مهمترین محورهای که امروز روزنامههای زنجیرهای اصلاحات به آن پرداختند، عبارتاند از:
1. هشدارهای محمدرضا عارف به جریان اعتدالی بر ساز جدایی از اصلاحات
2. بازتاب حضور سعید مرتضوی در کربلا
3. بازتاب اقدامات بابک زنجانی در مفاسد اقتصادی
4. بازتاب نامه صادق زیباکلام به سردار نقدی
5. بررسی علل افزایش پلیس در خیابانهای تهران
6. بازتاب گزارش کمیته بررسی حادثه قرچک
7. رونمایی از قراردادهای نفتی ایران
8. تردید در برگزاری انتخابات به صورت الکترونیک
· اختلاف میان اصلاحطلبان و حامیان دولت؛ مقصر اصولگرایان هستند!
جدال با سهم بیشتر از کیک قدرت فرا رسیده است؛ اینبار حامیان دولت ساز جدایی را کوک کردند تا رییس شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات به آنان هشدار جدی بدهد و از سوی دیگر اصلاحات با صدای رساتر عامل پیروزی دولت اعتدال را حمایتهای آنان در 22 خرداد 1394 معرفی میکند و بیان کنند که «اعتدالیون آگاه هستند که شعارهای شبه اصلاحطلبانه آنان بود که پایههای موفقیتشان را بنا نهاد.
«نواصولگرایان به دلیل فقدان جایگاه اجتماعیای که دارند، میخواهند جایگاه مشترک اجتماعی میان دولت و اصلاحطلبان را نیز متفرق کنند تا به اندک امیدی در آینده سیاسی خود دل ببندند.» این روایت اصلاحطلبانه از دلیل اختلاف است؛ اصلاح طلبان برای جلوگیری از نمایانشدن جنگ قدرت جدایی حامیان دولت را به گردن بازی انتخاباتی اصولگرایان میاندازند
· پیام کنایه آمیز کارگزاران سازندگی به اصلاحات؛ پاسخ صریح اصلاحات به کارگزاران سازندگی
حزب کارگزاران سازندگی پاسخ کنایههای وحدتشکنی و انحصارطلبی جریانهای دیگر اصلاحطلب را «کنایهآمیز» جواب داد؛ اما اینبار اصلاحطلبان صراحت را چاشنی اظهارات خود کردند.
غلامحسین کرباسچی از «یارگیری» از بدنه اصولگرایان سخن به میان آورد تا به صورت غیرشفاف هشدار به اصلاحطلبان بدهد که اگر محوریت آنان را پذیرا نباشند، حزب کارگزاران سازندگی با اصولگرایان همسو برای انتخابات آتی پیمان اخوت میبندد. برخی اصلاحطلبان سعی در تغییر معنا سخنان کرباسچی داشتند به نحوی که سید محمود میرلوحی از نزدیکان رییس دولت اصلاحات نوشت: «اصلاحطلبان از اصولگرایان میانهرویی که حاضر نشدهاند در کنار تندروها قرار گیرند، استقبال و دعوت به همکاری میکند. به نظر میرسد که مراد آقای کرباسچی از اصطلاح «یارگیری» از اصولگرایان این باشد. به همین خاطر است که ایشان به اصولگرایان توصیه میکند که جریان اصولگرایی اصیل را با پیوند خوردن با تندروهای پایداری تضعیف نکنند.» اما برخی در مقابل این سخنان صراحت بیان داشتند و این ایده را رد کردند.
به نظر میرسد که ناقوس جنگ قدرت در میان اصلاحات به صدا درآمده است همانند سال 1384.