همواره شاهد بوده‌ایم که سرمایه گذاران و تهیه کنندگان یکی از دغدغه های اصلی شان فروش فیلم هایشان است به همین دلیل گاهی شاهد هستیم که آنها برای دیده شدن فیلم شان هر کاری که بتوانند انجام می‌دهند از آوردن بازیگران چهره تا درست کردن حاشیه‌های غیر منطقی برای فیلم هایشان، در این گزارش مروری بر آثاری که طی چند سال اخیر پرفروش بودند می‌اندازیم.
در دهه شصت فیلم های جنگی و موضوعات دفاع مقدسی با بازی بازیگرانی همچون جمشید هاشم پور و ابوالفضل پور عرب و کمدین های مطرح آن دوران مانند علیرضا خمسه و اکبر عبدی می توانستند فروش فیلمی را تضمین کنند.
در دهه هفتاد فیلم‌های خاص توانستند توجه مخاطبین را به خود جلب کنند و از طرف دیگر فیلم هایی با محوریت عاشقانه به شدت مورد استقبال عموم قرار گرفته بود در آن دوران هدیه تهرانی، فریبرز عرب نیا، امین حیایی و نیکی کریمی و محمد رضا فروتن ستاره های بی بدیل عرصه سینما بودند.
در دهه هشتاد این فیلمنامه های طنز بود که سینما را در چنگ خود گرفت و باعث فروش فیلم ها شد اما به دلیل زیاده روی در این عرصه و نادیده گرفتن برخی شئونات منتقدان و سینما گران با کلمه «سخیف» نیز آشنا شدند.
در این دهه مهناز افشار، هدیه تهرانی، محمد رضا فروتن، محمد رضا گلزار، بهرام رادان و اواخر آن دهه حامد بهداد به ستاره های سینما تبدیل شدند.
و حالا در دهه نود گویا فیلمنامه هایی با مضمون اجتماعی توانسته مخاطبان را به خود جلب کند و در این مدت محسن تنابنده و رضا عطاران توانستند به جمع ستارگان دیگر بپیوندند.
در تمام این سال ها دلایلی مختلفی را می توان برای فروش قابل توجه فیلم ها بر شمرد و مورد بررسی قرار داد اینکه آیا حضور بازیگران چهره می تواند فروش فیلمی را تضمین کند؟ البته این موضوع همواره در این سال ها در هاله ای از ابهام بوده است. به طور مثال فیلمی با حضور حامد بهداد به فروش خوبی می رسد اما فیلم دیگری با حضور همین بازیگر نمی تواند در میان مخاطبین مورد توجه قرار بگیرد، البته در این میان برخی نیز تبلیغات درست را عامل فروش فیلم می دانند و الحق که از ایجاد حاشیه برای یک فیلم به منظور دست یافتن به فروش بالا هم نمی توان چشم پوشی کرد.
با تمام این تفاسیر نباید از نقش موثر سالن های استاندارد خوب و به تعداد لازم در تمام شهر ها، شرایط تبلیغاتی برای آثار چشم پوشی کرد.