به گزارش مشرق به نقل از فارس، سال 88 با سر كار آمدن معاونت سينمايي فعلي، يكي از برنامه‌هاي كلان اين معاونت در راستاي عدالت‌محوري دولت دهم و سياست‌هاي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، ايجاد هشت منطقه فرهنگي در كشور عنوان و كم و بيش صحبت‌هايي درباره چگونگي اجراي اين طرح مطرح شد.
«جواد شمقدري» معاون سينمايي وزارت ارشاد سال 88 نيز پيرو برنامه‌هاي وزارت ارشاد در اين زمينه، درباره اين طرح گفته بود: «بسياري از فيلم‌هاي توليد شده، فيلم‌هاي ارزشمند و خوبي هستند و نمره خوبي هم مي‌گيرند اما مشكل مردم بيرجند يا ايذه نيستند و حتي براي شهرستان‌هاي بزرگ نيز گرفتاري‌ها و مشكلات و سوژه‌هاي استفاده شده در اين فيلم‌ها آن‌چنان فراگير نيستند و ما نبايد 40 ميليون مخاطب ديگر خود را فراموش كنيم.
وي راهكار حل اين مشكل را هم بيان كرد و افزود: بايد عرصه‌اي ايجاد كنيم كه افراد بومي هر منطقه در خلق يك اثر سينمايي مشاركت داشته باشند.
اين خبر براي علاقه‌مندان سينما در شهرستان‌هاي مختلف كشور كه با كمترين امكانات فعاليت مي‌كنند، خبري خوشحال‌كننده و نويدبخش تحول در حوزه سينما بود.
معاونت امور سينمايي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، حدود 3 ماه پس از اين گفت‌وگوي شمقدري، مباني اصلي طرح را هم به شرح ذيل اعلام كرد:
تشكيل شوراي طرح و برنامه‌ريزي در هر منطقه با حضور كارشناسان فرهنگي جهت تصويب فيلمنامه، برآورد بودجه و صدور مجوز توليد.
الف) توليد يك يا دو فيلم سينمايي بر اساس توافق معاونت با استان‌ها
ب) توليد3 تا 5 فيلم سينمايي (نمايش خانگي) بر اساس توافق معاونت با استان‌ها
ج) توليد 5 تا 8 فيلم مستند بر اساس توافق معاونت با استان‌ها
د) توليد 7 تا 12 فيلم كوتاه داستاني بر اساس توافق معاونت با استان‌ها
در اين طرح پيش‌بيني بودجه هم شده است كه طي آن 60 درصد تعهدات توسط معاونت امور سينمايي و 40 درصد توسط استانداران مناطق پرداخت خواهد شد.
موضوعات و طرح‌هاي فيلم‌هاي توليدي هم داراي شرايطي چون نيروي بومي در هر منطقه، لوكيشن بومي در هر منطقه و در مناطق مرزي توليد مشترك با كشورهاي همسايه عنوان شده بود.
با اين وجود پس از گذشت كمتر از دو سال از ارائه اين طرح، هنوز اتفاق خاصي در اين حوزه نيفتاده و گويا اصلا شوراي طرح و برنامه‌ريزي هر منطقه تشكيل نشده كه بخواهد فيلمي توليد كند.
بر اساس گزارش فارس، اگر قرار باشد يك يا دو فيلم سينمايي، 3 تا 5 فيلم ويديويي، 5 تا 8 فيلم مستند و 7 تا 12 فيلم كوتاه داستاني [با اين قيد كه نيرو و لوكيشن بومي در آن مورد استفاده قرار گيرد] توليد شود، اتفاقات خوبي خواهد افتاد و عدالت‌محوري به معناي واقعي در حوزه سينما ايجاد ميشود.
از طرف ديگر با اجراي اين طرح، شاهد اشتغال‌زايي در شهرستان‌ها هم خواهيم بود اما اينكه چرا اين طرح تاكنون به مرحله اجرا نرسيده، سوالي است كه بايد مسئولان معاونت سينمايي به آن پاسخ دهند.
از سوي ديگر «جواد آرين‌منش» عضو كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي چندي پيش در گفت‌وگويي اعلام كرده بود كه تنها 25 درصد از بودجه‌اي كه براي ارتقاي فرهنگ در استان‌ها اختصاص پيدا كرده، در استان‌ها هزينه شد و مابقي به پرداخت يارانه‌ها تخصيص پيدا كرد.
شايد يكي از دلايل اين امر هم بحث هميشگي نبود «بودجه» است كه مديران پيش از هر چيزي آن را مطرح مي‌كنند تا توجيه كارهاي نكرده‌شان باشد.
احتمالا اين بار هم همين جواب شنيده ميشود كه استانداران و يا حتي خود معاونت سينمايي به دليل نبود بودجه و اختصاص پيدا كردن آن به پرداخت يارانه‌ها نتوانستند وارد حوزه اجرا شوند و همانند بسياري از طرح‌هاي ديگر كه فقط اخبار اوليه آن به گوش‌مان مي‌رسد، اين طرح هم فقط در حد حرف باقي مي‌ماند و به فراموشي سپرده ميشود.
گويا باز آش همان آش و كاسه همان كاسه است و بايد بار ديگر شاهد تفكر فيلمسازان تهراني در لوكيشن‌هاي آپارتماني باشيم.
با گذشت كمتر از دو سال از طرح وزارت ارشاد و معاونت سينمايي اين وزارتخانه مبني بر ايجاد هشت منطقه فرهنگي در كشور، هنوز اتفاق شايان ذكري در اين حوزه نيفتاده و اين طرح همانند بسياري از طرح‌ها، به اجرا درنيامده است.