گروه سیاسی مشرق - به خاطر مبارزاتی که مجاهدین خلق داشتند و مواضعی که همه نسبت به آن‌ها داشتند، من هم از طرفداران پر و پا قرص آن‌ها بودم، اما وقتی مرحوم محمد منتظری گفت که درون سازمان عده‌ای مارکسیست شده و گرایش به چپ پیدا کرده‌اند، برای من حالت شوک ایجاد شد که چگونه می‌شود کسانی که این‌همه اهل نهج‌البلاغه و قرآن و تفسیر قرآن و اهل تهجد و ساده‌زیستی و زهدگرایی هستند، یک‌مرتبه این‌گونه تغییر عقیده بدهند.

اصولاً مایۀ فکری مجاهدین، مایۀ اسلام ناب نبود و آن‌ها از ابتدا اسلام التقاطی را پذیرفته بودند. اتفاقاً، پیش از اعلام مواضع آن‌ها در بحث‌های مختلفی که با همین دوستمان، آقای اکبر خلیلیان، داشتیم، می‌گفت که این‌ها خیلی به مارکسیست نزدیک هستند و در درون گروه، جزوه‌های مارکسیستی می‌خوانند یا اینکه بعضی از عبادات و اعمال عبادی آن‌ها بیشتر جنبۀ ریاکارانه دارد و برای عوام‌فریبی و جذب دیگران است. من همیشه بر سر این دو نکته با ایشان بحث می‌کردم و می‌گفتم: «نه، این‌طور نیست! ما خیلی از این‌ها را می‌شناسیم و با آن‌ها آشنایی داریم، این‌ها اهل تهجد هستند و اگر به مارکسیست نزدیک هستند، برای این است که دشمن سوءاستفاده نکند، چون دشمن دنبال این است که بین جبهۀ مبارزین اختلاف بیندازد.» زمانی که این قضیه روشن شد به من شوک دست داده بود که چگونه می‌شود جمعی که از ابتدا پایه‌گذارانش بر اساس اسلام حرکت کردند، یک‌مرتبه به این سمت گرایش پیدا کردند.[1]