فرانکو تانکردی در بین سال‌های 1990 تا 1977 در رم بازی کرد. به عنوان د‌ر‌وازه‌بان در فصل 83 – 1982 فاتح سری A شد و در سال‌های 86 و 84، 81 و 1980 قهرمان جام حذفی شد. در فینال جام یوفا 1984 نتوانست هیچ یک از پنا‌لتی‌های لیورپولی ها را مهار کند.

برونو کونتی هافبک کناری رم در سال‌های 1990 و 1979 بود. او سمت چپ زمین را به خوبی کنترل می‌کرد. در سال 1982 به همراه تیم ‌ملی ایتالیا قهرمان جا‌م جها‌نی اسپانیا شد. او یک هافبک تمام عیار بود.

روبرتو پروتزو دیگر ستاره تیم ایتالیایی بود. او در 240 بازی 106 گل به ثمر رساند. مشهورترین گلش در فینال 1984 بود. پروتزو گل تساوی را وارد دروازه تیم انگلیسی کرد که باعث شد بازی به وقت اضافه بکشد. او در سال‌های 88 تا 1978 در این تیم بازی کرد.

پائو روبرتو فالکائو، دیگر هافبک این تیم در دهه هشتاد بود. به او لقب "پادشاه رم" را داده بودند. گلش برابر اینتر میلان در فصل 83 – 82 نشان دهنده توانایی بالای او در رسیدن به محوطه جریمه حریف است.

آگو ستینو دی بارتولومی نیز میانه میدان را در اختیار داشت. کاپیتان همیشگی تیم رم در سال‌های 82 تا 1972 برای این تیم بازی می‌کرد. او مجبور شد باشگاه را به خاطر حضور اسوان گوران اریکسون سوئدی رها کند. سپس به میلان پیوست و دروازه تیم سابقش را در اولین فرصتی که داشت باز کرد. هیچ گاه نتوانست به رم باز گردد. بارتولومی در 30 می 1994، 10 سال بعد، خودکشی کرد.

ناسیمنتو دوسانتوس از 2003 تا 1990 در خط دفاعی رم بازی کرد. 13 سال حضورش در این تیم هرگز فراموش نخواهد شد. زمانی که باشگاه را ترک کرد شماره پیراهنش "6" بازنشسته شد. دوستانش و هو‌اد‌ا‌ران در آخرین بازی‌اش به عنوان یک جالو روسی این چنین با او خداحافظی کردند.

کافو برزیلی تنها پنج سال در این تیم حضور داشت. او در اواخر قرن بیستم در پستش (دفاع) بهترین بود. بازیکن برزیلی ویژگی تهاجمی داشت. دو گل او برابر فیورنتینا در اکتبر 1999 نشان دهنده این موضوع است.