگاه را در قبال ستارگانش بگیرد.
گوتی
گوتی شاید هیچ وقت برای مادریدی ها اسطوره نشده باشد. اما بی شک یکی از وفادارترین بازیکنان این باشگاه بی شمار می آید. گوتی از سال ۱۹۸۶ وارد تیم رده های سنی رئال شد تا در آکادمی این باشگاه رشد کند. او تقریبا در تمام سالهای ورزشی خود فقط برای رئال بازی کرد و همیشه یکی از متعصبین این باشگاه به شمار می آمد. این هافبک پرتلاش بعد از رائول کاپیتان دوم رئال مادرید بود. اما با ورود مورینیو به رئال مادرید او نیز همراه رائول بعد از ۲۵ سال حضور مجبور به ترک مادرید شد تا مادریدی ها در یک فصل نقل و انتقالات دو کاپیتان خود را از دست بدهند. گوتی بعد از مادرید به بشیکتاش رفت اما انگار دوری از مادرید را طاقت نیاورد و بعد از اختلاف با سران بشیکتاش تصمیم گرفت از دنیای فوتبال کناره گیری کند.
ایکرکاسیاس
دروازه بان محبوب مادریدی ها از سال ۱۹۹۰ وارد تیم های رده سنی باشگاه رئال مادرید شد و بعد از سالها درخشش در دروازه این تیم و تیم ملی اسپانیا در سال ۲۰۱۰ لقب « ایکر مقدس» را از سوی هموطنانش گرفت تا اسپانیایی ها قهرمانی شان در جام جهانی را مدیون دروازه بان خوش اخلاقشان بدانند. کاسیاس تنها بازیکنی است که توانسته تمام افتخارات ورزشی موجود در جهان را در رده های ملی و باشگاهی درو کند. اما جایگاه کاسیاس با ورود مورینیو در دروازه رئال بسیار متزلزل شد و آقای خاص بدش نمی آمد گاهی بی هیچ بهانه ای دروازه بان محبوب برنابئو را نیمکت نشین کند. ازطرفی دیه گو لوپز جایگزین کاسیاس در دروازه رئال بد کار نکرد تا مورینیو برای نیمکت نشینی کاپیتانش دلیل مناسبی داشته باشد. نیمکت نشینی کاسیاس در دوران کارلو آنجلوتی نیز ادامه پیدا کرد تا در نهایت کاسیاس بعد از سالها بازی در تیم اول شهر مادرید با چشمانی اشکبار راهی پورتو شود.
احتمالا اگر بی اعتنایی به اسطوره ها و دست پرورده های این باشگاه همینطور ادامه داشته باشد به زودی شاهد خروج « سرخیو راموس» مدافع و کاپیتان فعلی رئالی ها نیز خواهیم بود. راموسی که در فصل گذشته نقل و انتقالات گمانه زنی هایی مبنی بر انتقالش در منچستر یونایتد وجود داشت.