به گزارش مشرق، در فوتبال ایران انواع و اقسام مشکلها و ناهنجاریها پیدا میشود. این مسائل مختص ایران نیست و در همه جای جهان یافت میشود با این حال انتظار میرود که بخشی از این مشکلات در ایران رخ ندهد.
هر کشوری که صاحب فوتبال است، نکات مثبت و منفی مخصوص به خود را در فوتبالش میبیند. مثلا در ایران پرتاب نارنجک در ورزشگاهها امری متداول است و هرچند به شدت مورد نقد و مخالفت قرار میگیرد، بارها تکرار شده است. در عوض، شور و شوق تماشاگران – اگر به ورزشگاه بروند – نسبت به خیلی از کشورهای دیگر بیشتر است و همین نکته فوتبال باشگاهی و ملی ایران را دست کم در آسیا یک سر و گردن از سایر کشورها بالاتر برده است.
در میان همه خوبها و بدهای دنیای فوتبال، شوربختانه در ایران پدیده زشت و ویرانگر شرطبندی و بختآزمایی در سطح کلان دیده میشود. روزی نیست که اخبار یا حاشیهای از این دست در بازیهای لیگ – از لیگ برتر تا دستههای پایینتر – شنیده نشود.
چندی پیش فعالیت مجموعهای در حوزه بختآزمایی و پیشبینی نتایج فوتبال حاشیههای زیادی ایجاد کرد. دخالت و سهیم بودن افرادی از بدنه فوتبال ایران و دست اندرکاران سابق آن در این مجموعه حساسیتها را نسبت به آن بیشتر کرده است.
همان زمان مقامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صراحت اعلام کردند که این موسسه و مجموعههای مشابه آن مجوز فعالیت ندارند و باید کار و کاسبیشان را تعطیل کنند.
پس از آن که بحثها علیه فعالیت این موسسه شدت گرفت، به ظاهر فعالیت آن کاهش یافت و کم کم تعطیل شد. میگوید به ظاهر چون تصور این موسسه فعال است و همچنان افرادی با آرزوی یک شبه پولدار شدن "تعرفه" های آن را پر میکنند و به امید ثروتمند شدن نتیجه بازیهای فوتبال را دنبال میکنند.
آنچه این موسسه و سایر مجموعههای مشابه انجام میدهند نه نوید ثروت که نفیر محنت است؛ وقتی تفکر و تلاش جای خود را به توهم و سادهلوحی میدهد، فقط جیب سودجویانی از این دست پر میشود و پشیزی عادی خوشخیالها نمیشود.
بختآزمایی و خیالپردازی نتیجهای جز تلف شدن وقت و آسیبهای روانی شدید به بار نمیآورد. فردی که هر هفته به امید دستیابی به ثروت برگههای بیارزشی را میخرد و سیاه میکند هم سرمایه اندک خود را هدر میدهد و هم دستش به جایی بند نمیشود. این افراد عاقبت هم ضرر مالی میکنند و هم آسیب معنوی میبینند.
هرچه شرکت کنندگان در این گونه بختآزماییهای بیهوده خوش خیالند. برگزار کنندگان آنها باهوش و فرصت طلبند. طمع همراه با حس نخوت و تنبلی برخی باعث شده که سودجویان با طرح مسائلی این چنین جیب آنها را خالی کنند و نوید روزهای خوش را در ازای دریافت پول به آنها بدهند؛ نویدی که امید میآورد اما عمر را بر باد میدهد.
هر کشوری که صاحب فوتبال است، نکات مثبت و منفی مخصوص به خود را در فوتبالش میبیند. مثلا در ایران پرتاب نارنجک در ورزشگاهها امری متداول است و هرچند به شدت مورد نقد و مخالفت قرار میگیرد، بارها تکرار شده است. در عوض، شور و شوق تماشاگران – اگر به ورزشگاه بروند – نسبت به خیلی از کشورهای دیگر بیشتر است و همین نکته فوتبال باشگاهی و ملی ایران را دست کم در آسیا یک سر و گردن از سایر کشورها بالاتر برده است.
در میان همه خوبها و بدهای دنیای فوتبال، شوربختانه در ایران پدیده زشت و ویرانگر شرطبندی و بختآزمایی در سطح کلان دیده میشود. روزی نیست که اخبار یا حاشیهای از این دست در بازیهای لیگ – از لیگ برتر تا دستههای پایینتر – شنیده نشود.
چندی پیش فعالیت مجموعهای در حوزه بختآزمایی و پیشبینی نتایج فوتبال حاشیههای زیادی ایجاد کرد. دخالت و سهیم بودن افرادی از بدنه فوتبال ایران و دست اندرکاران سابق آن در این مجموعه حساسیتها را نسبت به آن بیشتر کرده است.
همان زمان مقامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صراحت اعلام کردند که این موسسه و مجموعههای مشابه آن مجوز فعالیت ندارند و باید کار و کاسبیشان را تعطیل کنند.
پس از آن که بحثها علیه فعالیت این موسسه شدت گرفت، به ظاهر فعالیت آن کاهش یافت و کم کم تعطیل شد. میگوید به ظاهر چون تصور این موسسه فعال است و همچنان افرادی با آرزوی یک شبه پولدار شدن "تعرفه" های آن را پر میکنند و به امید ثروتمند شدن نتیجه بازیهای فوتبال را دنبال میکنند.
آنچه این موسسه و سایر مجموعههای مشابه انجام میدهند نه نوید ثروت که نفیر محنت است؛ وقتی تفکر و تلاش جای خود را به توهم و سادهلوحی میدهد، فقط جیب سودجویانی از این دست پر میشود و پشیزی عادی خوشخیالها نمیشود.
بختآزمایی و خیالپردازی نتیجهای جز تلف شدن وقت و آسیبهای روانی شدید به بار نمیآورد. فردی که هر هفته به امید دستیابی به ثروت برگههای بیارزشی را میخرد و سیاه میکند هم سرمایه اندک خود را هدر میدهد و هم دستش به جایی بند نمیشود. این افراد عاقبت هم ضرر مالی میکنند و هم آسیب معنوی میبینند.
هرچه شرکت کنندگان در این گونه بختآزماییهای بیهوده خوش خیالند. برگزار کنندگان آنها باهوش و فرصت طلبند. طمع همراه با حس نخوت و تنبلی برخی باعث شده که سودجویان با طرح مسائلی این چنین جیب آنها را خالی کنند و نوید روزهای خوش را در ازای دریافت پول به آنها بدهند؛ نویدی که امید میآورد اما عمر را بر باد میدهد.