آمانو روز چهارشنبه 11 آذر (2 دسامبر) گزارشی منتشر کرد که در آن ادعا کرده است ایران قطعا تا قبل از سال 2009 درگیر طیفی از فعالیت های مرتبط با توسعه سلاح های هسته ای بوده است.

در حالی که این اعلام آمانو مشخصا بر خلاف موضع یک دهه ای ایران درباره عدم وجود هیچ نوع فعالیت تسلیحاتی در برنامه هسته ای اش است، با این حال، مقام های وزارت خارجه بویژه تیم مذاکره کننده به طور دستجمعی از این گزارش استقبال کرده اند.

هیچ کدام از این افراد نگفته اند که تناقض میان این ارزیابی –که ظاهرا تیم مذاکره کننده در نگارش آن سهیم بوده- با موضع رسمی نظام را چگونه حل می کنند.

حتی جالب است که هیچ مقام دولتی در ایران از آژانس نخواسته است شواهدی را که بر اساس آن به این نتیجه گیری رسیده ارائه کرده یا با ایران به بحث بگذارد.

حمید بعیدی نژاد مدیر کل سیاسی وزارت خارجه تنها کسی است که اشارتی گذرا به این موضوع کرده و گفته است که این ارزیابی تنها ایران را به «مطالعه» درباره ساخت سلاح متهم می کند در حالی که NPT مطالعه را ممنوع نکرده است.

این اظهارنظر بعیدی نژاد در واقع علامتی است از اینکه تیم مذاکره کننده ارزیابی آژانس را قبول دارد و بنایی برای اعتراض به آن وجود ندارد.

بر خلاف اظهارنظر بعیدی نژاد گزارش آژانس صرفا ایران را به مطالعه متهم نکرده بلکه در پاراگراف 85 از گزارش می گوید ایران فراتر از مطالعه در پی کسب «مهارت ها و توانمندی های مرتبط و مشخص فنی» نیز بوده است.

اکنون حداقلی ترین کاری که وزارت خارجه باید انجام دهد این است که در نامه ای رسمی به امضای وزیر خارجه این اتهامات بی اساس خطاب به ایران را رد کند.

در غیر این صورت، این پرسش تاریخی پیش روی دولت حسن روحانی خواهد بود که با چه مجوزی اتهام بی اساس تلاش برای ساخت هسته ای را پذیرفته است؟

منبع: ایران هسته ای