گروه جهاد و مقاومت مشرق - تنها سه روز پس از پذيرش قطعنامه ٥٩٨ از سوي ايران ، عراقيها در روز جمعه ٣١ / ٤/ ١٣٦٧ تهاجم خود را در منطقه جنوب آغاز كردند و در ٣٠ كيلومتري شمال خرمشهر مستقر شدند.

اين حركت شتابزده شباهت زيادي به تهاجم آنها در آغاز جنگ داشت.

هدف عراق از اين اقدام وارد كردن ضربه سنگين نظامي به ايران، اشغال زمين و به اسارت گرفتن شمار بيشتري از نظاميان ايراني بود تا به هنگام مذاكرات بعد از جنگ ، از آنها به عنوان برگ برنده استفاده كند و در تبادل اسرا نسبت به ايران از موقعيت بهتري برخوردار شود.

ضمن آنكه خرمشهر به شدت تهديد مي شد و اشغال مجدد آن امتيازي بزرگي براي عراق بود .

وضعيت بسيار حساسي بود . خرمشهر در آستانة سقوط قرار داشت .

سقوط مجدد خرمشهر ضربات رواني سنگيني بر مردم وارد مي كرد و ممكن بود ابتكار عملي را كه امام با پذيرش قعطنامه به دست آورده بود، از دست برود .

نگرانيهاي برخاسته از اين وضعيت سبب گرديد امام خميني (ره) توسط فرزندانشان ( حاج احمد آقا ) پيامي را براي سپاه ، تنها سازمان حاضر در صحنه ، ارسال فرمايند كه در آن آمده بود: «اينجا نقطه حياتي كفر و اسلام است ، يعني نقطه شكست و پيروزي ، يا اسلام يا كفر است و بايد متر به متر بجن گيد و هيچ چيزي از هيچ كس پذيرفته نيست . اينجا نقطه اي است كه يا موجب مي شود سپاه حيات پيدا كند دوباره در كشور و يا براي هميشه سپاه يك سپاه ذليل يا مرده اي بشود. »
* آغاز تا پایان - ص 208 / کانال چند جمله جنگ؛ @War59_67