کد خبر 53760
تاریخ انتشار: ۴ تیر ۱۳۹۰ - ۱۲:۰۱

برنامه جمعه شب سوم تیرماه برنامه "هفت" اختصاص به بررسی وضعیت نشریات سینمایی تخصصی و غیر تخصصی داشت. پوریا پورسرخ و امین تارخ که مهمان برنامه بودند درباره ویژگی‌های این نشریات صحبت کردند.

به گزارش مشرق به نقل از مهر،امین تارخ با توجه به تجربه شخصی‌اش در دهه ۶۰ گفت: آن زمان نظارت و محدودیت زیاد بود، عکس من در فیلم سینمایی "پاییزان" روی جلد یکی از نشریات چاپ شده بود و من را خواستند تا توضیحاتی در این باره بدهم، آنها را متوجه کردم که تهیه‌کننده هزینه‌ای داده تا به عنوان تبلیغ عکس من چاپ شود.

وی ادامه داد: حالا آن زمان و دوره گذشته، ما کوره راههای پرخس و خاشاک را پشت سر گذاشته‌ایم. در جوامع پیشرفته و متمدن تبلیغ سینمایی هم بخشی از سینما است و به درآمدزایی کمک می‌کند، ما اهل افراط و تفریطیم و کمتر راه اعتدال را دنبال می‌کنیم، آن موقع با ستاره‌سازی مخالفت می‌شد اما الان فضا بازتر شده است.

پوریا پورسرخ در ابتدای صحبتش گفت: من اگر جسارت کرده این جا آمده‌ام تا درباره بازیگری صحبت کنم، به خاطر تجربه‌های کوچکی است که داشته‌ام از بزرگان و اساتید خود معذرت می‌خواهم، نشریات سینمایی و حضور در آنها محاسن و معایب دارد، این مشکلات دامن من و همنسلانم را در مقاطعی گرفته است.

این بازیگر ادامه داد: برای بازی در "وفا" که اولین تجربه جدی من بود بازیگران مختلفی آمدند، حتی حرفه‌ای‌ها هم تست شدند اما بلاخره نقش به من رسید و این شروع کار من بود، شهرت به سرعت سراغم آمد و مردم من را می‌شناختند، اول این ها برایم جذاب بود، اما کم کم فشار احساس کردم، این فشارها روی من بیشتر بود چون دیگر بازیگران "وفا" باتجربه بودند.

بازیگر فیلم سینمایی "روز سوم" افزود: مصاحبه‌های زیادی در آن مقطع داشتم، اول درباره کار و حرفه‌ام و بقیه درباره چیزهایی که در کارگاه آقای تارخ به ما آموخته بودند درباره‌اش صحبت نکنیم، چون پاسخ دادن به آنها اشتباه است.

امین تارخ گفت: بازیگر عمر مفید دارد، پیوسته روی آنتن بودن یا دیده شدن در سینما این عمر مفید را کوتاه می‌کند، در کارنامه بازیگران معمولا ۵۰ فیلم دیده می شود، می‌توان این ۵۰ فیلم را در ۵۰ سال یا ۱۰ سال بازی کرد، بعضی برای کسب درآمد تعجیل دارند، بعضی به شهرت دلبسته‌اند و ... اما بازیگر نباید عمر مفیدش را هزینه کند.

این بازیگر باسابقه گفت: اصرار به دیده شدن و بازی باعث می‌شود حتی تهیه‌کنندگان به تدریج کمتر رغبت کنند از این بازیگران استفاده کنند، نشریات زرد به جایگاه بازیگران لطمه می‌زنند، نشریات تخصصی مثل مجله فیلم و دنیای تصویر با نقد جدی و تخصصی به بازیگر کمک می‌کنند. بازیگر باید همان طور که گزیده‌کاری می‌کند باید در نشریات هم حضوری معقول داشته باشد.

وی افزود: بازیگر از مردم، برای مردم و در خدمت مردم است، حضور در مطبوعات کمک حرفه‌ای است، اما ارباب جراید به وظیفه حرفه‌ای خود درست عمل کنند، بدانند که مجلات زرد به مرور خواننده‌شان را از دست می‌دهند، شاید نباید سخت‌گیر باشیم در این سرزمین همیشه در حال آزمون و خطا هستیم باید راه درست را پیدا کنیم، وظیفه مطبوعات این است که دلسوزتر باشند.

پورسرخ در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: من منکر این نیستم که نشریات عامه‌پسند باعث معرفی ما بازیگرهای جوان شده اما به من و همنسلانم لطمه هم زده است، من انتقاد و اعتراض هم نسبت به عملکرد این نشریات داشته‌‌ام که به جایی نرسیده است.

امین تارخ درباره جایگاه بازیگری در جامعه این روزها گفت: بازیگری حرفه‌ای است جذاب و باعث بدبختی و شوربختی نیست، فضای جامعه نسبت به گذشته عوض شده است، نباید نگاه اشتباه به بازیگری یا شیوه‌های ورود به آن را ترویج کرد. این بی‌انصافی است.

فریدون جیرانی با اشاره به ورود سعید راد به سینما گفت: سعید راد برای بازی در "خداحافظ رفیق" سرمایه‌گذاری و با امیر نادری همکاری کرد، این روش خوبی برای ورود به سینما است، اما سرمایه‌گذاری با پول دادن برای ورود به سینما تفاوت دارد.

تارخ در بخش دیگری از صحبت‌هایش گفت: بازیگری استعداد، چهره، خلاقیت، صدا و شناخت حرفه‌ای می‌خواهد، هر بازیگری تعدادی از این ابزار را نداشته باشد، به جایی نمی‌رسد.

پوریا پورسرخ درباره اخلاق حرفه‌ای گفت: من افتخار می‌کنم با هر کارگردان یا تهیه‌کننده‌ای چند همکاری داشته‌ام، این نشان می‌دهد مشق‌هایی که از اساتید این حرفه آموخته‌ام به درستی اجرا کرده‌ام. اما منتقدها هم باید از ما بازیگرهای جوان حمایت کنند. علی معلم در جشن دنیای تصویر از بازیگرهای جوان می‌خواهد جایزه بدهند، به آنها بها می‌دهد، منتقدان هم که ما آثارشان را می‌خوانیم باید این احساس را داشته باشند که بازیگران جوان برای طی مسیر به سمت درست نیاز به تجربه دارند.

بخش دیگری از برنامه "هفت" انتخاب بهترین بازیگر بهار سال ۹۰ بود، مرور اکران بهار هم بخش دیگری از برنامه جمعه شب بود.