موضوعی که زنگ خطر و تلنگری برای ایران محسوب می‌شود تا خود را از این حاشیه‌ها در آستانه المپیک دور کند، اما به نظر می‌رسد با اتفاقی که برای رستگار رئیس فدراسیون جودو رخ داده، وزارت ورزش بدون توجه به اخطار IOC به کشورهای مختلف همچنان به کار خود مشغول است.
17 آذرماه بود که وزارت ورزش در اقدامی ناگهانی در خروجی سایت خود رشید خدابخش را به عنوان سرپرست جدید فدراسیون جودو معرفی کرد تا در فاصله 8 ماه مانده به المپیک همچنان به حاشیه‌های ورزش ایران اضافه شود. البته رستگار 4-5 ماه پیش، یک بار استعفای خود را از ریاست فدراسیون جودو اعلام کرده بود، اما با مخالفت وزارت ورزش این موضوع منتفی و قرار شد تا وی با تقویت کادر فنی به کار خود ادامه دهد، اما مشخص نیست چرا یکباره رئیس فدراسیون جودو از سمت خود برکنار شد.
رستگار در گفت‌وگویی که داشته در این باره گفت: من در شرایط فعلی هیچ استعفایی نداده‌ام و این که گفته می‌شود به تازگی از ریاست فدراسیون جودو استعفا داده‌ام به هیچ وجه درست نیست.
* تبصره‌ای که بدون اصلاح، همچنان دردسرساز است
برکناری یک رئیس فدراسیون اتفاق ناخوشایند امروز و دیروز نیست. این موضوع در دولت‌های قبلی هم وجود داشت و به شدت مورد نقد اهالی رسانه قرار گرفت. بحث دخالت دولت در امور ورزش همچنین مورد تایید کمیته بین‌المللی المپیک هم نیست، موضوعی که به راحتی می‌توان نمونه بارز آن را در تعلیق کویت مشاهده کرد.
در سال 91 هم محمد عباسی وزیر ورزش وقت تعدادی از روسای فدراسیون‌ها را برکنار کرد تا با مقاومت برخی از روسا پای فدراسیون‌های جهانی به ایران باز شود. این اتفاقات حتی باعث شد چند رشته ورزشی در آستانه المپیک 2012 لندن تعلیق شوند. در آن زمان هم مانند این روزها بازهم ماده 10 اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی دردسرساز شد و این بار به گودرزی وزیر ورزش اجازه دخالت و برکناری داد.
تبصره یک ماده 10 اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی مصوب هیات وزیران در سال 1381 می‌گوید: رییس فدراسیون به مدت چهار سال انتخاب می‌شود و انتخاب مجدد وی بلامانع است.
تبصره 1 - قبول استعفا و برکناری رییس فدراسیون به تشخیص رییس سازمان تربیت بدنی و یا پیشنهاد مجمع و موافقت ایشان انجام می‌پذیرد.
* عدم توجه وزارت ورزش به عواقب دخالت
به نظر می‌رسد مسئولان وزارت ورزش هنوز از اتفاقات دو سال گذشته درست عبرت نگرفته‌اند و همچنان به کار خودشان بدون اینکه توجه داشته باشند این عمل‌شان چه عواقبی برای ورزش دارد، ادامه می‌دهند.
با وجود اینکه حدود 2 سال پیش اعلام شد قرار است این بند در اساسنامه فدراسیون‌ها اصلاح شود، اما همچنان این موضوع مسکوت مانده و تمامی انتخابات فدراسیون‌ها و فعالیت آنها توسط همین اساسنامه انجام می‌شود.
با توجه به اینکه کمیته بین‌المللی المپیک IOC این بار تمرکز زیادی روی کمیته‌های ملی المپیک کشورهای مختلف دارد و عملکرد همه آنها را زیر نظر گرفته است، این نگرانی برای ورزش ایران هم وجود دارد که ممکن است به دلیل دخالت دولت این بار ملی‌پوشان کشورمان المپیک را از دست بدهند. اهمیت موضوع به اندازه‌ای است که حتی برای کشوری مانند کویت که شیخ‌احمد (رئیس شورای المپیک آسیا و رئیس آنوک) را دارد بازهم برای فرار از تعلیق کاری از پیش نبرد به طوری که وزارت ورزش این کشور بهترین کار را در حبس شیخ‌احمد دید!
اتفاقاتی که برای کشورهای مختلف در ارتباط با دخالت دولت در امور ورزش رخ داده نشان می‌دهد IOC با هیچ کشوری شوخی ندارد و به راحتی بحث تعلیق را مطرح می‌کند.
* این بار گودرزی وارث قدرت ماده 10 شد
به نظر می‌رسد گودرزی هم وارث قدرت این ماده 10 شده است و به تاخت و تازش برای برکناری روسا ادامه می‌دهد. البته گودرزی خودش هم دخالت در امور فدراسیون‌ها را طبق همین اساسنامه مجاز می‌داند.
وی زمانی که در تاریخ 7 مهرماه برای پاسخگویی به برخی سوالات نمایندگان به مجلس فراخوانده شد درباره دخالت در امور فدراسیون‌ها، گفت: وزارت ورزش به غیر از دو تا سه فدراسیون می تواند در تمامی امور فدراسیون ها برای عزل و نصب، تشکیل مجمع، نظارت و کنترل دخالت کند. چون براساس اساسنامه مجامع فدراسیون ها که به تصویب هیات وزیران رسیده این حق به وزارت ورزش داده شده است. در اساسنامه فدراسیون های ورزشی به وزیر اجازه عزل و نصب داده می شود و این حق قانونی وی است و ما طبق قانون اجازه دخالت داریم به جز فدراسیون فوتبال.
این تبصره از زمان ریاست محسن مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی در قانون گنجانده شد که به نظر می‌رسد با تصحیح آن و اعطای اختیار تام عزل و نصب به مجمع فدراسیون و نه هیچ فرد حقیقی دیگر می‌توان به راحتی مشکل را حل کرد.