به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، با گذشت پنج سال از انقلاب سال ۲۰۱۱ لیبی که توسط مخالفان دولت معمر قذافی، دیکتاتور مخلوع لیبی و با حمایت آمریکا و ناتو، به وقوع پیوست، لیبی از یک کشور مرفه قاره آفریقا به زادگاه تروریسم مبدل شده است.
احمد قذاف الدم، پسر عموی معمر قذافی و دستیار سابق حکومت وی طی مصاحبه با "راشا تودی" وضعیت فعلی این کشور را توصیف و عاملان این "نابسامانی" را معرفی کرده است.
وی در این مصاحبه گفت: "امروز لیبی از یک کشور باثبات و امن، تبدیل به ویرانه گشته و مردم مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده‌اند. ده‌ها هزار تن از مردان و زنان در زندان‌ها، محبوس شده‌اند. لیبی، کشوری که قبلا طلایه‌دار و پیشتاز کل قاره و از اعتبار و نفوز جهانی برخوردار بود، اکنون سرافکنده شده است. در حال حاضر سرنوشت آن در دست دیگر کشورها است. بنابراین آن چیزی که ما امروز پس از گذشت پنج سال طاقت فرسا شاهد هستیم، نتیجه فعالیت‌های ناتو است که برای تخریب کشور ما به اینجا آمده بودند. سپس آنان رفتند و برای سرنوشت کشور ما تصمیم گرفته و دولت تعیین کردند."
پسر عموی رهبر مخلوع لیبی اظهار داشت: پیروزی نیروهای به اصطلاح "دموکراتیک" نتوانست نه آزادی‌های مدنی و نه حقوق بشر را که به گفته رهبران انقلاب، از آرزوهای این کشور است به ارمغان بیاورد.
احمد قذاف الدم گفت: "اگر هنوز قذافی در راس لیبی بود، ما هرگز شاهد کشتار گسترده مردم، مسئله مهاجرت و تسلط تروریست‌های افراطگرا بر خاک لیبی نبودیم."
وی افزود: "قذافی فاقد قدرت بود. قدرت لیبی تکیه بر اراده مردم داشت. وجود شوراها در هر منطقه و خیابان و روستا، نشان از قدرت کنگره ها و کمیته‌های مردمی بود. قذافی، رهبر انقلاب بود. اگر تهاجم ناتو که تنها هدفش قتل قذافی بود به وقوع نمی پیوست، ما الان در چنین شرایط و اوضاعی قرار نداشتیم. انقلاب ما که بر اساس کنگره‌های مردمی بود، سقوط نمی‌کرد و در کشور، حکام ستمگر حکومت نمی‌کردند."
پسر عموی معمر قذافی تاکید کرد که حوادث لیبی همچون حوادث عراق، باعث بروز افراط گرایی و هرج و مرج شده است.
وی ادامه داد: "متاسفانه این حوادث ما را به یاد نقشه‌هایی می‌اندازد که غرب به منظور شکست اسلام، در پی از بین بردن کمونیسم پس از جنگ جهانی دوم اجرا کرده و به آن مشغول شد. آنها به دنبال منفعت خود پس از پیروزی در جنگ جهانی دوم بودند. آنها معتقد بودند که کمونیسم، خطرناک است و بر آن پیروز شدند. سپس به این نتیجه رسیدند که اسلام نیز خطرناک است. شروع به شکست آن در افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن و در ادامه در بوسنی، آلبانی و نیجریه کردند. اما سوال این است که اکنون دوستان لیبی کجا هستند؟ دموکراسی کجاست؟ حقوق بشر کجاست؟ آن آرزوها و آمالی که جوانان ما بخاطر آن پس از شنیدن حرفهای به اصطلاح "دوستان" لیبی، کشته شدند، چه شد؟ سر ما از شنیدن و دیدن کانال های ماهواره ای که هر روز در مورد دموکراسی برنامه داشتند، درد می گرفت. اکنون بر سر این برنامه‌ها چه آمده است؟ آنها دارند لیبی را هر روز می‌کشند."
احمد قذاف الدم، ژنرال سابق ارتش لیبی معتقد است که پنج سال پیش، قذافی همچون یک "شهید" به قتل رسید.
معمر قذافی از سال ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۱ رهبری لیبی را به عهده داشت. پنج سال پس از سرنگونی رژیم وی، اوضاع در لیبی هنوز بی‌ثبات است. پس از کشته شدن وی، گروههایی از شبه‌نظامیان سابق و همچنین گروهک‌های تندرو مرتبط با آنها به فعالیت‌های خود ادامه می دهند.
احمد قذاف الدم، پسر عموی معمر قذافی و دستیار سابق حکومت وی طی مصاحبه با "راشا تودی" وضعیت فعلی این کشور را توصیف و عاملان این "نابسامانی" را معرفی کرده است.
وی در این مصاحبه گفت: "امروز لیبی از یک کشور باثبات و امن، تبدیل به ویرانه گشته و مردم مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده‌اند. ده‌ها هزار تن از مردان و زنان در زندان‌ها، محبوس شده‌اند. لیبی، کشوری که قبلا طلایه‌دار و پیشتاز کل قاره و از اعتبار و نفوز جهانی برخوردار بود، اکنون سرافکنده شده است. در حال حاضر سرنوشت آن در دست دیگر کشورها است. بنابراین آن چیزی که ما امروز پس از گذشت پنج سال طاقت فرسا شاهد هستیم، نتیجه فعالیت‌های ناتو است که برای تخریب کشور ما به اینجا آمده بودند. سپس آنان رفتند و برای سرنوشت کشور ما تصمیم گرفته و دولت تعیین کردند."
پسر عموی رهبر مخلوع لیبی اظهار داشت: پیروزی نیروهای به اصطلاح "دموکراتیک" نتوانست نه آزادی‌های مدنی و نه حقوق بشر را که به گفته رهبران انقلاب، از آرزوهای این کشور است به ارمغان بیاورد.
احمد قذاف الدم گفت: "اگر هنوز قذافی در راس لیبی بود، ما هرگز شاهد کشتار گسترده مردم، مسئله مهاجرت و تسلط تروریست‌های افراطگرا بر خاک لیبی نبودیم."
وی افزود: "قذافی فاقد قدرت بود. قدرت لیبی تکیه بر اراده مردم داشت. وجود شوراها در هر منطقه و خیابان و روستا، نشان از قدرت کنگره ها و کمیته‌های مردمی بود. قذافی، رهبر انقلاب بود. اگر تهاجم ناتو که تنها هدفش قتل قذافی بود به وقوع نمی پیوست، ما الان در چنین شرایط و اوضاعی قرار نداشتیم. انقلاب ما که بر اساس کنگره‌های مردمی بود، سقوط نمی‌کرد و در کشور، حکام ستمگر حکومت نمی‌کردند."
پسر عموی معمر قذافی تاکید کرد که حوادث لیبی همچون حوادث عراق، باعث بروز افراط گرایی و هرج و مرج شده است.
وی ادامه داد: "متاسفانه این حوادث ما را به یاد نقشه‌هایی می‌اندازد که غرب به منظور شکست اسلام، در پی از بین بردن کمونیسم پس از جنگ جهانی دوم اجرا کرده و به آن مشغول شد. آنها به دنبال منفعت خود پس از پیروزی در جنگ جهانی دوم بودند. آنها معتقد بودند که کمونیسم، خطرناک است و بر آن پیروز شدند. سپس به این نتیجه رسیدند که اسلام نیز خطرناک است. شروع به شکست آن در افغانستان، عراق، سوریه، لیبی، یمن و در ادامه در بوسنی، آلبانی و نیجریه کردند. اما سوال این است که اکنون دوستان لیبی کجا هستند؟ دموکراسی کجاست؟ حقوق بشر کجاست؟ آن آرزوها و آمالی که جوانان ما بخاطر آن پس از شنیدن حرفهای به اصطلاح "دوستان" لیبی، کشته شدند، چه شد؟ سر ما از شنیدن و دیدن کانال های ماهواره ای که هر روز در مورد دموکراسی برنامه داشتند، درد می گرفت. اکنون بر سر این برنامه‌ها چه آمده است؟ آنها دارند لیبی را هر روز می‌کشند."
احمد قذاف الدم، ژنرال سابق ارتش لیبی معتقد است که پنج سال پیش، قذافی همچون یک "شهید" به قتل رسید.
معمر قذافی از سال ۱۹۶۹ تا ۲۰۱۱ رهبری لیبی را به عهده داشت. پنج سال پس از سرنگونی رژیم وی، اوضاع در لیبی هنوز بی‌ثبات است. پس از کشته شدن وی، گروههایی از شبه‌نظامیان سابق و همچنین گروهک‌های تندرو مرتبط با آنها به فعالیت‌های خود ادامه می دهند.