به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، گرچه موهايش سفيدگشته و لرزش دستانش گواهي بر كهولت سن او دارد اما چهره گرم وصميمي او همچون يك رزمنده پرشور و انرژيست.
وقتي دركنار تنديسش ايستاد تا عكس بگيرد متوجه شباهت تواضع و اقتدار او همانند حالت مجسمه اش شدم، شايد مقايسه چهره او براي شما جالب باشد ولي براي من باورش سخت بود.
اگرشما هم سري به دربند زده باشد حتماً مجسمه اي او را ديده ايد،آري او گروهبان امير شاه قدمي است كه در كنار مجسمه خود عكس يادگاري مي گيرد او متولد 1309 و عضو مربيگري كوهنوردي،چتربازي و مربي ممتاز اسكي است.
از زمان ساخت مجسمه يعني 1342 تا به امروز تقريباً 48 سال مي گذرد، در سال۱۳۳۷پيشنهاد كوهنوردان با سابقة كشور براي نصب يك مجسمه كوهنوردي مورد تأييد سرهنگ بيات رئيس فدراسيون كوهنوردي قرار گرفت و با پرداخت هزينه آن توسط شهردار وقت تهران كار ساخت اين تنديس كليد خورد.
سرهنگ بيات كه آن زمان رئيس مركز آموزش كوهستاني ارتش بود، گروهبان امير شاه قدمي را كه مربي كوهنوردي مركز آموزش كوهستاني و مربي اسكي بود را به عنوان مدل به سرهنگ رضا لعل رياحي، استاد دانشكده هنرهاي زيبا، مجسمه‌ساز معرفي كرد.
درسال ۱۳۳۸، مدل گچي آن آماده و در ميدان سربند نصب و طي مراسمي از آن پرده‌برداري شد.
متأسفانه در زمستان همان سال، به علت بارندگي و يخ‌زدگي صدماتي به آن وارد شد و مورد اعتراض كوهنوردان قرار گرفت كه نهايتاً درسال ۱۳۴۱مجسمة سيماني آن آماده و نصب شد.
در آبان‌ماه سال۱۳۵۰، بنا به پيشنهاد فدراسيون كوهنوردي ايران و موافقت انجمن شهر و شهرداري تهران، نام ميدان سربند به ميدان كوهنوردان تغيير يافت، هنوز هم مجسمه اين كوه‌نورد با ارتفاع حدود سه متر، نماد كوهنوردان شناخته مي‌شود.