به گزارش مشرق، دستگاه محققان دانشگاه واندربیلت ممکن است در آینده نزدیک به بیماران کلیوی در اجتناب از دیالیز کمک کند.
هدف محققان، ساخت دستگاهی به کوچکی قوطی نوشابه بوده که بتوان آن را درون بدن بیمار کاشت.
بخش اصلی این دستگاه، میکروتراشه آن است. به گفته محققان، این نانوفناوری سیلیکونی از همان فرآیندهایی استفاده می‌کند که توسط صنعت دستگاه‌های الکترونیکی کوچک برای رایانه‌ها ساخته شده است.
این تراشه‌ها مقرون به صرفه و دقیق بوده و فیلترهای ایده‌آلی تولید می‌کنند. اما این میکروتراشه‌ها از یک نقش اساسی دیگر بجز فیلتر کردن برخوردارند. آن‌ها همچنین چهارچوبی محسوب می‌شوند که سلول‌های کلیه درون آن‌ها قرار خواهند گرفت.
محققان از سلول‌های زنده کلیه استفاده کرده‌اند که بر رو و اطراف فیلترهای میکروتراشه رشد می‌کنند. هدف از استفاده از این سلول‌ها، تقلید از عملکردهای طبیعی کلیه است.
آماندا باک، مهندس پزشکی زیستی دانشگاه واندربیلت از دینامیک سیال برای مشاهده مناطق احتمالی خاصی در دستگاه استفاده می‌کند که ممکن است باعث لخته شدن خون شوند. وی از مدل‌های رایانه‌ای جهت اصلاح شکل کانال‌ها برای جریان روانتر خون استفاده می‌کند.
محققان سپس با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی این طراحی را به شکل پیش‌ساخت درآوردند تا روان بودن جریان خون را در آن آزمایش کنند.
مطالعات مقدماتی این فیلترهای سیلیکونی بر روی بیماران از اواخر سال 2017 آغاز خواهد شد.
از آنجایی که این دستگاه بیوهیبریدی با واکنش سیستم ایمنی بدن روبرو نخواهد شد، دیگر نیازی به مصرف دارو برای جلوگیری از رد اندام ندارد.
هدف محققان، ساخت دستگاهی به کوچکی قوطی نوشابه بوده که بتوان آن را درون بدن بیمار کاشت.
بخش اصلی این دستگاه، میکروتراشه آن است. به گفته محققان، این نانوفناوری سیلیکونی از همان فرآیندهایی استفاده می‌کند که توسط صنعت دستگاه‌های الکترونیکی کوچک برای رایانه‌ها ساخته شده است.
این تراشه‌ها مقرون به صرفه و دقیق بوده و فیلترهای ایده‌آلی تولید می‌کنند. اما این میکروتراشه‌ها از یک نقش اساسی دیگر بجز فیلتر کردن برخوردارند. آن‌ها همچنین چهارچوبی محسوب می‌شوند که سلول‌های کلیه درون آن‌ها قرار خواهند گرفت.
محققان از سلول‌های زنده کلیه استفاده کرده‌اند که بر رو و اطراف فیلترهای میکروتراشه رشد می‌کنند. هدف از استفاده از این سلول‌ها، تقلید از عملکردهای طبیعی کلیه است.
آماندا باک، مهندس پزشکی زیستی دانشگاه واندربیلت از دینامیک سیال برای مشاهده مناطق احتمالی خاصی در دستگاه استفاده می‌کند که ممکن است باعث لخته شدن خون شوند. وی از مدل‌های رایانه‌ای جهت اصلاح شکل کانال‌ها برای جریان روانتر خون استفاده می‌کند.
محققان سپس با استفاده از یک چاپگر سه‌بعدی این طراحی را به شکل پیش‌ساخت درآوردند تا روان بودن جریان خون را در آن آزمایش کنند.
مطالعات مقدماتی این فیلترهای سیلیکونی بر روی بیماران از اواخر سال 2017 آغاز خواهد شد.
از آنجایی که این دستگاه بیوهیبریدی با واکنش سیستم ایمنی بدن روبرو نخواهد شد، دیگر نیازی به مصرف دارو برای جلوگیری از رد اندام ندارد.