"دیوار مهربانی" اقدامی انسان‌دوستانه است که از پاییز امسال در مشهد مقدس و به صورت کاملا خودجوش و مردمی به منظور کمک به نیازمندان و افراد بی‌سرپناه آغاز شد و با حمایت شبکه‌های اجتماعی در بسیاری از شهرهای ایران گسترش یافت. دیواری ساده اما با رنگ‌های شاد که مردم در آن می توانند لباس‌هایی را که نیاز ندارند، برای دیگران بگذارند؛ دیواری به دور از لوکس‌گرایی با پیامی بسیار ساده «نیاز نداری بذار، نیاز داری بردار».

این حرکت مردم ایران در بسیاری از رسانه‌های جریان اصلی جهان بازتاب مثبتی داشت که به نیکی از آن یاد شد. برای نمونه «سی‌ان‌ان» (CNN) در گزارشی آورده است: «با ورود ایران به زمستانی سرد، مردم محلی، طرحی مبتکرانه را برای گرم نگه‌داشتن بی‌خانمان‌ها ابداع کرده‌اند. "دیوارهای محبت" که مردم می‌توانند لباس‌هایی که نیازی به آن‌ها ندارند را در آنجا اهدا کنند، در حال ظهور در سراسر کشور است». نویسنده در این مطلب از "ایمان به انسانیت" سخن به میان آورده و می‌نویسد: «به دنبال چیزی برای بازسازی ایمان خود به انسانیت هستی؟ شاید این موضوع به شما کمک کند».

در ادامه به بازتاب این موضوع در بعضی دیگر از رسانه‌های جهان توجه کنید:

سایت خبری - تحلیلی «جونگ یوئن وانگ» که از جمله رسانه‌های معتبر چین در فضای مجازی محسوب می‌شود، ضمن انتشار تصاویری از دیوارهای مهربانی ایرانیان و چینی‌ها نوشت: «چندی پیش خبری از ایران منتشر شد مبنی بر اینکه تعدادی از شهروندان این کشور در سرمای زمستان با قرار دادن البسه گرم خود در محیطی عمومی، آنها را به هموطنان بی‌بزاعت‌شان اهدا می‌کنند». به نوشته این سایت خبری چینی، ایجاد دیوار مهربانی در ایران ضمن استقبال گسترده مردمی موجب ایجاد فضایی صمیمانه بین اقشار مختلف این کشور شده است.

در پاکستان نیز رسانه‌های این کشور با انتشار اخباری مبنی بر اقدام برخی افراد خلاق و نوع دوست در ایده گرفتن از دیوارهای مهربانی در ایران و رواج دادن این پدیده زیبای اجتماعی و انسانی در شهرهای پیشاور و کراچی، باعث شد تا این خبرها در شبکه‌های اجتماعی نیز به سرعت پخش شود و حالا مردم لاهور هم به ایجاد دیوارهای مهربانی در شهرشان روی آورده‌اند. تعدادی از دانشجویان خوش ذوق دانشگاه پنجاب به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دانشگاه‌های پاکستان در شهر لاهور، با ایده گرفتن از دیوارهای مهربانی در ایران، اقدام به ایجاد دیوار مهربانی کرده‌اند و روی آن هم با قلم درشت، هم به زبان اردو و هم به زبان انگلیسی، عبارت 'دیوار مهربانی' را نوشته‌اند.

توجه به دیگر "ابتکارات اجتماعی" ایرانیان

ابتکارات اجتماعی دیگری البته در این ایام شروع شده که کمتر در رسانه‌ها به ویژه شبکه‌های اجتماعی به آن پرداخت شده مانند کمپینی به نام "پایان کارتن خوابی " یا راه انداختن طرح "یخچال مهربانی " برای نخستین بار در شهر تهران و در منطقه شوش که یخچالی را برای کمک به بی‌خانمان‌ها و کارتن‌خواب‌ها تدارک دیدند، این طرح از شهر تهران فراتر رفته و هم اکنون در شهرهای شمالی لاهیجان و رشت و نیز کرج و قزوین مورد الگوبرداری قرار گرفته است.

طرح "یخچال مهربانی " یا "ایستگاه مهربانی" برای نخستین بار در شهر تهران و سپس دیگر شهرهای ایران برای کمک به بی‌خانمان‌ها و کارتن‌خواب‌ها راه اندازی شده است

از دیگر نوع‌آوری‌های اجتماعی که نیاز به حمایت رسانه‌ای جهت فراگیرشدن دارد را می‌توان به طرح‌های حمایت از کودکان بیمار مانند کمپین «تو قهرمان من هستی» یا طرح "کتاب مهربانی" که در شیراز توسط یکی از کتابفروشی‌های شیراز راه اندازی شد و البته متولی آن نخواست این حرکت رسانه‌ای شود، اشاره کرد؛ در این طرح فرصت تبادل یار مهربان فراهم شده تا آنها که به آثار نوشتاری که خوانده‌اند و نیاز ندارند، این امکان را به دیگران بدهند در حوزه‌های مختلف کتاب‌های‌شان را به رایگان تامین کنند.

کشورهای غربی با فیلم، سریال و رسانه‌های خبری و همچنین اکثر گزارشاتی که خبرنگاران غربی از داخل ایران منعکس می‌کنند، به دنبال تخریب چهره ایرانیان نزد افکار عمومی جهان هستند و کار را برای دولت و مردم ایران برای تعاملات جهانی سخت می‌کنند، اما این ابتکارات اجتماعی که بیشتر هم خاست‌گاه مردمی دارد، در حکم پادزهری است که می‌تواند تا حدودی سم‌پاشی به وجهه ایران و ایرانیان را خنثی کند.

البته این نوآوری‌های اجتماعی را سازمان‌ها و نهادهای دولتی نیز می‌توانند کمک کنند؛ به طور مثال عباس عبدالله زاده کودک ۱۲ساله مبتلا به سرطان که آرزو داشت «پلیس» باشد، با همت فرمانده انتظامی اهواز و یک خیریه توانست برای چند ساعت لباس انتظامی را به تن کند و در مراسمی نمادین از یگان‌های انتظامی این استان «سان» دید. همچنین در حضور این کودک ۱۲ ساله، ماموران پلیس اقدام به انجام یک مانور دستگیری متهم کردند.

ابتکارات و نوآوری‌های اجتماعی از این دست به غیر از ارائه یک تصویر خوب از چهره ایران و ایرانیان نزد افکار عمومی جهان، آثار بابرکت داخلی نیز به همراه خود دارد. این طرح‌ها آن دسته از افراد جامعه را که نمی​توانند نسبت به کسانی که در شرایط سختی زندگی می​کنند، بی‌تفاوت باشند را به​نوعی برای کمک​های بیشتر به جامعه خبره‌تر و توانمندتر می​کند؛ همچنین این ابتکارات بذر محبت کردن در جامعه را که یکی از مولفه‌های مهم جامعه‌ساز هست را در میام مردم رواج می‌دهد که این اتفاق، تاثیر مثبت بلندمدتی بر روی اقشار مختلف جامعه خواهد داشت.