با نتایجی که تیم ملی وزنه‌برداری کشورمان در مسابقات جهانی آمریکا کسب کرد، در کمتر از یکسال به مسابقات المپیک ریو زنگ خطر برای این رشته مدال آور کشورمان به صدا درآمده و این سوال به وجود آمده که چه تضمینی وجو دارد تا ناکامی مسابقات جهانی هیوستون در المپیک ریو تکرار نشود؟

گروه ورزشی مشرق - تیم ملی وزنه برداری ایران در پایان هشتاد و دومین دوره رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمانی جهان در سال 2015 جایگاه نازل پانزدهمی را به دست آورد تا یکی از ضعیف‌ترین نتایج دو دهه اخیر این ورزش کسب شود. در رده‌بندی مدالی نیز با پنج رتبه سقوط نسبت به سال 2014 در جایگاه دهم قرار گرفت.

ایران در این دوره از رقابت‌ها تنها یک مدال نقره توسط کیانوش رستمی کسب کرد؛ این مدال هم در حالی به دست آمد که کیانوش سال قبل در همین مسابقات مقام قهرمانی را از آن خود کرده بود و از این حیث دچار نزول شد.

نکته تاسف آور نتایج ضعیف ملی‌پوشان وزنه‌برداری کشورمان درست جایی بود که سه ورزشکار از 7 ورزشکار اعزامی به آمریکا با عدم انتخاب وزنه درست کلا اوت شدند تا ضعف تیم ملی در بحث کوچینگ بیش از پیش نمایان شود.
«هم عنوان قوی‌ترین وزنه بردار دنیا که در اختیار حسین رضازاده بود را از دست دادیم و هم اینکه جایی بین 5 وزنه بردار بر‌تر رقابت‌های وزنه برداری جهان در هیوستون آمریکا به دست نیاوردیم. خلاصه و مفید».
* 2015 تلخ‌ترین سال برای وزنه‌برداری ایران
بهترین نتیجه ایران در مسابقات جهانی وزنه‌برداری به سال‌های 2011 و 2013 برمی‌گردد. ایران در این دو سال در رده بندی نهایی سوم جهان شد تا نتیجه‌ای تاریخی برای ورزش کشور بدست بیاید. ملی‌پوشان ایران در مسابقات قهرمانی جهان 2014 هم در رده بندی تیمی با کسب 367 امتیاز در جایگاه هفتم قرار گرفتند.


امسال اما بدترین نتیجه تاریخ وزنه برداری ایران در مسابقات جهانی بدست آمد و با کسب تنها یک مدال نقره توسط کیانوش رستمی و با کسب تنها 216 امتیاز و اختلاف 339 امتیازی با روسیه قهرمان  به عنوانی بهتر است پانزدهمی دست نیافتیم.

* مقایسه نفر به نفر وزنه‌برداران:

تیم اعزامی به مسابقات جهانی سال 2011 (سال قبل از المپیک لندن)
56 کیلوگرم: بدون نماینده
62 کیلوگرم: بدون نماینده
69 کیلوگرم: سجاد بهروزی (نهم)
77 کیلوگرم: بدون نماینده
85 کیلوگرم: کیانوش رستمی (اول با  2 طلا و یک برنز)
94 کیلوگرم: سعید محمدپور (سوم با 2 برنز) و اصغر ابراهیمی (چهاردهم)
105 کیلوگرم: نواب نصیرشلال (ششم) و محمدرضا براری (دهم)
105+ کیلوگرم: بهداد سلیمی (اول با 3 طلا) و سجاد انوشیروانی (دوم با دو نقره و یک برنز)

تیم اعزامی به مسابقات جهانی سال 2014:
56 کیلوگرم: مجید عسگری (دوازدهم)
62 کیلوگرم: بدون نماینده
69 کیلوگرم: جابر بهروزی (هشتم)
77 کیلوگرم: بدون نماینده
85 کیلوگرم: کیانوش رستمی(اول با 2 طلا و یک نقره)
94 کیلوگرم: بدون نماینده
105 کیلوگرم: کیا قدمی (پنجم)
105+ کیلوگرم: بهداد سلیمی(دوم با 2 نقره و یک برنز)
 
تیم اعزامی به مسابقات جهانی سال 2015:
56 کیلوگرم: بدون نماینده
62 کیلوگرم: مجید عسگری(بیست و هفتم)
69 کیلوگرم: جابر بهروزی(عدم موفقیت در زدن حرکت دوضرب و حذف)
77 کیلوگرم: رسول تقیان(عدم موفقیت در زدن حرکت دوضرب و حذف)
85 کیلوگرم: کیانوش رستمی(دوم با 2 نقره و یک برنز)
94 کیلوگرم: علی هاشمی(هشتم)
105 کیلوگرم: نواب نصیرشلال(عدم موفقیت در زدن حرکت دوضرب و حذف)
105+ کیلوگرم: بهادر مولایی(هشتم)

جدول مقایسه نفرات مشترک در 3 تیم اعزامی:

ردیف

نام ورزشکار

سال 2015

سال 2014

سال 2011

1

مجید عسگری

بیست‌وهفتم(62 کیلو)

دوازدهم (56 کیلو)

-

2

جابر بهروزی

حذف

هشتم

-

3

کیانوش رستمی

دوم با 1 برنز و 2 نقره

اول با 2طلا و 1 نقره

اول با 2 طلا و 1 برنز

4

نواب نصیرشلال

حذف

-

ششم

5

بهداد سلیمی

-

دوم با 2نقره و 1 برنز

اول با 3 طلا

* توکلی، انتخاب بد وزنه یا وزنه بردار سالاری؟

یکی از مواردی که در این مسابقات بیشتر به چشم آمد انتخاب ناصحیح وزنه ها بود از روزی که کیانوش رستمی مصاحبه کرد و گفت به توکلی گفتم اگر 219 را برای من انتخاب نکند روی تخته نمی روم اذهان عمومی به این سمت رفت که آیا وزنه بردار سالاری باب شده و ورزشکاران نظر خودشان را به سرمربی تحمیل می کنند؟چند روز بعد نواب نصیرشلال در حالی که وزنه 220 کیلوگرمی را انداخته بود در حال پایین آمدن از روی تخته خطاب به توکلی گفت:224،224.»او درخواست وزنه بیشتر را کرد در حالی که انتخاب وزنه باید در اختیار سرمربی باشد.البته احتمالا توکلی توضیحاتی را در این زمینه خواهد داد اما باید گفت در مسابقاتی به این مهمی تمام فکر و ذکر سرمربی باید به فکر جمع آوری امتیاز باشد نه اینکه وزنه بردار که احیانا تحت تاثیر جو سالن هم قرار می گیرد هر چه دلش خواست بگوید.

تا پیش از این همواره به این مسئله افتخار می‌کردیم که قوی‌ترین وزنه‌بردار جهان یک ایرانی است اما حالا باید برای رسیدن به ورزشکار روسی دست به دعا شویم و البته در کنار آن نیز تلاش بیشتری به خرج دهیم.

* وزنه برداری ایران چند سهمیه المپیک در آمریکا کسب کرد؟

به گزارش مشرق، با توجه به این که رقابت‌های جهانی آمریکا یکی از اصلی ترین مسابقات کسب سهمیه المپیک محسوب می شد، با احتساب پانزدهمی امسال و هفتمی رقابت‌های جهانی سال 2014، احتمالا ایران یکی از تیم‌های بین رده هفتم تا یازدهم خواهد بود که پنج سهمیه برای حضور در بازیهای المپیک 2016 ریودوژانیرو خواهد داشت. البته این موضوعی است که حسین توکلی در صفحه اینستاگرام خود به آن اشاره نموده و اعلام کرده که ایران پنج سهمیه برای حضور در بازی‌های المپیک ریو به دست آورده است و باید دید در عمل چه اتفاقی خواهد افتاد. بنابر قوانین رقابت‌های وزنه برداری، هر کشور می تواند 6 وزنه بردار مرد و 4 وزنه بردار زن به بازی‌های المپیک اعزام کند.

سیستم امتیاز دهی برای کسب سهمیه المپیک 2016 ریودوژانیرو در وزنه برداری به این صورت است که مجموع امتیازهای سال گذشته در قزاقستان با امتیازهایی که وزنه برداران در مسابقات هیوستون گرفته اند جمع می شود و سهمیه‌ها به کشورها تعلق می گیرد. این در حالی است که عملکرد وزنه برداران در رقابت های جهانی آمریکا چندان چنگی به دل نمی زند و اگر هم سهمیه ای کسب شده باشد احتمالا امتیازهایی است که از قبل و در زمان بهمن زارع کسب شده است.


در مسابقات جهانی شاهد آن بودیم که چگونه وزنه‌های نفراتی همچون نصیرشلال، بهروزی و ... یکی پس از دیگری به زمین می‌اُفتد. این سقوط وزنه‌ها در واقع سقوط امیدهای ایران بود؛ امیدهایی که به نظر می رسید در المپیک نیز وجود داشته باشد اما با این تفاسیر نمی‌توان به آنها دل بست.

* اگر بهداد و سهراب بودند

تصور خیلی ها این است که اگر بهداد سلیمی و سهراب مرادی در مسابقات آمریکا بودند ایران امتیازهای بیشتری را کسب می کرد  و شانس این را داشت که جزو تیم های اول تا سوم قرار می گرفت. حتی اگر فرض را بر این بگیریم که بهداد در مقابله با لوچف وزنه بردار روس که رکورد رضازاده را هم شکست مدال طلا را به دست می آورد (سه مدال طلا و هر طلا 28 امتیاز) و سهراب مرادی (سه طلا و هر طلا 28 امتیاز) 168 امتیاز به امتیاز های ایران اضافه می شد. ضمن اینکه با حضور این دو وزنه بردار باید دو وزنه بردار ایران از گردونه رقابت ها کنار می رفتند. ایران در این رقابت ها 216 امتیاز کسب کرد و با اضافه شدن 168 امتیاز فوق تیم ایران به امتیاز 384 می رسید و در سکوی چهارم قرار می گرفت.

در رده بندی تیمی  بعد از روسیه 555 امتیازی، بلاروس با 418 امتیاز روی سکوی نایب قهرمانی ایستاد و قزاقستان با 403 امتیاز سوم شد. در این رده بندی تیم ملی چین با 373 امتیاز بعد از سال‌ها از دستیابی به یکی از سکوهای برتر رقابت‌های جهانی بازماند و چهارم شد. با این حساب اگر بهداد و سهراب دراین رقابت شرکت می کردند و اگر سه مدال طلا را هم از آن خود می کردند ایران با 384 امتیاز به رده چهارم می رسید. همانگونه که در بالا هم گفته شد ایران در حالی در این دوره به مقام پانزدهم رسید که در مسابقات قزاقستان 367 امتیاز کسب کرده بود.

* تیر انتقادات به سمت سرمربی

برآورده نشدن انتظارات باعث نشانه رفتن تیر انتقادات به سمت سرمربی تیم ملی نیز شد. حسین توکلی به عنوان کسی که در کارنامه دوران ورزشی‌اش مدال طلای المپیک را دارد، نتوانست آنچنان که باید و شاید در نخستین تجربه مربیگری خود در رده سنی بزرگسالان موفق عمل کند. انتخاب وزنه با توجه به میزان آمادگی وزنه‌بردار یکی از وظایف سرمربی است و تیم کشورمان در این زمینه خوب عمل نکرد. البته توکلی از وضعیت ملی‌پوشان کم آگاه نبود و به همین دلیل نیز تعدادی از آنها را در دسته B قرار داد و دیدیم که وزنه‌برداران حاضر در گروه B نیز موفق ظاهر نشدند.

در هر حال آنچه دست‌اندرکاران باید بدان توجه داشته باشند، رسیدن به پاسخ این سوال است که چه تضمینی وجو دارد تا ناکامی مسابقات جهانی هیوستون در المپیک ریو تکرار نشود؟ آیا بازگشت محمدپور و سلیمی مصدوم و سهراب مرادی خارج از مسابقات سنگین شانس کسب مدال را تضمین می کند؟