به گزارش مشرق، خسرو قمری، رئیس فدراسیون دوچرخه سواری در گفتوگویی مدعی شده است نمره این فدراسیون عالی و 20 است! اما با نگاهی به وضعیت این فدراسیون در چند وقت گذشته از جمله حواشی به وجود آمده و کسب نتیجه میتوان پی برد که خود مسئولان این فدراسیون دچار نوعی خود بزرگ بینی هستند.
مهمترین این حواشی درگیری ملیپوشان در اردوی تیم ملی و بالطبع آن عدم شفافیت سازی در مورد این جریان بود که با وجود برگزاری کمیته انضباطی بدون سرانجام باقی ماند. بدترین توهینها در اردوی تیم ملی صورت گرفت، اما مسئولان فدراسیون به راحتی از کنار این موضوع گذشتند و در مصاحبههای خود عنوان کردند چیز خاصی نبوده و رسانهها آن را بزرگ کردهاند.
در بحث نتیجه گیری نیز تیم ملی کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا نسبت به دوره گذشته در کسب مدال عملکرد ضعیف تری داشت. کاروان دوچرخه سواری ایران که در مسابقات قهرمانی آسیا در ژاپن شرکت کرده بود در حالی با کسب 6 مدال (2 مدال طلا،1 نقره و 3 برنز) به کار خود پایان داد که نسبت به دوره گذشته در کسب مدال ناکام بود. ملی پوشان کشورمان در دوره گذشته در تایلند موفق شدند 9 مدال (3 طلا، 4 نقره و 2 برنز) را کسب کنند و در سال جاری عملکرد ناموفقی در آسیا داشتند.
وقتی به وضعیت هیاتهای دوچرخه سواری هم میرسیم، تعریف چندانی ندارد. همین هفته گذشته بود که زارع، رئیس هیات یاسوج عنوان کرده بود این هیات حتی یک کامپیوتر برای انجام کارهای اداری خود ندارد چه برسد به دوچرخه.
زارع همچنین اعلام کرد که فدراسیون 6 ماه است قولهایی داده، اما هنوز عملی نشده است.
حضور مربیان خارجی بی کیفیت بحث دیگری است که نشان میدهد، برنامه ریزی و هدف درستی برای استخدام آنها وجود ندارد. فدراسیون دوچرخهسواری با به خدمت گرفتن مربیان نه چندان با کیفیت خارجی پس از چند ماه به این نتیجه می رسد با آنها قطع همکاری کند و بدون اینکه چیزی به دوچرخهسواری ایران اضافه شده باشد، فدراسیون دوباره به خانه اول خود باز میگردد.
نمونه آخر آن عدم ادامه همکاری با وینچنزو چچی مربی ایتالیایی تیم ملی سرعت بود که نارضایتی از عملکرد وی باعث جدایی او شد. این مربی کمتر از 6 ماه در ایران حضور داشت. پاول بوران و چند مربی دیگر هم بودند که کمتر از یک سال در ایران دوام آوردهاند.
نمره 20 و عالی خیلی کمتر برای سازمان یا فدراسیونی پیش میآید و حالا مسئولان فدراسیون دوچرخه سواری و در راس آن خسرو قمری با چه کارنامه و عملکردی نمره خود را 20 میدانند، مشخص نیست، اما در ظاهر و با مواردی که عنوان شد راهی طولانی برای رسیدن به این نمره دارند.
مهمترین این حواشی درگیری ملیپوشان در اردوی تیم ملی و بالطبع آن عدم شفافیت سازی در مورد این جریان بود که با وجود برگزاری کمیته انضباطی بدون سرانجام باقی ماند. بدترین توهینها در اردوی تیم ملی صورت گرفت، اما مسئولان فدراسیون به راحتی از کنار این موضوع گذشتند و در مصاحبههای خود عنوان کردند چیز خاصی نبوده و رسانهها آن را بزرگ کردهاند.
در بحث نتیجه گیری نیز تیم ملی کشورمان در مسابقات قهرمانی آسیا نسبت به دوره گذشته در کسب مدال عملکرد ضعیف تری داشت. کاروان دوچرخه سواری ایران که در مسابقات قهرمانی آسیا در ژاپن شرکت کرده بود در حالی با کسب 6 مدال (2 مدال طلا،1 نقره و 3 برنز) به کار خود پایان داد که نسبت به دوره گذشته در کسب مدال ناکام بود. ملی پوشان کشورمان در دوره گذشته در تایلند موفق شدند 9 مدال (3 طلا، 4 نقره و 2 برنز) را کسب کنند و در سال جاری عملکرد ناموفقی در آسیا داشتند.
وقتی به وضعیت هیاتهای دوچرخه سواری هم میرسیم، تعریف چندانی ندارد. همین هفته گذشته بود که زارع، رئیس هیات یاسوج عنوان کرده بود این هیات حتی یک کامپیوتر برای انجام کارهای اداری خود ندارد چه برسد به دوچرخه.
زارع همچنین اعلام کرد که فدراسیون 6 ماه است قولهایی داده، اما هنوز عملی نشده است.
حضور مربیان خارجی بی کیفیت بحث دیگری است که نشان میدهد، برنامه ریزی و هدف درستی برای استخدام آنها وجود ندارد. فدراسیون دوچرخهسواری با به خدمت گرفتن مربیان نه چندان با کیفیت خارجی پس از چند ماه به این نتیجه می رسد با آنها قطع همکاری کند و بدون اینکه چیزی به دوچرخهسواری ایران اضافه شده باشد، فدراسیون دوباره به خانه اول خود باز میگردد.
نمونه آخر آن عدم ادامه همکاری با وینچنزو چچی مربی ایتالیایی تیم ملی سرعت بود که نارضایتی از عملکرد وی باعث جدایی او شد. این مربی کمتر از 6 ماه در ایران حضور داشت. پاول بوران و چند مربی دیگر هم بودند که کمتر از یک سال در ایران دوام آوردهاند.
نمره 20 و عالی خیلی کمتر برای سازمان یا فدراسیونی پیش میآید و حالا مسئولان فدراسیون دوچرخه سواری و در راس آن خسرو قمری با چه کارنامه و عملکردی نمره خود را 20 میدانند، مشخص نیست، اما در ظاهر و با مواردی که عنوان شد راهی طولانی برای رسیدن به این نمره دارند.