به گزارش مشرق، خوآن مانوئل سیچلّو؛ بازیکن اسبق تیم های بوکاجونیورز و ریورپلات، و مربی تیم ویلاماریا در لیگ آرژانتین از سال 2006 هدایت تیم های نوجوانان و جوانان کشورش را بر عهده گرفت و طی یک سال تمرین، نوجوانان را به چهارمی جهان و جوانان را به پنجمی جهان رساند. سپس با این تیم ها بر رقیب مقتدرشان (برزیل) غلبه کرد و به قهرمانی امریکای جنوبی دست یافت. آرژانتین به این ترتیب در رده بندی تیم های پایه جهان در صدر قرار گرفت، سیچلّو هم اینگونه در کشورش برای خودش نامی دست و پا کرد. تا جایی که فدراسیون آرژانتین چون پس از قطع همکاری با خون اوریارته هنوز در انتخاب سرمربی بزرگسالانش به نتیجه نرسیده بود، تصمیم گرفت سیچلّو را به عنوان سرمربی تیم مردان در سال 2008 به کاپ آمریکا اعزام کند.

او در این مسابقات به مقام چهارم دست یافت و پس از آن، خاویر وِبِر جایگزین وی شد. او نیز به هدایت جوانان آرژانتین ادامه داد و مدال برنز (2009) و نقره (2011) جهان را بر گردن آویخت. در همین سال و با انتخاب خولیو ولاسکو به عنوان سرمربی تیم ملی ایران، او به درخواست ولاسکو در کنار وی قرار گرفت تا به عنوان طراح تمرین و مربی تحلیلگر فعالیت کند. تخصص تحلیلی وی (پردازش داده ها و تصاویر ویدئویی) که از فیلتر دانش و روش مدیریت، هدایت و تجربه ولاسکو عبور می کرد و به تیم منتقل می شد، بی گمان یکی از عوامل موفقیت ایران در آن دوره نیز بود که همین هم باعث شد سیچلّو برای والیبال ایران تمام نشود و همچنان به کار بیاید.

سیچلّو از ابتدای مسابقات قهرمانی مردان آسیا در سال 2011 تا پایان لیگ جهانی 2013 در جریان تمام موفقیت های ایران در کنار تیم حضور داشت. گرچه در سال 2012 با معرفی ولاسکو به سرمربیگری تیم مولفِتا در سری آ2 ایتالیا نیز برگزیده شد. او موفق شد مولفتا را در فصل 2012 – 2013 به آ1 صعود بدهد و در فصل 2013 – 2014 نیز هدایت این تیم را بر عهده داشته باشد. اما پیشنهاد اغواکننده قطری ها او را بر آن داشت تا قید حضور در سطح اول والیبال دنیا را بزند و سرمربیگری مردان قطر را بپذیرد.

این مربی 40 ساله به حوزه خلیج همیشگی فارس برگشت و موفق شد تیم چند ملیتی قطر را برای اولین بار در تاریخ این کشور به مرحله نیمه نهایی و سپس مقام چهارم مسابقات قهرمانی مردان آسیا (تهران 2015) برساند.