به گزارش مشرق، پس از تساوی پرسپولیس مقابل سایپا شنیده شد که برانکو برای مذاکره به ابوظبی رفته. مربی کروات مدعی است که فقط می‌خواهد دور از تهران چند روز استراحت کند. شاید هم هدف از پخش شدن این شایعه، داغ شدن دوباره بحث تمدید قرارداد او با پرسپولیس باشد.
فارغ از اینکه هدف برانکو از این سفر چیست و این خبر از کجا آمده و چقدر صحت دارد، موضع باشگاه پرسپولیس در این ماجرا محل سوال است. برانکو پیش از این هم علائمی برای باشگاه فرستاده و در گفت‌و‌گویی که با ایران‌ورزشی داشت، تاکید کرد که تا آخر فصل منتظر پیشنهاد پرسپولیس نمی‌ماند. سیاست باشگاه اما در این ماجرا سکوت است و می‌خواهد تصمیم نهایی را به آخر فصل موکول کند، وقتی لیگ تمام شده و رتبه تیم در جدول مشخص شده است. اگر پرسپولیس در لیگ قهرمان شود یا بین سه تیم بالای جدول باشد، طوری که هواداران راضی باشند، باشگاه برای تمدید قرارداد با برانکو وارد مذاکره خواهد شد. در نقطه مقابل اگر سیر صعودی پرسپولیس در هفته‌های آینده متوقف شود و این تیم نتواند سهمیه آسیا بگیرد، باشگاه با سنجیدن شرایط و وضعیت رضایت عمومی برای حفظ برانکو تصمیم می‌گیرد. طرز فکری که مبنای آن حداقل زیان و پرهیز از هرگونه ریسک است. اعضای هیات‌مدیره باشگاه احتمالا به این فکر می‌کنند که اگر قرارداد برانکو را تمدید کنند و در ادامه راه ورق برگردد، بابت این تصمیم تحت فشار خواهند بود و مجبورند پاسخگو باشند. شاید هم با مشاهده الگوی کفاشیان- کی‌روش، دوست ندارند با پر و بال دادن بیش از اندازه به مربی در موقعیت مشابهی قرار بگیرند.
باشگاه باید به این دو سوال پاسخ دهد که چه انتظاری داشته که برآورده نشده و در صورت جدایی برانکو چه جایگزینی برای هدایت تیم در آستین دارد؟ هواداران پرسپولیس در این سال‌ها خاطرات خوشی از تغییرات دایمی کادر فنی ندارند و تغییر جدید اگر نتیجه ندهد، برای مدیریت بدون هزینه نخواهد بود.
دنیای فوتبال هم از مدل عرضه و تقاضا پیروی می‌کند و قیمت و محبوبیت بازیکنان و مربیان بر اساس عملکردشان دایما در حال بالا و پایین شدن است. برانکو با نتایج اخیر قطعا مشتریان جدیدی پیدا کرده و باشگاه پرسپولیس با توجه به شرایط فعلی باید سیاست جدیدی در پیش بگیرد. در عرصه مدیریت فوتبال هم مثل زمین بازی، زمان اهمیت زیادی دارد و با انفعال در این ماجرا شاید کار از کار بگذرد. برانکو هم احتمالا ماندن در پرسپولیس و ادامه این پروژه را به انتقال به یک تیم جدید ترجیح می‌دهد، مگر اینکه از حمایت باشگاه دلسرد شود یا پیشنهادی بگیرد که خیلی بهتر از پیشنهاد تمدید قراردادش باشد.
فارغ از اینکه هدف برانکو از این سفر چیست و این خبر از کجا آمده و چقدر صحت دارد، موضع باشگاه پرسپولیس در این ماجرا محل سوال است. برانکو پیش از این هم علائمی برای باشگاه فرستاده و در گفت‌و‌گویی که با ایران‌ورزشی داشت، تاکید کرد که تا آخر فصل منتظر پیشنهاد پرسپولیس نمی‌ماند. سیاست باشگاه اما در این ماجرا سکوت است و می‌خواهد تصمیم نهایی را به آخر فصل موکول کند، وقتی لیگ تمام شده و رتبه تیم در جدول مشخص شده است. اگر پرسپولیس در لیگ قهرمان شود یا بین سه تیم بالای جدول باشد، طوری که هواداران راضی باشند، باشگاه برای تمدید قرارداد با برانکو وارد مذاکره خواهد شد. در نقطه مقابل اگر سیر صعودی پرسپولیس در هفته‌های آینده متوقف شود و این تیم نتواند سهمیه آسیا بگیرد، باشگاه با سنجیدن شرایط و وضعیت رضایت عمومی برای حفظ برانکو تصمیم می‌گیرد. طرز فکری که مبنای آن حداقل زیان و پرهیز از هرگونه ریسک است. اعضای هیات‌مدیره باشگاه احتمالا به این فکر می‌کنند که اگر قرارداد برانکو را تمدید کنند و در ادامه راه ورق برگردد، بابت این تصمیم تحت فشار خواهند بود و مجبورند پاسخگو باشند. شاید هم با مشاهده الگوی کفاشیان- کی‌روش، دوست ندارند با پر و بال دادن بیش از اندازه به مربی در موقعیت مشابهی قرار بگیرند.
تحلیل پرسپولیس اما اشکالات مهمی دارد. در فوتبال پروژه‌ها به ندرت یکساله تعریف می‌شوند و باشگاه‌های موفق برای رسیدن به اهداف شان دوره‌ای دو یا سه ساله تعریف می‌کنند. برانکو در میانه فصل گذشته تیمی بحران‌زده را تحویل گرفت و توانست پرسپولیس را در همین زمان نسبتا کوتاه به مدعی قهرمانی تبدیل کند. در کنار نتیجه‌گیری خوب در نیمه دوم لیگ، برانکو تیمی ساخته که فوتبال پرشوری بازی می‌کند و توانسته پس از نزولی چند ساله سکوها را دوباره راضی کند. حتی اگر برانکو در پایان فصل نتواند با پرسپولیس به مقام قهرمانی برسد یا سهمیه بگیرد، تیمی ساخته که دورنمای روشنی دارد و حمایت از این پروژه می‌تواند خیال مدیران و هواداران را برای فصل آینده راحت کند.
باشگاه باید به این دو سوال پاسخ دهد که چه انتظاری داشته که برآورده نشده و در صورت جدایی برانکو چه جایگزینی برای هدایت تیم در آستین دارد؟ هواداران پرسپولیس در این سال‌ها خاطرات خوشی از تغییرات دایمی کادر فنی ندارند و تغییر جدید اگر نتیجه ندهد، برای مدیریت بدون هزینه نخواهد بود.
دنیای فوتبال هم از مدل عرضه و تقاضا پیروی می‌کند و قیمت و محبوبیت بازیکنان و مربیان بر اساس عملکردشان دایما در حال بالا و پایین شدن است. برانکو با نتایج اخیر قطعا مشتریان جدیدی پیدا کرده و باشگاه پرسپولیس با توجه به شرایط فعلی باید سیاست جدیدی در پیش بگیرد. در عرصه مدیریت فوتبال هم مثل زمین بازی، زمان اهمیت زیادی دارد و با انفعال در این ماجرا شاید کار از کار بگذرد. برانکو هم احتمالا ماندن در پرسپولیس و ادامه این پروژه را به انتقال به یک تیم جدید ترجیح می‌دهد، مگر اینکه از حمایت باشگاه دلسرد شود یا پیشنهادی بگیرد که خیلی بهتر از پیشنهاد تمدید قراردادش باشد.