چنانکه امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «نيكى كردن، گنج است و كريم، كسى است كه مالك اين گنج شود.»
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «دل ها بر محبت كسى كه به آنها خوبى كند و بر نفرت از كسى كه به آنها بدى روا دارد، سرشته شده است.»
از این رو، در قرآن برای احسان و نیکی ثمرات و برکات فراوان برشمرده شده است. از آن جمله آیه 10 سوره مبارکه زمر که می فرماید: «از پرهيزگاران پرسند: پروردگار شما چه چيز نازل كرده است؟ گويند: بهترين را به آنان كه در اين دنيا نيكى مى كنند، نيكى پاداش دهند و سراى آخرت نيكوتر از آن است و جايگاه پرهيزگاران چه جايگاه خوبى است».
امیرمومنان امام علی (ع) می فرمایند: «كسى كه رشته احسان خود را قطع كند، خداوند توانايى [بر نيكى كردن] را از او بگيرد.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «زياد كار نيك انجام دادن، عمر را مى افزايد و نام را پرآوازه مى سازد.»
از امام کاظم (ع) روایت شده که فرمودند: «خداوند در زمين بندگاني دارد كه براي برآوردن نيازهاي مردم ميكوشند؛ اينان ايمني يافتگان روز قيامتاند.»
و از امام صادق (ع) است که: «مردم، بيشتر از آن كه با عمر خود زندگى كنند، با احسان و نيكوكارى خود زندگى مى كنند و بيشتر از آن كه با اجل خود بميرند، بر اثر گناهان خود مى ميرند.»
و ایشان می فرمایند: «هیچ مسلمانی نیاز مسلمانی را برآورده نکند مگر اینکه خدای تبارک و تعالی او را ندا دهد: پاداش تو بر عهده من است و من به کمتر از بهشت برای تو راضی نخواهم بود.»
امام باقر (ع) نیز فرموده اند: «چهار چیز از گنج های نیکوکاری است: پنهان داشتن حاجت، صدقه پنهانی، نهان داشتن درد و نهان داشتن مصیبت.»
منابع:
غررالحکم
میزان الحکمه
کافی