روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات روز یک‌شنبه را با تمرکز بر اعلام حضور حجت‌الاسلام سیدحسن‌خمینی در انتخابات آتی مجلس خبرگان رهبری آغاز کردند.
محورهای امروز روزنامه‌های اصلاحطلبان را به صورت ذیل می‌توان دسته‌بندی کرد:
1. نامه اقازاده مهاجرانی پس از رهایی از بازداشت به قید وثیقه جهت اتهام‌زدایی از خود
2. تدوین برنامه پنج سال توسعه دولت روحانی, از ممنوعیت استخدام دولتی تا افزایش قیمت آب و سوخت
3. دفاع هاشمی از ظریف و کثیرالشک نامیدن منتقدان از سوی ظریف
4. بازتاب نامه حجت‌الاسلام دعایی که در رثای رییس دولت اصلاحات خطاب به دکتر زارعی نوشته شده بود.
5. مرخصی مهدی هاشمی از زندان در روز اربعین
6. دفاع مجدد هاشمی از ظریف
7. مانور انتخاباتی بر روی سید حسن خمینی با کلید واژه « خبره جوان»
سرانجام پس از ماه‌ها تبلیغات و خبرپراکنی اصلاحطلبان مبنی بر حضور حجت الاسلام سید حسن خمینی در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، خبر کاندیداتوری وی از سوی برادرش حجت‌الاسلام سید علی خمینی در مراسم عزاداری رحلت پیامبر اسلام و امام حسن مجتبی(ع) در کانون توحید تهران اعلام شد تا این اولین حضور رسمی یکی از خمینی‌ها بعد از رحلت امام خمینی(ره) و فرزند مرحوم ایشان حجت الاسلام سید احمد خمینی در عرصه سیاست کشور باشد. این درحالی است که منتقدان نسبت به سیاسی کردن مجلس خبرگان از سوی جریان اصلاحطلب هشدار می‌دهند و بیان می‌دارند که شان مجلس خبرگان سیاسی نیست و رسالت فراسیاسی بر دوش این مجلس قرار دارد.
رسانه‌های اصلاحات علاوه بر پوشش گسترده حضور سید حسن خمینی سعی کردند از عبارت‌های مهم برادر وی که این روزها در قامت سخنگوی غیر رسمی ایشان صحبت می‌کند؛ طفره بروند؛ حجت‌الاسلام سید علی خمینی پس از اعلام حضور برادر بزرگ‌تر در رقابت مجلس خبرگان، جهت‌گیری سیاسی وی را با صراحت اعلام کرد و با وجود فشارهای گسترده اصلاحطلبان برای انحصار وی در جریان سیاسی مورد نظر خود از «استقلال از گروه‌های سیاسی» سخن گفت و در همین راستا اظهار داشت: «لذا جناب حاج حسن آقا نیز به طور مستقل در انتخابات شرکت خواهند کرد»
این درحالی است که اصلاحطلبان در زمان فتنه که برخی از فتنه گران عکس امام راحل را آتش زدند واکنشی نشان ندادند اما اینک خود را حامی نوه امام راحل نشان می‌دهند.
از سوی دیگر گویا علاوه بر حجت‌الاسلام هاشمی رفسنجانی که همواره در آرزوی ریاست به سر می‌برند، رقیب جدی دیگر از سوی اصلاحطلبان مطرح شده است و روزنامه ابتکار به نقل از فاضل میبدی نوشت: «با توجه به شناختی که از آیت‌الله سیدحسن خمینی دارم، او می‌تواند ریاست مجلس خبرگان رهبری را به عهده بگیرد.»
اصلاحطلبان تاکتیک و حربه دیگری را برای رسیدن به کرسی‌های سبز مجلس انتخاب کردند؛ آنان به احزاب منحله خود پیام صریح ورود ممنوع می‌دهند و هشدار عدم تندرویی را سرلوح قرار داده‌اند. اصلاحطلبان که روزگاری راهنمایی سیاست‌ورزی خود را به تندروهای احزاب منحله داده بودند و «عیار اصلاح‌طلبی» را بر حاکمیت قانون ترجیح می‌دادند و «تحریم» انتخابات را بر «تکریم» تصمیم مراکز قانونی ارجح می دانستند، حالا تصمیم‌سازی را به یاران هاشمی رفسنجانی سپرده‌اند تا یاران رییس دولت اصلاحات مانع انتخاباتی فعالیت نشوند.
محسن مهرعلیزاده که از وی به عنوان یکی از گزینه‌های اصلی برای حضور در لیست اصلاحات در تهران یاد می‌شود؛ در روزنامه خانوادگی آرمان امروز نوشت: «در سال‌هاي گذشته بخشي از بدنه جريان اصلاح‌طلبي در انتخابات‌ها شركت نمي‌كردند اما امسال به نظر مي‌رسد اين اتفاق رخ نخواهد داد چراكه حتي تندترين گروه‌هاي اصلاحطلب نيز تجربه سال92 را تجربه موفقي مي‌دانند و با محاسباتي كه درباره لزوم خردگرايي دارند مشي تندي در پیش نخواهند گرفت و از اكنون تلاش مي‌كنند پيرو خرد جمعی اصلاحطلبان بوده و مشي اعتدال را پيشه کرده و با خردورزي حركت كنند.» مسلما اصلاحطلبان خردگرا می‌دادند عدم پذیرش تصمیم مراکز قانونی در احراز صلاحیت‌ها بار دیگر برتری طیف تندرو این جریان را به همراه خواهد داشت.
محمدرضا تاجیک تئورسین اصلاحات که موضوع نواصلاح‌طلبی را در جریان اصلاحات مطرح کرده، با انتقاد از اینکه اصلاحات طی 18 سال گذشته فاقد گفتمان و چارچوب تئوریک لازم بوده است در گفت‌وگو با شرق با بحرانی خوانده فضای این جریان گفت: «شاید علت این بحران، فقر تئوریک یا به یک معنای دیگر، فقر پراکسیس در عرصه جنبش‌های اجتماعی و سیاسی در صد ساله گذشته ماست که نتوانسته‌‌اند بر این فقر تئوریک فائق آیند و ازاین‌رو به نظرم دچار مشکلات بسیار جدی در فهم جامعه و مشکلات آن و نیز ترسیم و تدوین راه‌های برون‌رفت از مسئله شده‌اند. این مشکلی که شما به آن اشاره می‌کنید، به نظر من امروز وجود دارد و چون این مشکل وجود دارد، طبیعی است که ما دچار نوعی فرافکنی می‌شویم. یعنی بسیاری از ما یا به گذشته‌ها برمی‌گردیم و آن را مورد تردید و سؤال قرار می‌دهیم یا گاه فرار به جلو داریم و از آینده‌های یوتوپیایی سخن می‌گوییم و به تعبیر فوکو از تاریخ حال خود غافلیم. من بسیار معتقدم باید در تاریخ اکنون زیست و تاریخ اکنون را نوشت. وقتی از نوشتن تاریخ اکنون قاصر می‌شویم، یا نقبی به گذشته می‌زنیم یا نقبی به آینده‌های دور. روشنفکر امروز ما و کارگزاران تغییر امروز ما باید در متن زمان خود عمل کنند. فرزند زمان خود باشند، روح زمان خود باشند و بتوانند الزامات زمانه خود را درک کنند و با توجه به این استلزامات، راهکار مشخص برای مشکل مشخص ارائه کنند.»
وی افزود: «انتقاد جدی من به اصلاح‌طلبانی است که یک نوع حیات آستانه انتخاباتی دارند. یعنی وقتی رایحه خوش قدرت - نه خدمت که دیربازی است رخت بربسته! - به مشام می‌رسد؛ پیدایشان می‌شود و فردایش غیبت صغری و کبری مشاهده می‌شود. یافت نمی‌شوند تا انتخابات بعدی. من اینها را اساسا اصلاحطلب نمی‌دانم. اینها را کسانی می‌دانم که ماسک اصلاحات بر چهره گرفته‌‌اند تا بتوانند به اهداف شخصی خود برسند و بسیار معتقدم که باید جریان اصیل اصلاحات تکلیف خود را با این افراد مشخص کند و نگذارد که این‌گونه افراد اصلاحات را به قامت خودشان دربیاورند و شکوه اصلاحات را به‌اندازه قد کوتوله خودشان تخفیف بدهند و تسخیر کنند. امیدوارم در آینده بتوانم بیشتر در این مورد صحبت کنم شاید الان جایش نباشد ... .»