کمکی که در آن زمان به‌عنوان فوری و با هدف پشتیبانی از ارتش لبنان در مقابله با گروه‌های تروریستی مطرح شد، امروز با گذشت بیش از یک سال هنوز به ارتش لبنان تحویل داده نشده است. از همان ابتدا تردیدهای زیادی در مورد اهداف این کمک و نحوه ارائه آن مطرح شده بود، چرا که این کمک‌ها مشروط به خرید سلاح از فرانسه بود و مسئولیت آن بر دوش سعد حریری نخست وزیر سابق لبنان بود و مستقیماً به دولت لبنان سپرده نشده بود . این در حالی است که دولت لبنان تنها مرجعی است که به خوبی از نیازمندی‌های ارتش لبنان آگاه است.
البیر منصور وزیر سابق دفاع لبنان در رابطه با این کمک مشکوک به العهد می گوید: کمک عربستان سعودی از همان ابتدا وقتی مطرح شد، مشروط به تمدید ریاست جمهوری میشل سلیمان و بازگشت سعد حریری به نخست وزیری لبنان بود. لذا با از بین رفتن این شرایط ، وعده این کمک ها نیز از بین رفت.
منصور بر بی اعتمادی خود نسبت به روش اعطای این کمک تأکید کرد و گفت: از زمان اعلام این کمک، نسبت به ماهیت آن تردیدهایی وجود داشت، به ویژه اینکه اجرای این تعهدات به فرانسوی‌ها و شخص سعد حریری سپرده شده بود. این کمک ها از همان ابتدا مشکوک بود.
ابعاد سیاسی هر نوع کمک ارائه شده از سوی عربستان سعودی بر کسی پوشیده نیست. سالم زهران تحلیل‌گر سیاسی و تبلیغاتی در این زمینه می‌گوید که می‌توان گفت کمک اعلام شده از سوی عربستان سعودی یک پیشنهاد دوجانبه بود که در وهله اول به عنوان رشوه به فرانسه برای ایستادن در برابر توافق هسته‌ای ایران داده شد و در ابعاد داخلی نیز پیشنهادی برای تمدید ریاست جمهوری میشل سلیمان به شمار می‌رفت. اما با امضای توافق هسته‌ای ایران و کنار رفتن میشل سلیمان از کاخ بعبدا توافق کمک به لبنان به جوهری بر روی کاغذ تبدیل شد. سعودی ها تنها در لفظ و نه در عمل سه میلیارد دلار به لبنان کمک کردند.
جان قهوه چی فرمانده ارتش لبنان از عدم رسیدن حمایت‌های لجستیک وعده داده شده به ارتش ناراحت است، چرا که در اوج درگیری با تروریسم به این سلاح‌ها دست پیدا نکرده است. وی اخیرا این موضوع را به صراحت عنوان کرد.
البته شاید بتوان گفت بهترین گزینه انتخابی از سوی ریاض در جریان درگیری‌های ارتش لبنان و گروه‌های تروریستی اشغال کننده عرسال این است که آن‌ها فعالیت مدارس تکفیری را در عربستان سعودی متوقف کرده و مرزهای خود را کنترل نموده و از نفوذ عناصر مجرم و جنایتکار به سوریه و لبنان جلوگیری کنند. در این صورت ارتش ما احتمالاً از تجهیز به هر نوع سلاح یا کمک مشروط بی نیاز باشد.