متن نامه به این شرح است:
رئیس محترم قوة قضائیه
مستحضرید که سازمان بازرسی کل کشور گزارش مبسوط و مستندی را دربارة نحوة واگذاری دو مجتمع آلومینیومی المهدی و هرمزال تهیه کرده است که طی نامه شماره 163539 مورخ 23/08/1394 به رئیسجمهور محترم منعکس شده است. این گزارش حاکی از غیر قانونی بودن فرایند واگذاری و مغایرت آن با صرفه و صلاح دولت است. استدلالات و استنادات قوی گزارش بازرسی کل در خور تشکر و تقدیر است.
طبق اطلاعات موثق، رئیسجمهور محترم آن را جدی تلقی کرده و با دستور اکید رسیدگی به موضوع، گزارش را به معاون اول محترم ارجاع دادهاند.
سابقه اعتراض به این اقدام که از نظر نقض قوانین ذیربط و چشم بستن بر منافع ملی، شگفتآور است، به نامه 7 تن[1] از نمایندگان در تاریخ 7 تیرماه 1394 بازمیگردد که نسبت به واگذاری عجولانه و پیش از آمادهسازی مجتمعها هشدار دادهاند. سازمان خصوصیسازی بدون توجه به تذکرات و هشدارهای نهادهای نظارتی مانند بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات کشور و جمعی از نمایندگان، با اصراری عجیب و با سرعتی غیر متعارف و با نقض قوانین متعدد و به گزارش بازرسی کل با گرایش آشکاری به نفع خریدار سعی کرد تا تمام نهادهای ذیربط را در مقابل عمل انجام شده قرار دهد. جمعی از نمایندگان[2] دو شکایت به دیوان عدالت اداری ارائه کردند که با رأی عدم صلاحیت روبرو شد و شکایتها به هیأت داوری ذیربط ارجاع گردید. نمایندگان علاوه بر آن دو مورد، شکایتی نیز به هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تقدیم کردند. هماکنون هیأت عمومی دیوان عدالت و هیأت داوری ذیربط، جداگانه در حال رسیدگی به شکایتها هستند. آنچه تصدیع جنابعالی را لازم ساخت، حمایت از گزارش متقن بازرسی کل کشور و پیشنهاد آن سازمان است که بر اساس آن، تمام مواضع و دعاوی نمایندگان معترض، با استدلالات و مستندات بیشتر و قویتر تأئید میگردد. این گزارش در جمعبندی خویش، نکات زیر را ارائه کرده است:
1. به دلیل وجود تخلفات و شبهات بسیار در فرایند مزایده، بازرسی کل کشور بر اساس ماده 11 قانون تشکیل سازمان بازرسی کل در تاریخ 05/12/1393، دو هفته پیش از برگزاری مزایده، از وزیر امور اقتصادی و دارایی میخواهد که روند مزایده متوقف شود. ولی سازمان خصوصیسازی بدون اعتنا به این هشدار در تاریخ 18/12/1393 مزایده را با شرکت یک نفر برگزار میکند و در تاریخ 23/12/1394، شرکت فرو آلیاژ گنو با پیشنهاد 929 میلیارد تومان برای هر دو مجتمع، برنده مزایده اعلام میگردد.
2. شش روز بعد از اعلام برنده مزایده و قبل از هر اقدام دیگری، دیوان محاسبات کشور نیز در تاریخ 29/12/1393 نسبت به پائین بودن قیمت فروش هشدار داده و خواستار توقف مزایده میگردد. ولی سازمان خصوصیسازی بدون اعتناء به نظرات دو سازمان رسمی نظارتی، زمینه دریافت بخش نقدی معامله را فراهم میسازد و برنده مزایده نیز در تاریخ 29/01/94، وجه مزبور را که 15 درصد ارزش پیشنهادی بود به حساب ذیربط واریز مینماید و بدین ترتیب تلاش برای آنکه معترضان را در مقابل عمل انجام شده قرار دهند، تکمیل میگردد.
3. پس از آن محکمکاری، سازمان خصوصی عملیات واگذاری را متوقف کرد. ارزش گذاری بعدی که با فشار دیوان محاسبات و سازمان بازرسی انجام گرفت به روشنی غبن دولت در این معامله را نشان داد. در این ارزشگذاری و تعیین قیمت، ارزش ماشینآلات و تأسیسات المهدی، 82 درصد، زمین و ساختمان المهدی و هرمزال 63 درصد و حقالامتیازهای المهدی و هرمزال 488 درصد افزونتر از قیمت پایه مزایده به دست آمده و جمع افزایش ارزش 822 میلیارد تومان بوده است.
4. برخی از کارشناسیهای تعیین قیمت پایه مزایده، بدون حضور در محل مجتمع و بازدید از مال و ملک و ماشینآلات، از راه دور انجام گرفته است!
5. در جلسه 31/05/1394 هیأت واگذاری ضمن تائید مزایده، دو تصمیم دیگر هم می گیرد:
1- اختیار عملیات واگذاری را به سازمان خصوصیسازی میسپارد.
2- این سازمان را به مذاکره با برنده اعلام شده جهت دریافت اضافهای به مبلغ 346 میلیارد تومان مأمور میکند. بدین ترتیب روش مزایده به مذاکره تبدیل میشود.
6. طی این مذاکرات، سازمان خصوصیسازی چند امتیاز مالی به خریدار میدهد که آثار مثبت مبلغ اضافی مزبور را خنثی میکند و حتی زمینه کاهش قیمت اصلی پیشنهادی را نیز فراهم میسازد. بدین ترتیب خریدار باید استقبال میکرد که کرد.
7. به رغم اعتراضات مکرر نمایندگان و سازمانهای نظارتی، سرانجام در یک روز 11/06/1394 سازمان خصوصیسازی دو قرارداد با خریدار امضاء میکند؛ یکی اصلی که نتیجه مزایده بود و دیگری الحاقی که نتیجه مذاکره بود.
8. در ثبت گزارشها اسناد مخدوش و دستکاری سیستم دبیرخانه دیده شده که به نظر سازمان بازرسی مصداق جعل اسناد دولتی محسوب میشود و برخی گزارشها مصداق گزارش خلاف واقع است.
9. در گزارش با ذکر مصادیقی از رفتارهای سازمان خصوصیسازی، به طور مکرر این سازمان را طرفدار خریدار میشناسد.
10. به رغم تذکرات مکرر و مکتوب دستگاههای ذیربط بدون توجه به قرارداد رسمی بین ایمیدرو و کنسرسیوم خارجی به واگذاری اقدام شده است که حق شکایت از دولت ایران و برداشت احتمالی مبالغ زیادی از حسابهای خارجی دولت را بسیار متحمل میسازد.
11. موضوعات متعددی مانند به حساب نیاوردن بخشی از اموال و داراییهای المهدی و عدم تعیین تکلیف 280 میلیارد تومان از داراییهای جاری هرمزال حاکی از آماده نبودن دو مجتمع مذکور برای واگذاری بود که تعجیل تعجب برانگیز سازمان خصوصی سازی به نقص مکرر قانون منجر گردید.
12. گزارش مشروح سازمان بازرسی کل کشور موارد متعددی از رفتارهای جانبدارانه، بی اعتنایی به هشدارها و اطلاعات دستگاههای نظارتی و نقص قوانین و موضوع عدم رعایت صرفه و صلاح بیتالمال را مستند ارائه می کند.
13. در پایانِ نامة سازمان بازرسی کل کشور به رئیس جمهور محترم آمده است:
«با توجه به موارد مذکور در نتیجه گیری و فصول گزارش، در فرایند قیمت گذاری و واگذاری آلومینیوم المهدی و مجتمع هرمزال و متعاقب آن انعقاد قراردادهای واگذاری و الحاقیه، ابهامات و اشکالات متعددی وجود داشته و همچنین برخی از قوانین موضوعه از جمله بند الف و ج ماده 17 و تبصره 2 ذیل آن، بند 5 ماده 18، بند الف ماده 19، تبصره 2 و 5 ماده 20 و بند ب ماده 21 قانون اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی، توسط هیأت واگذاری وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان خصوصی سازی و مسئولین سازمان توسعه ای ایمیدرو رعایت نگردیده است.»
ریاست محترم قوه قضائیه!
سازمان مردم نهاد دیدهبان شفافیت و عدالت با بررسی تمام ماجرای واگذاری غیرقانونی و زیانبار مورد بحث و احاطه به زوایای کار، اولا وظیفه خود می داند به عنوان نهادی مردمی که برای دفاع از شفافیت و حقوق شهروندی تأسیس شده است از گزارش همراه با اتقان، شفاف و قوی سازمان بازرسی کل کشور تشکر و قدردانی نماید، ثانیاً از شما بخواهد که به خاطر این خدمت به استیفای حقوق ملت از سازمان مزبور تشویق به عمل آید و مهمتر از همه از پیشنهادی که این سازمان به ریاست محترم قوه تقدیم داشته حمایت کند که آن ارجاع پرونده برای رسیدگی قضایی به دلیل نقض احکام متعدد قانونی و مقررات معتبر ذیربط است. امید زیادی داریم که جنابعالی با قبول این پیشنهاد مصداق دیگری از اهتمام قوة قضائیه در برخورد با فساد را به نمایش بگذارید و نمایندگان معترض مجلس را نیز حمایت فرمائید.
[1] علی محمد احمدی، محمدرضا پورابراهیمی، غلامرضا تاجگردون، احمد توکلی، محمد حسن نژاد، محمد رجایی، الیاس نادران
[2] احمد توکلی، احمد امیرآبادی، حسین نجابت، محمود دهقان، الیاس نادران، حسین زاده بحرینی، اسماعیل کوثری، احمد علی مقیمی، احمد آریائینژاد، محمد رضا آشتیانی، نادر قاضیپور، علیرضا محجوب، محمد آشوری، حسین آذین، غلامعلی جعفرزاده، غلامرضا مصباحی مقدم، موسی الرضا ثروتی