انرژی که شما در انتهای مراسم و بعد از روضه خوانی دارید متفاوت با حس و حال شما قبل از جلسه است، این انرژی از کجا و چگونه نشات می گیرد؟
جدا از اینکه ذکر و نام امام حسین حال آدمی را متحول می کند، قبل از برگزاری جلسه معمولا ذهن مشغول حواشی و اتفاقاتی است که ممکن است در حین برگزاری مراسم به وجود آید و ناخود آگاه ترس و استرس مداح و خادمین هیات را فرا می گیرد که با شروع جلسه و هر چه که از آن می گذریم این استرس به آرامش تبدیل می شود، شاید تفاوت حال قبل از شروع و بعد مراسم به این دلایل باشد.
دلایل اینکه جلسات شما با این استقبال از سوی مردم و به ویژه جوانان برگزار می شود در چه می بینید؟
بنده از سال ۷۲ به صورت حرفه ای مداحی اهل بیت را می کنم و در محضر بزرگان و علمای زیادی شاگردی کردم ، اما در آنجا بنده فقط به عنوان خواننده حضور داشتم و در کارهای اجرایی هیات و مسائل دیگر نقشی نداشتم ، اما اینکه می فرمایید جلسات پرشورتر برگزار می شود نتیجه حضور و هم فکری عده از دوستان و بزرگان است، که به کمک آنها و مشورت با علما و بزرگان دیگر اتاق فکری را تشکیل دادیم تا با همدلی و هماهنگی در کنار یک برنامه ریزی و هدف گذاری مناسب کار را پیش ببریم که نتیجه این کار تیمی و همدلی جلسات پرشوری است که در حد توان برای اباعبدالله برگزار می کنیم و قطعا این موضوع به یک عامل ماننده خواننده یا سخنران بر نمی گردد هر چند که بی تاثیر هم نیست.
در مورد تمرکز خود در محدوده باغ فیض توضیح دهید و اینکه چرا این منطقه را برای برنامه ها و جلسات خود انتخاب کرده اید؟
حضور در غرب تهران ضمن داشتن سختی های فراوان شیرینی های بسیاری هم داشت ، از سال ۷۱ در محدود غرب و جنوب غربی تهران در خیابان آزادی حاج سعید حدادیان جلساتی برگزار می کرد، ما یک برنامه که در محله باغ فیض داشتیم متوجه شدیم یک سری افراد روی برنامه های ضد تشیع کار می کنند که با تحقیق و کسب تکلیف از علما و دستور مراجع بزرگوار به نوعی تکلیف بر این شد که با برگزاری جلسات در این محدوده به صورت دائم خدمتی هر چند کوچک به اسلام و امام زمان کرده باشیم .
به چه دلیل در فضای مجازی و رسانه ها حضور و مصاحبه های شما خیلی کم است؟
ما بیخودی نباید وقت مردم را بگیریم خیلی از ما در برنامه های مختلف دعوت کردند ولی اعتقادم بر این است که باید حرف پر محتوا داشته باشم که جایی بروم و صحبت کنم زندگی شخصی من به درد مردم نمی خورد و برنامه ای را ندیدم که بخواهد به طور تخصصی در حوزه هیات و جلسات اباعبدالله صحبت کند که به عنوان یک فعال در این حوزه با سایر متخصصین در این بخش هم صحبت شویم ، در غیر این صورت نباید وقت مردم را بیهوده گرفت.
مداحی به عنوان یک شغل می تواند انتخاب شود یا باید عشق باشد؟
مداحی امروزه با قبل خیلی فرق کرده است، بچه هایی که در بحث موسیقی و موزیک کار می کنند در طول یک سال زحمتی که می کشند نهایت ۹ یا ۱۰ ترک را به عنوان یک آلبوم روانه بازار می کنند، اما مداح فقط برای یک دهه محرم فقط یازده تا زمینه پنج تا واحد و پنج تا شور می خواند خواندن این شعرها جدا از کار تنظیم نیاز به مطالعه ، مخاطب شناسی تحقیق و مشاوره گرفتن با بزرگان حوزه های شعرشناسی و تاریخ شناسی و … دارد که از لحاظ زمان گیر بودن مانند یک شغل تمام وقت نیاز به انرژی گذاشتن و صرف زمان دارد و از کسانی که به این شغل به عنوان یک منبع در آمد نگاه می کنند نمی توان ایراد گرفت امما نگاه بنده به این موضوع بیشتر از روی علاقه و عشق است تا کسب در آمد اما من اگر داشته باشم سر تا پای تمام ذاکران امام حسین را طلا می گرفتم صدا کردن سید الشهدا خیلی با ارزش است
اقدامات اولیه فردی که می خواهد مداح شود ، چیست و به عنوان یک بزرگتر چه توصیه هایی برای مداحان جوان دارید؟
سلاح خواننده شعر است، به مداحان جوان توصیه می کنم کتاب چهار جلد اقای سازگار به نام نخل میثم را هم بخوانند و هم حفظ کنند ، ارتباطشان را با امام رضا زیاد کند من در تمام گوشه کنار حرم امام رضا روضه خوانده ام زمانی بود بعد از نماز صبح در فصل پاییز که اکثرا افراد کشاورز و کارگر در حرم بودند و بیشتر سن هایشان بالا بود در گوشه ای می نشستم و روضه می خواندم این کار ضمن تمرین مداحی برای من موجب آشنایی با مستمع و سبک ارتباط گیری با آنها می شد،اما مورد آخر را نصیحت نمی کنم اما وصیت می کنم جوانان مداح باید یک کار را حتما انجام دهند، مداح اهل بیت باید مدح کننده باشد مداحی فقط در شور نیست و ذاکر باید با عالم مراوده داشته باشند .
منبع: دنیای خبر