گروه سیاسی مشرق - اصلاح‌طلبان تا پیش از تشکیل شورای سیاست‌گذاری این جریان تلاش‌های عمده‌ای کردند تا محمدرضا عارف به‌عنوان سر لیست این جریان معرفی نشود. در این طریق نام و اسامی افرادی خارج از جریان اصلاحات مطرح شد. حجت‌الاسلام ناطق‌نوری یکی از این شخصیت‌ها بود که حزب کارگزاران حساب ویژه‌ای روی او باز کرد. جالب اینجاست که ناطق نوری در سال 76 به‌عنوان رقیب اصلی اصلاح‌طلبان مطرح بود و مورد هجوم گسترده تبیلغات سیاه اصلاح‌طلبان قرار گرفت اما بعد از چند سال اصلاح‌طلبان به سراغ وی رفتند و او را «شیخ نور» نامیدند تا بدین طریق از حضور او برای جلب آرای مختلف ازجمله اصولگرایان استفاده کنند.

اما در این زمینه ناطق نوری از حضور در مجلس انصراف داد و اعلام بازنشستگی سیاسی کرد. بعد از این بود که اصلاح‌طلبان به سراغ کاندیداهای دیگر رفتند و حال دیده می‌شود که نام افرادی چون «علی مطهری»‌ و «کاظم جلالی»‌ در لیست آنان جلوه‌گر است. این درحالی است که علی مطهری خود به‌عنوان سر لیست ائتلاف صدای ملت شناخته می‌شود.

اصلاح‌طلبان انحصارطلب در همین راستا دست به ساختارسازی‌های گوناگون زدند تا عارف را از حوزه قدرت در این جریان دور سازند. بر همین اساس شورای راهبردی اصلاحات به ریاست موسوی لاری تشکیل شد و در این زمینه سهم اندکی با حضور یک نماینده به عارف داده شد.[1]

این ساختارسازی‌ها در حالی بود که اصلاح‌طلبان گروه دوم شامل عارف و حزب اعتماد ملی که عقبه آن را شورای هماهنگی اصلاحات تشکیل می‌داد دست به برگزاری یک همایش بدون حضور لیدرهای اصلاحات ازجمله رئیس دولت اصلاحات و هاشمی زدند که این موضوع اوج اختلافات سیاسی درون جناحی اصلاح‌طلبان را نشان می‌داد.

این ساختارسازی‌ها در کنار دعوای شورای مشورتی و شورای هماهنگی اصلاحات که مطرح می‌کرد کار اجرایی وظیفه این شورا و مشورت‌دهی کار شورای مشورتی به انشقاق درونی اصلاحات دامن زد.

البته با نگاهی به انتخابات سال 92 می‌توان به وضوح درگیری انحصارطلبان قدرت در جناح اصلاح‌طلب با محمدرضا عارف را مشاهده کرد. [2]در این زمینه اعضای حزب منحله مشارکت عارف را «اصلاح‌طلب بدلی» خواندند و این موضوع بعدها توسط افرادی چون محمدرضا خاتمی و سعید حجاریان بارها تکرار شد تا از طریق با برچسب‌زنی به عارف وی را منزوی ساخته و از سریر قدرت در این جریان به زیر بکشند. [3]

اما به نظر می‌رسد که این جنگ قدرت هنوز در جریان اصلاحات به‌واسطه حضور عارف جریان دارد. شنیده شده است که اخیراً درگیری عارف با رئیس دولت اصلاحات در خصوص حضور برخی اصولگرایان در لیست اصلاح‌طلبان بالا گرفته است.

عارف معنای حضور افرادی همچون کاظم جلالی و به‌طور کل رویکرد اصلاح‌طلبان را ترجیح علی لاریجانی بر خود به‌ویژه در ایام پساانتخابات و رقابت‌ها بر سر ریاست مجلس می‌داند.[4]

به عبارت دیگر عارف از همین حالا می‌داند که نبایستی خود را برای ریاست مجلس آماده سازد. به نظر می‌رسد عناصر انحصارطلب اصلاحات نیز از این موضوع بسیار خرسند هستند زیرا می‌دانند بدنه‌ای که با عارف در حال کار هستند نیروهای جوان و از نوع جوانان ندا هستند که خود را نواصلاح‌طلب نامیده و قدرت را از نسل اول اصلاح‌طلبان خواهند گرفت. از این روست که انحصارطلبان در این جریان از عارف هراس دارند و سعی می‌کنند عارف را از میز ریاست مجلس شورای اسلامی دور سازند و از همین رو بدنه لیست اصلاح‌طلبان را با افرادی چون کاظم جلالی و علی مطهری پر کرده‌اند که قطعاً در رأی‌دهی مجلس آینده به علی ریاست لاریجانی گرایش بیشتری خواهند داشت تا اصلاح‌طلبی مانند محمدرضا عارف.