به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، مصطفی رحمان دوست شاعر کودکان و نوجوانان درباره سرودن شعر معروف «صد دانه یاقوت» گفت: خاستگاه شعر صد دانه یاقوت از جبهه و تپه های الله اکبر بود. من در مسیر بازگشت از جبهه آن را سرودم.

من بعد از آن خیلی شعر گفتم برای میوه های دیگر اما هیچ کدام نگرفت. حتی در کتاب درسی هم چاپ شدند اما دیده نشد. لذا فکر می کنم شعر انار مال من نبود، این شعر هدیه خدا بود.

وی در ادامه درباره سرودن شعر برای پدران گفت: خیلی دلم می خواست برای پدر شعر بگویم اما نتوانستم. برای مادر شعر گفتم اما پدر نه. چون در اطرافم فرزندان شهید زیادی بودند که پدرشان را از دست داده بودند. دلم نمی آمد شعر خوبی بگویم که آنها جای خالی پدرشان را حس کنند و دلشان بلرزد. تا آنکه آخرین فرزندان شهدا بزرگ شدند و من شعر پدر گفتم.

رحماندوست که در برنامه امضا شبکه سه صحبت می‌کرد در پاسخ به سئوالی که اگر مستندی درباره شما بسازند دو ست دارید چه کسانی در ان صحبت کنند نیز گفت: ابتدا همسرم. همچنین دخترم مونس که بسیاری از اولین اشعارم را برای وی خواندم. نفر دیگر قیصر امین‌پور است. من سال‌ها با او در سروش همکار بودم. او سردبیر سروش نوجوانان بود و من سردبیر سروش کودکان. من در مستندی درباره قیصر حرف زدم و خیلی دلم می‌خواست نطر او را درباره خودم بدانم.