گروه سیاسی مشرق - رسانههای مکتوب همواره نقش عمدهای در هدایت افکار عمومی و جریانسازی رسانهای به عهده دارند که در این بین جایگاه روزنامهها، جایگاه ویژهای است. به همین منظور گروه سیاسی مشرق به تحلیل و بررسی محتوای روزنامههای متعلق به جریان اصلاحطلب میپردازد.
*******
مهمترین محورهای که امروز روزنامههای زنجیرهای اصلاحات به آن پرداختند، عبارتاند از:
1. اصلاحطلبان در شرایط فعلی استراتژی «حضور حداقلی» را بر «تحریم» انتخابات انتخاب کردهاند؛ این اقدام از سوی این جریان سیاسی در حالی صورت میگیرد که حامیان جریان اصلاحات پیش از عیار اصلاحطلبی و حفظ آن را بر کسب کرسیهای بهارستان ترجیح میدادند.
2. با وجود زمزمههای فراوان از سوی فعالان سیاسی اصلاحات مبنی بر کنارهگیری محمدرضا عارف از شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات به دلیل اختلاف با کرباسچی، روزنامههای اصلاحات از استمرار حضور محمدرضا عارف خبر دادند.
3
4. معضل سازی برای فعالیت سیاسی اصولگرایان؛ روزنامههای جریان اصلاحات که در القای واگرایی جریان اصولگرا ناکام بودند؛ در مقطع فعلی از معضل عدم انصراف به نفع لیست مشترک خبر میدهند.
5. برگزاری چهارمین کنگره حزب مردمسالاری در یاس و ناامیدی اصلاحطلبان
6
7. روزنامه دولتی ایران صفحه اصلی خود را به انتقاد از عملکرد شورای نگهبان اختصاص داده است؛ یادداشت نویس این روزنامه دولتی خواهان آن است که اعضای شورای نگهبان «مصالح و منافع ملی» را هم در اعلام نظر لحاظ کنند.
· اماواگرها از حضور هاشمی در لیست جامعتین
جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از مهمترین نهادهای مذهبی- سیاسی کشور محسوب میشود که در مهمترین رخدادهای مذهبی مانند معرفی مراجع تقلید و در انتخابات با معرفی افراد اصلح در مجلس خبرگان نقش جدی ایفا میکند. گمانهزنیها پیرامون عدم حضور حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی در لیست مورد تأیید این نهادمذهبی- سیاسی جدی شده است بهنحویکه حامیان هاشمی در فرار به جلو را در پیشگرفتهاند.
هاشمی چه در لیست جامعه یا جامعه روحانیت باشد و چه نباشد رأی سنتی خود و از طرفی حمایت حامیان دولت را دارد و خللی در بدنه رأی ایشان به وجود نمیآید و ایراد کار به بدنه طیف سنتی جامعتین است که مقاصد انتخاباتی را به مقاصد گفتمانی ترجیح میدهند. هاشمی به حضور در لیستهای انتخاباتی نیازی ندارد و به همین صورت هم میتواند بارأی بالا و معنادار به مجلس خبرگان راه پیدا کند.»
· تاکتیک «حضور» در انتخابات؛ خروج از حاکمیت رنگ باخت
سیاست ورزی اصلاحطلبان به سه قسمت مهم تقسیم میشود؛ «حمله به شورای نگهبان»، «تحریم انتخابات» و «تردید در نتایج انتخابات»؛ حالا آنان برخلاف عهد همیشگی با برخی از ضدانقلاب از «حضور اعتراضی» بهجای «تحریم» خبر میدهند؛ اصلاحطلبان بهخوبی میدانند بااینکه همواره به ساختارهای انتخاباتی حمله کردند و در جریان سال 88 دموکراسی خیابانی و فتنه و آشوب را برای رسیدن به اهداف خود رقم زدند اما تنها راه جابهجایی قدرت شرکت در انتخابات است. ازاینروست که سعی دارند در یک بازی دو نقشی یکی در پس پرده و دیگری بهصورت نمایشی، سناریوی حضور حداکثری را در انتخابات کلید بزنند؛ بنابراین در این راه مشارکت جدی در انتخابات را هدف خود قرار داده و نمایش مظلومنمایی را در انظار عمومی کارگردانی میکنند.
تاکتیک «حضور»، یعنی ماندن در وضعیت و تلاش برای خلق اراده جمعی با وجود همه محدودیتها، بهره بردن از امکانات موجود و کشف فضاهای جدید که در آن صدایشان شنیده شود و مطالباتشان محقق گردد؛ درواقع هنوز اصلاحطلبان با تکنیک عملگرایی و پافشاری بر «حضور» در درون گفتمان رایج، رؤیای اصلاح مشروع و نظاممند را در سر میپرورانند.
تاکنون در اظهارات تندترین اصلاحطلبان نیز گفتهای درباره خروج شنیده نشده، چه آنکه آنها بیشتر در پی وفاداری به آرمانهای انقلاب هستند. رویدادی که در سال ۵۷ شکل گرفت و در به قدرت رسیدن نسل اول اصلاحطلبان تأثیر بسزایی داشت.
اکثر اصلاحطلبان یا در انقلاب «حضور» داشتهاند یا با واسطهای به مؤثرترین چهرههای انقلاب پیوند خوردهاند. نزدیکی آنها به هاشمی رفسنجانی با تمام اختلافات از همینجا سرچشمه میگیرد. درواقع آنچه آنها را به هم متصل میکند، رؤیای مشترک و وفاداری به این رؤیاست. حتی این وفاداری به خاستگاه، از ملایمترین و محافظهکارترین چهرههای اصلاحطلب نیز گاه چهرهای رادیکال میسازد.»