کاپیتان بنگر که داعیه بزرگی دارد، تصور می کند که سینا عشوری باید به او احترام بگذارد، دیگران نیز ایضا. وی در بسیاری از دیدارهای پرسپولیس عامل شکست یا موجب تخریب تیم و روی پل رفتن پرسپولیس بوده است. صرف نظر از اینکه از دید فنی بنگر در بسیاری از بازی ها از حریف خود عقب می افتد و حتی روی سرش سر می زنند و همان توپ گل می شود، باید تاکید کرد در مقابل تراکتور سازی هم اتفاقات تلخی را رقم زد.
او در ابتدا با استوک به قوزک پای حریف کوبید که همانجا ممکن بود با کارت قرمز مواجه شود، بعد از آن هم چنان به سمت حریف هجوم برد که از بزرگی مثل بنگر بعید بود.
بزرگی کردن قواعدی دارد، باید مراقب باشی که حرمت نگه داری و به تیمت ضربه نزنی. تصور کنید که بنگر همانجا اخراج می‌شد چه تضمینی وجود داشت که پرسپولیس همین یک امتیاز را هم از بازی با تراکتورسازی می‌گرفت؟
بزرگتری کردن یعنی آرام کردن جو، یعنی آرام کردن بازیکنان دیگر، یعنی آرامش، یعنی مراقبت از بازیکن خودی و حتی بازیکن حریف، نه یعنی بالا بردن احتمال اخراج خودش و بعد هم درگیر شدن.
بنگر را حتی از نگاه بدبینانه می توان عامل پرتاب نارنجک صوتی هم دانست که می تواند تبعات بسیار بدی داشته باشد. تبعاتی بین المللی. حال مجددا باید پرسید که آیا بنگر بزرگتر پرسپولیس است و باید احترامش حفظ شود؟
ماجرای بزرگتر پرسپولیس بودن انگار چالش این فصل پرسپولیس شده و می رود تا کار از دست برانکو هم در برود. دوباره نگاه کنید، مهدی طارمی هم دو هفته قبل خودش را بزرگتر پرسپولیس دانست و البته یک هفته تمام به تیمش حاشیه وارد کرد چرا که پیشکسوتان این تیم و البته رسانه ها او را به عنوان بزرگتر نپذیرفتند.
در مجموع باید تاکید کرد که بزرگتر تیم بودن قواعدی دارد، اولینش آن است که به سود تیم حرکت کنی، نه به ضرر تیم. بنگر اما یا در حال دعوا کردن است، یا کری خواندن، یا عقب افتادن از یار مستقیم خودش.
او در بازی با سایپا، در بازی با ذوب آهن و برخی دیگر از بازی ها یار مستقیم خود را نتوانست کنترل کند و حالا هم اینگونه شده است که درگیری راه می اندازد و می رود تا هم خودش، هم پرسپولیس و هم نمایندگان ایران را محروم کند. محسن بنگر به عنوان کاپیتان و باتجربه پرسپولیس باید مدیرتر از این حرف ها باشد.