چه شرایطی لازم است؟
اول از همه باید بگوییم نماینده شدن به این راحتی‌ها نیست و فرد باید از فیلترهای زیادی عبور کند تا به مجلس قانونگذاری راه پیدا کند. به استناد ماده ٢٨ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی، داوطلبان ورود به مجلس باید دارای این شرایط باشند:
اعتقاد و التزام عملی به اسلام و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.
تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران.
ابراز وفاداری به قانون اساسی و اصل مترقی ولایت مطلقه فقیه.
داشتن مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد یا معادل آن.
نداشتن سوء شهرت در حوزه انتخابیه.
سلامت جسمی در حد برخورداری از نعمت بینایی، شنوایی و گویایی.
حداقل سن سی سال تمام و حداکثر هفتاد و پنج سال تمام.
علاوه بر این شرایط قانونی، داوطلبان نمایندگی باید بتوانند از لحاظ عرفی هم نظر مردم را جلب کنند و در حوزه انتخابیه خود فردی خوشنام به حساب بیایند.
صلاحیت داوطلبان نمایندگی اول باید به تایید هیئت اجرایی برسد و بعد از آن شورای نگهبان باید صلاحیت آن‌ها را تایید کند. بعد از این مرحله است که به عنوان نامزدهای نمایندگی می‌توانند شروع به تبلیغات کنند که البته این هم با محدودیت‌هایی مواجه است و فرد تنها یک هفته قبل از برگزاری انتخابات حق تبلیغات به صورت علنی دارد. بعد از طی شدن تمام این مراحل و راه‌یابی مجلس نوبت به آن می‌رسد که نمایندگان اعتبارنامه‌های یکدیگر را تایید کنند و در صورت تایید این اعتبارنامه فرد می‌تواند به عنوان یک نماینده مجلس شروع به کار کند.
چقدر پول لازم داریم؟
اینکه نامزدهای انتخاباتی چقدر هزینه می‌کنند تا رای بیشتری از مردم جمع کنند، مشخص نیست و کمتر نامزدی هم پیدا می‌شود که هزینه ستادهای تبلیغاتی‌اش را شفاف‌سازی کند؛ در واقع این هزینه‌ها در همه جا هم یکسان نیست و در حوزه‌های انتخابیه مختلف با نوسان روبه‌رو است. چهره بودن یا نبودن نامزدها هم در میزان تبلیغات آن‌ها بی‌تاثیر نیست. طراحی و اداره سایت، ارسال پیامک، مدیریت ستادهای انتخاباتی، عکاسی، پوستر و دیگر اقلام انتخاباتی مواردی هستند که یک کاندیدای انتخاباتی باید برای آن‌ها هزینه کند. نمی‌توان رقم دقیقی برای هزینه‌های انتخباتی در نظر گرفت؛ اما معمولا این رقم برای آنهایی که در شهرهای کوچک تبلیغ می کنند از ۷۰ میلیون است. مهم‌تر از هزینه‌های انتخاباتی، منبع این هزینه‌هاست؛ چرا که نماینده‌ها پس از ورود به مجلس وامدار آن گروه یا فرد خاص حامی می‌شوند!
روند کار یک نماینده
نمایندگی هم مثل سایر شغل‌ها محدودیت‌ها و اختیارات ویژه خود را دارد. نماینده‌ها در بدو ورود به مجلس در کمیسیون‌ها و فراکسیون‌ها عضو می‌شوند. عضویت در کمیسیون اجباری و در فراکسیون به صورت اختیاری است. هر یک از کمیسیون‌هاى تخصصى مجلس که مطابق این آیین نامه تشکیل مى‌‌شوند، در محدوده تخصصى خود داراى وظایف و اختیاراتى هستند. کمیسیون اقتصادی، اجتماعی، امنیت و سیاست خارجی، صنایع و معدن و فرهنگی از جمله کمیسیون‌هایی هستند که نمایندگان بنابر حیطه تخصصی خود عضو آن می‌شوند. عمده‌ترین وظایف یک نماینده قانونگذاری و نظارت است.
نماینده‌ها هفته‌ای سه روز در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه به صحن مجلس می‌روند و مثل تمام مشاغل اداری از ۸ صبح تا ۴ عصر مشغول کار هستند. صبح‌‌ها به جلسات علنی مجلس اختصاص می‌یابد و بعدازظهرها کمیسیون‌ها جلسه می‌گیرند. علاوه بر این نماینده‌ها هر ماه یک هفته باید به حوزه‌های انتخابیه خود سرکشی کنند که طبق گفته خود نماینده‌ها سخت‌ترین قسمت کار آن‌ها محسوب می‌شود. نماینده‌ها یک ماه هم تعطیلات ویژه دارند که در تابستان است.
چقدر درآمد دارد؟
حقوق نماینده‌ها از جمله مواردی است که همیشه یکی از موضوعات پربحث بوده و ارقام مختلفی در این مورد بیان می‌شود تا جایی که در سال‌های اخیر شفافیت درآمد نمایندگان به یکی از دغدغه‌های اصلی مردم تبدیل می‌شود. بالاخره یکی از نماینده‌های مردم در مجلس فیش حقوقی خود را در راستای همین شفاف‌سازی منتشر می‌کند.
حقوق پایه: ۳۷ میلیون و ۱۱۵ هزار و ۲۵۰ ریال
عایله‌مندی: ۱ میلیون ۴۴۸ هزار و ۴۰۰ ریال
فوق‌العاده شغل: ۳ میلیون و ۶۲۱ هزار ریال
حق اولاد: ۷۲۴ هزارو ۲۰۰ ریال
حق ایثارگری و جانبازی: ۳ میلیون و ۳۷۰ هزار و ۸۵۰ ریال
روند ماه قبل: ۳۰۰ ریال
خالص پرداختی: ۴۶ میلیون و ۲۸۰ هزار ریال (۴ میلیون و ۶۲۸ هزار تومان)
چرا نمایندگی؟
در آستانه دهمین دوره انتخابات مجلس تعداد بسیاری از کاندیداها برای تکیه زدن به صندلی‌های مجلس با هم رقابت می‌کنند؛ اما این همه تکاپو و تلاش برای چیست؟ آنچه که بیش از همه برای داوطلبان این منصب جذاب بوده، پرستیژ و اختیارات این شغل است. در واقع نمایندگی شمشیر دولبه‌ای است که فرد هم می‌تواند آن را در جهت خدمت به مردم به کار گیرد و هم ابزاری برای رسیدن به منافع خود. نمایندگی از جمله شغل‌های مهم و استراتژیک است که هر نوع انتخابی در آن می‌تواند سرنوشت کشور را تغییر دهد. پس اول از همه مردم باید در انتخاب‌های خود دقت و هم نماینده‌ها از جایگاه خود به درستی استفاده کنند و مراقب تصمیم‌های خود باشند.