این نوع خاص از آتش سوزی (آتش سوزی های الکتریکی) تنها توسط افرادی شناسایی می شود که حس بویایی خوبی دارند یا به تغییر رنگ عایق ها دقت دارند. اما در صورتی که چنین افرادی در محل آتش سوزی وجود نداشته باشند، آتش سوزی ممکن است دیر شناسایی شده و آسیب های جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.
محققان به دنبال ساخت فناوری جدیدی بودند که با استفاده از آن بتوانند به یک سیستم هشدار دهنده دست پیدا کنند که از همان لحظات اول آتش سوزی زنگ خطر را به صدا درآورد. این سنسور می تواند گازهای خاموشی که به وسیله گرم شدن بیش از حد کابل ها تولید می شود را شناسایی کرده سپس به بررسی احتمال وقوع آتش سوزی بپردازد.
این سنسور از ۴ قسمت و متشکل از اکسیدهای فلزی است که در صورت تماس با گازها در دماهای مختلف تغییر می کنند. این سنسور در نتیجه با کنترل چرخه سرمایشی یا گرمایشی قادر به تشخیص یک گاز است. علاوه بر این، سنسورهای هر واحد خود شامل عنوانmicroelectronic طرح عمومی و الگوریتم های مرتبط با عملکرد آن هستند.
این عملکرد اجازه می دهد تا علاوه بر شناسایی گازهای مختلف بتوان به اندازه گیری آنها نیز پرداخت تا با بررسی اطلاعات بتوان به از بین بردن گازهای دی اکسید کربن پرداخت. با تکمیل این پروژه نه تنها می توان از آن در تشخیص آتش سوزی ها استفاده کرد بلکه در نشت یا انتشار گازهای سمی نیز می توان بهره برد.
Hubert Keller سرپرست این پروژه می گوید : «سنسورهای هیبریدی دارای مصارف دیگری نیز هستند. برای مثال، می توانند با تکنولوژی ایمنی کلاسیک مانند دوربین های مادون قرمز ترکیب شوند.»