به گزارش مشرق، یک روزنامه انگلیسی در مطلبی به بررسی رقابتهای درون حزبی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پرداخته است.
«فایننشال تایمز» در گزارشی چند سوال رایج درباره مبارزات درون حزبی و مقدماتی آمریکا را مطرح کرده و به آنها جواب داده که در متون زیر به آنها پرداخته شده است:
«مبارزات انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا انتخابات مقدماتی و انجمنهای حزبی برای چه هستند؟
اینها راهی است که آمریکا از طریق آن نامزدهای ریاست جمهوری خود را انتخاب می‌کند. این موضوع ایالت به ایالت تا ماه ژوئن و بیش از یک ماه مانده به گردهم آیی حزب جمهوریخواه و دموکرات ادامه خواهد یافت. انتخابات مقدماتی نخستین مرحله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. انجمنهای حزبی (Caucus) مجامع اختصاصی سران و اعضاء حزب هستند که با هدف انتخاب نامزدهای انتخاباتی و نمایندگانی که باید در کنوانسیون‌های ملی در ایالات متحده آمریکا حزب شرکت کنند، تشکیل می‌شوند.
تفاوت بین انتخابات مقدماتی و انجمن حزبی چیست؟
انجمنهای حزبی یک روش متعارف برای انتخاب نامزدها بوده اما اکنون تنها تعدادی از ایالتها شامل آیووا، آلاسکا و نوادا به انها اتکا می‌کنند. مبارزات مقدماتی به طور گسترده‌تری استفاده می2شوند و شبیه به انتخابات معمولی هستند که در آن برای کل روز صندوقها باز هستند و مردم در آنها رای می‌دهند. در انجمنهای حزبی نشستهایی در مدارس و اماکن دیگر برگزار می‌شود و در نتیجه میزان حضور و مشارکت در انجمنهای حزبی بسیار کمتر(از حضور برای رای گیری) است.
قوانین به چه شکلی است؟
قوانین نه تنها از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است بلکه قوانین بین دو حزب هم تفاوت دارد. در برخی ایالتها مبارزات و رای گیری تنها برای اعضای ثبت نام شده حزبی ممکن است در حالی که در دیگر ایالتها همه واجدان شرایط امکان شرکت در رای گیری دارند. برای مثال در آیووا، حزب جمهوریخواه در انجمنهای حزبی خود رای مخفی برگزار می‌کند اما دموکراتهای این ایالت روشی بسیار پیچیده‌تر را در پیش می‌گیرند که در آن آنها اولویتشان را با تجمع در مکانهای مخصوص نشان می‌دهند. اگر نامزدی نتواند 15 درصد مورد نیاز را کسب نکنند، طرفداران او با هو کردن دیگر مدعیان و نیز حاضرانی که هنوز تصمیمی اتخاذ نکردند، مواجه می‌شوند. نتایج انجمن حزبی مشخص می‌کند چه نامزدهایی به رقابت کشوری و همچنین کنوانسیونها فرستاده خواهند شد
نتایج چطور در نهایت نامزدی را تعیین می‌کند؟
نامزد نهایی باید قاطعانه وابسته به نتایج رقابتهای مقدماتی ایالتی و انجمنهای حزبی باشد که این یعنی به طور معمول تا زمان تابستان و کنوانسیونها، نتیجه مشخص می‌شود. اما فهم ارتباط بین نتایج ایالتی و تعداد دقیق هیات کنوانسیون آسان نیست. برای دموکراتها، تعداد هیات بر اساس سیستم تناسبی است که در آن یک کادر از هیات انتخابی غیرملتزم هستند که غیر رسمی "هیات فوق العاده" نامیده می‌شود؛ کسانی که پتانسیل برگرداندن نتیجه به نفع یک نامزد دستگاه حاکم مثل هیلاری کلینتون را دارد.
آیا کنوانسیون حزب تنها اقدامی تشریفاتی و فرمالیته است؟
به طور معمول بله اما نه به گونه خودکار و اتوماتیک. نتیجه رقابت جمهوریخواهان در سال 1976 در زمان برگزاری کنوانسیون در کانزاس سیتی، هنوز مشخص نبود و در آن جرالد فورد رئیس‌جمهور وقت در نهایت بر رونالد ریگان غلبه یافت. از آن زمان به بعد، برنده، همیشه پیش از زمان برگزاری کنوانسیونها مشخص شده است. اکنون رقابت پر آشوب در حزب جمهوریخواه این گمانه‌زنی را دامن زده که در زمان کنوانسیون ماه جولای یک کنوانسیون پر جدلی برگزار خواهد شد.
نتایج اولیه آیووا و نیو همپشایر چقدر مهم هستند؟
آیووا و نیوهمپشایر خارج از این موضوع هستند: ایالتهای به نسبت کوچک که به نسبت میانگین ملی با نرخ‌های بیکاری کمتری روبرو بوده و جمعیتهای آنها اغلب سفیدپوست هستند که این مسائل حاکی از آن هستند که آنها بسیار دورتر از آن هستند که نماینده نگرانیهای گسترده‌تر جمعیت آمریکا باشد. اما با این حال، این دو ایالت توجه جهانی زیادی را جلب خواهند کرد چون آنها به شدت از مواضع خود در آغاز تقویم انتخاباتی دفاع می‌کنند. این موضوع مطرح است که مبارزات فشرده در این دو ایالت به رای دهندگان محلی فرصت بررسی بسیار دقیقتر نامزدها را می‌دهد. نامزدی که یکی از این دو رقابت(در ایوا و نیوهمپشایر) را ببرد و پس از آن به خوبی به سمت صندوق ]آرا در کارولینای جنوبی و نوادا پیش برود، در اول مارس با یک نیروی حسادت برانگیز به سمت مهمترین رقابتها در "سه شنبه فوق العاده" خواهد رفت. در 36 سال گذشته تقریبا در همه مبارزات، نامزد نهایی هر یک از این حزب‌ها، یا در آیووا پیروز شده یا در نیوهمپشایر».