مرد خانواده «حسین دامرودی» نام دارد؛ همسرش، بانو «لطف آبادی» و فرزند 3- 4 ساله ای که به عشقِ «ثامن الحجج(صلوات الله علیه)»، او را «رضا» نام نهاده اند.
«رضا» در 29 تیر ماه 1367 شمسی، یعنی درست 7 روز قبل از پذیرش قطعنامهی 598 از سوی ایران و پایان «دفاع مقدس»، چشم به خانه ی پدرش گشود. تقدیر چنین بود که این نوزاد، 27 سال بعد، جای در جای پای شهدای آن نبرد 8 ساله بگذارد و رزم جامهی دفاع از «نهضت روح الله» بر تن کرده و در جبههی دفاع از عمهی «امام هشتم(صلوات الله علیه)» جان خود را در طبق اخلاص قرار دهد. نانِ حلالِ سفرهی «حسین و طیبه»، مدالِ «مدافع حرم» شد و بر سینهی «رضا» نشست.
«فرزندِ حسین و طیبه»، بابای «نیایش» و «مدافع حرمِ بانوی مقاومت»، به تاریخ شنبه، 25 مهر 1394 شمسی، در گرما گرم «عملیات محرم» در نبرد با «مزدوران سعودی» و «پیروان اسلام آمریکایی»، بال در بال ملائک گشود.
روحمان با یادش شاد
هدیه به روحِ بلند پروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
هدیه به روحِ بلند پروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم